Wiem, że kilka lat temu miałeś problem ze znalezieniem czeskich filmów do konkursu głównego. W tym roku są trzy. Co się zmieniło?
Myślę, że filmy.
„Zawsze mówiliśmy, że nie jesteśmy organizacją, której celem jest, powiedzmy, promocja czeskiego filmu.
„Jesteśmy grupą programistów festiwalowych, którzy promują czeskie filmy, które uważają za warte promocji, filmy, które naszym zdaniem mają moc przemawiania nie tylko do Czechów, ale także do obcokrajowców.
„Oczywiście nie możemy przeoczyć faktu, że dystrybucja i eksploatacja filmów nie istniała od około 18 miesięcy, a oczywiście niektóre filmy opóźniły, powiedzmy, postprodukcję, aby kwalifikować się do Karlowych Warów.
„W końcu premiera w Karlowych Warach jest bardzo ważna dla czeskiego filmu, ponieważ może być trampoliną dla reszty świata, ze względu na aspekt festiwalu związany z kategorią „A”.
Dodam też, że po raz pierwszy włączyliśmy filmy dokumentalne do głównych konkursów i East West.
„Oznaczało to, że mieliśmy większy wybór – aw obu konkursach mieliśmy dwa filmy fabularne i jeden dokumentalny”.
Dlaczego zakończyłeś dedykowany Konkurs Dokumentalny?
„Myślę, że winny jest nasz gust.
„Filmy dokumentalne, które kochamy i zawsze chcieliśmy włączyć, to te, które mają więcej ambicji, są naprawdę dobrze napisane i są wspaniale zrealizowane – czasami znacznie lepsze niż jakikolwiek film fabularny lub fabularny.
„I jasne jest, że twórcy tych filmów, producenci, nie chcą być wciągnięci do getta konkursu dokumentalnego.
Chcą być mierzone i porównywane do filmów – nie fikcji, nie filmów dokumentalnych, ale filmów.
„A poziom reprezentacji i podejście dokumentalistów do ich pracy to naprawdę coś znacznie więcej niż tylko dokument”.
W tym roku składa Pan hołd Fundacji Filmowej, założonej przez Martina Scorsese w celu zachowania klasyki kina. Jak wybrałeś dziesięć filmów do pokazu?
Muszę wspomnieć nazwisko Josepha Fahima, egipsko-amerykańskiego krytyka filmowego, który jest także naszym korespondentem zagranicznym, zwłaszcza dla kina arabskiego.
„Jest wielkim miłośnikiem filmów i współpracował przy selekcji – razem zrobiliśmy casting i jesteśmy z tego powodu bardzo szczęśliwi.
„Muszę dodać, że nie było to łatwe zadanie, bo wybór 10 tytułów z setek oznacza, że trzeba zostawić dużo filmów, które kochasz, bo przestrzeń jest ograniczona.
Ale wciąż udało nam się wkraść do filmów takich jak Kobieta pod wpływem; Nawiasem mówiąc, powiedziałem sobie, że bez filmu Johna Cassavetesa nie byłoby premiery w Karlowych Warach i mam nadzieję, że utrzymam to przez wiele lat. [laughs].
„Innym tytułem jest The Breaking Point Michaela Kurtza z Johnem Garfieldem”.
Filmem otwierającym jest Zátopek w swojej światowej premierze i ludzie będą nim bardzo podekscytowani. Widziałeś film – daj nam szybki rzut oka na film, jak to jest?
„Och, to takie ekscytujące.
„Miałem szczęście, że zostałem zaproszony na trzy koncerty w ciągu jednego roku, na różnych etapach.
„To po prostu czysta emocja, sposób opowiedzenia historii.
„Nie mówię tylko o scenach wyścigowych. Oczywiście nie mogłem się doczekać tych słynnych igrzysk olimpijskich w Helsinkach itp.”.
„Ale przeczytałem ostatnią wersję scenariusza i wiedziałem, że związek Emila Zatopka z jego żoną Daną jest bardzo prywatny i potraktowany bardzo nowocześnie.
„To było coś, czego również nie mogłem się doczekać, i muszę powiedzieć, że równowaga między scenami intymnymi a scenami sportowymi jest naprawdę dobrze wykonana.
„I było pięknie sfotografowane.
Pod redakcją Jarosława Kamińskiego, współpracownika Pawła Pawlikowskiego: polskiego redaktora, który studiował w FAMU i redagował Idę i Zimną Wojnę.
„Istnieją też zdjęcia Štěpána Kučery… To znaczy, mogę jej tylko oddać hołd.
„To naprawdę naprawdę piękne”.
More Stories
Kto gra Sookie w serialu aktorskim „Avatar: Ostatni władca wiatru”?
Kinopolis – Festiwal Filmów Polskich w Dublinie (7-10 grudnia) – Polska w Irlandii
Wstyd: Więzy rodzinne rapu i Cyganów w dramacie Netfliksa – Romea.cz