Siły Kosmiczne przeglądają oferty producentów satelitów w ramach programu testów kosmicznych

WASHINGTON — Siły Kosmiczne Stanów Zjednoczonych przeglądają oferty konkurujących producentów satelitów na produkcję i integrację eksperymentów w ramach programu testów kosmicznych.

Już w grudniu można wybrać dostawców platformy Space Test Experiment Platform (STEP) 2.0. Podpułkownik Jonathan Shea, szef programu testów kosmicznych Departamentu Obrony w Dowództwie Systemów Kosmicznych, powiedział 8 maja podczas telekonferencji z reporterami.

W zeszłym tygodniu biuro STP opublikowało dossier Zmieniony projekt zapytania ofertowego trzymać STEP 2.0 i oczekuje opinii od dostawców do 19 maja.

Powiedział, że plan polega na zakupie „komercyjnie opracowanego statku kosmicznego z wykazanym dziedzictwem lotniczym, aby w ciągu najbliższych 10 lat pomieścić ładunki sponsorowane przez DoD”. Krok 2.0 będzie umową o nieokreślonej dostawie/nieokreślonej ilości (IDIQ).

Dostawcy wybrani do IDIQ będą konkurować o zamówienia obejmujące budowę statków kosmicznych, integrację ładunków z pojazdami nośnymi oraz zapewnienie wsparcia naziemnego dla operacji na orbicie.

Pierwszym przyznanym zleceniem misji będzie STP Sat-8, sześcienny satelita o wysokości 12 U, który ma zostać wystrzelony w 2025 roku.

Xia powiedział, że STEP 2.0 chce wykorzystać tanie komercyjne autobusy, zwłaszcza pętle klasy ESPA, aby połączyć jak najwięcej doświadczeń z małych satelitów na jednej platformie.

„Dzięki Krokowi 2.0 pomysł polega na tym, że spróbujemy kupić to, co możemy, a czego nie musimy dostosowywać” – powiedział. „Chcemy, aby jak najwięcej osób, które zademonstrowały latającą demonstrację w autobusach, stworzyło rodzaj związku, z którego możemy skorzystać”.

Pułkownik Joseph Roth, dyrektor ds. innowacji i prototypów w Space Systems Command, powiedział, że spodziewa się, że kilku komercyjnych producentów autobusów będzie konkurować w ramach IDIQ.

Northrop Grumman produkuje ESPA lub Long Duration LDPE, którego Siły Kosmiczne używały do ​​przeprowadzania eksperymentów. „Ale są inni producenci próbujący dostać się na rynek pierścionków” – powiedział Roth. „Każdy kwalifikujący się autobus, który latał już w środowisku kosmicznym przez 365 dni, może konkurować o kontrakt STEP 2.0, niezależnie od tego, czy jest to Northrop Grumman, Millennium Space, Blue Canyon Technologies, czy jakikolwiek inny dostawca autobusów z dziedzictwem na orbicie”.

Xia powiedział, że program STP jest bardzo poszukiwany przez agencje, które budują eksperymenty i potrzebują pomocy w przeniesieniu ich na orbitę. W tym roku co najmniej 60 potencjalnych eksperymentów – będących mieszanką projektów rządowych, akademickich i prywatnych – jest rozpatrywanych przez Komisję Rewizyjną ds. Eksperymentów Kosmicznych Departamentu Obrony.

STP jest w dużym stopniu zależne od Międzynarodowej Stacji Kosmicznej

Program STP, ustanowiony w 1965 r., wysyła średnio 10 do 15 eksperymentów rocznie i w dużym stopniu polega na NASA w zakresie rozmieszczania ładunków z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

STP polega również na programie National Security Space Launch Program Sił Kosmicznych, aby przeprowadzać loty testowe jako uczestnicy misji NSSL. Korzysta również z programu Space Force Small Launch Program, który przyznaje misje STP w ramach umowy z wieloma dostawcami, znanej jako OSP-4.

Mając większe doświadczenie w szukaniu przejażdżek i ograniczone fundusze, Shea powiedziała: „Szukamy kogoś z dodatkowymi możliwościami, z których możemy skorzystać, i zaczniemy grać w swatkę”.

Xia powiedział, że widzi rosnące zainteresowanie eksperymentami kosmicznymi na orbicie wokół Księżyca i ma nadzieję na współpracę z programem NASA Artemis w celu koordynowania możliwości.

Centrum Kosmiczne Johnsona NASA i Biuro Programowe Międzynarodowej Stacji Kosmicznej „wykonują większość ciężkich prac, więc wiele naszych eksperymentów może doprowadzić do lotu z napędem na Międzynarodową Stację Kosmiczną” – powiedział. Jest to znacznie tańsze niż przeprowadzanie eksperymentów w kosmosie innymi metodami.

Większość dzisiejszych eksperymentów jest przeprowadzana z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej lub na pokładzie pojazdów transportowych SpaceX, powiedział Xia. Jeśli Międzynarodowa Stacja Kosmiczna przestanie działać zgodnie z oczekiwaniami w 2030 r., może być „zbyt egzystencjalna” dla przyszłych eksperymentów STP.

Dodał: „Wszystko, co chce mieć 400-kilometrowy tor, mamy dla ciebie mnóstwo”. „Kiedy zaczynasz mówić o bardziej fantazyjnych orbitach, takich jak orbity synchroniczne ze Słońcem, wyższe orbity niskoziemskie, bardzo eliptyczne, geostacjonarne lub szczególnie orbity księżycowe”, szanse STP zaczynają spadać wykładniczo. „

Powiązany