Serafina Tani mówi o opuszczeniu kongregacji Camp David w Nowej Zelandii

Jak powiedział ABC rozmowy Z Sarą Kanofsky

Seraphina Tane urodziła się w społeczności religijnej na Wyspie Południowej Nowej Zelandii. Przywódcą był charyzmatyczny, ale agresywny Douglas Metcalfe, który twierdził, że jest reinkarnacją Jezusa. Dla Serafiny kult był jej rodziną. Ale opuszczenie Camp David, by żyć bez zasad religijnych, było bardziej skomplikowane, niż mogła sobie wyobrazić.

Kiedy wróciłem, pomyślałem: „Wow, to jak z filmu”.

Wiele osób myśli, że to jak mieszkanie w zamku. Na bramach stały pobielone wieże strażnicze i kłódki. Wewnątrz jest to dom, ale na zewnątrz jest otoczony grubymi murami i bramą. Nie możesz wejść, chyba że masz grupę lub ktoś cię wpuści.

To była zabawa. Było tak wiele rzeczy do zbadania. Mieliśmy ten zatopiony ogród, który był wybrukowany, były tam wodospady, a na ścianach wisiały obrazy przedstawiające kwiaty i drzewa.

Mieliśmy inny pokój [for everything]. Więc będziemy mieć bibliotekę, pokój heraldyczny i pokój miecza.

Kamienny pokój zawierał wszystkie te kamienie, które zostały dostarczone przez ludzi, którzy zbierali kamienie, zanim dołączyli do sekty. Wchodzisz do środka i są tam tylko te niesamowite skały. Niektóre z nich po wyłączeniu świateł świecą w ciemności.

Moja rodzina była odpowiedzialna za opiekę nad wszystkimi zwierzętami, więc jeździliśmy konno i miałem dwie jagnięta. Doimy kozy. Dorastałem na farmie z innymi dziećmi, biegałem, budowałem chaty, jeździłem na rowerach — i świetnie się bawiłem.

Nie będziemy obchodzić Bożego Narodzenia, będziemy obchodzić Święto Namiotów w październiku i będziemy świętować przez cały tydzień.

Wsiadaliśmy na konie, przebieraliśmy się w kostiumy i jeździliśmy w kółko [the property]. To był festiwal i uroczystość, a on nosił eleganckie i kolorowe ubrania. pokochałem to. Naprawdę go lubiłem. To było naprawdę interesujące.

[Cult leader Douglas Metcalf] Wyglądał jak Święty Mikołaj, ale bez siwej brody. To była ciemna broda. Był jak dobry dziadek. Nie był wysoki. Myślę, że był trochę tłusty. Nie narzucać się osobie.

I to jest fajne – to jego osobowość przyciągała do niego ludzi, jego otwartość, jego życzliwość. Gdziekolwiek wędrował w Camp David, ludzie zawsze za nim podążali. Miał tę charyzmę.

Na specjalne uroczyste okazje nosił szatę i każdy miał te laski. Zawsze było udekorowane i reprezentacyjne. Był ubrany jak książę, jak sądzę, ze średniowiecznej Anglii.

Na Bliskim Wschodzie było wiele symboli, ponieważ spędził dużo czasu na Bliskim Wschodzie i wprowadził to do kultu. on jest [said he] Udał się na pustynię i przybył dziwny statek kosmiczny, a on poszedł na statek kosmiczny.

Nie jestem pewien, co stało się na statku kosmicznym, ale jakoś z tego powodu musiał wrócić i stworzyć tę społeczność w Nowej Zelandii.

Było to prawdziwe połączenie jego własnych sfabrykowanych doświadczeń życiowych oraz tego, co chciał połączyć i stworzyć własną wersję religii i chrześcijaństwa.

Dowiedzieliśmy się, że Jezus nie umarł na krzyżu, ale na palu z rękami nad głową, a nie ramionami. W rzeczywistości krzyż stał się dla nas w pewnym sensie symbolem zła.

Dla mnie wiele z tego, co zrobiono, dotyczyło strachu. W sektach kontrolują poprzez strach wszystko, co mogłoby przestraszyć ludzi.

[As a kid] Jesteś tak naiwny we wszystkim i całkowicie ufasz wszystkiemu, co dzieje się wokół ciebie. Powiedziano wam, że poza sektą są złe rzeczy lub że zło jest poza sektą, ale jesteśmy bezpieczni. Jedynymi ludźmi, którzy byli w porządku, byli ludzie mieszkający w Waipara w Nowej Zelandii.

Kiedy dorastałem, myślałem: „Jak to możliwe, że tylko 300 osób w Waipara w Nowej Zelandii pójdzie do nieba, a wszyscy inni na świecie idą do piekła?”. To nie miało sensu. Jak Bóg mógł to zrobić tym ludziom?

Jako kobiety zawsze musieliśmy nosić spódnice i sukienki poniżej kolan. Nie wolno nam było nosić podkoszulków ani niczego w tym rodzaju. Nasze ramiona powinny być zawsze zakryte. Musieliśmy nosić chusty.

Nie wolno nam było nosić sandałów ani sandałów. Nie wolno było mieć niczego, co oddzielałoby duży palec u nogi od drugiego, ponieważ najwyraźniej był to znak niewolnictwa.

Nie wolno nam było malować się, malować paznokci ani niczego w tym rodzaju. Nie pozwolono nam na żadne dziury. Nie wolno nam było nosić czerni, fioletu, czerwieni, złota i królewskiego błękitu. Po prostu mieliśmy czarno-białe zasady.

[After Douglas Metcalf died] Daryl, jego szwagier, został wyznaczony przez starszych na kolejnego kapitana. Ale było bardzo różnie. Brak charyzmy. Był bardzo autorytarny i bardzo zorganizowany w sposobie, w jaki robił różne rzeczy.

Sprawy zaczynają robić się bardzo poważne. Od tego momentu zaczęło się powoli rozkręcać.

Myślałem, że ludzie się godzą [abuse allegations] Zdyskredytować Douglasa Metcalfe’a, zdyskredytować Daryla.

To był naprawdę ciężki czas. To tak, jakbyś zdawał sobie sprawę, cóż, to jest prawdziwe. Ten człowiek, którego szanowałem, którego kochałem, którego podziwiałem, nie jest dobrym człowiekiem, jest złym człowiekiem i rani ludzi. Wszystko, co powiedział, było kłamstwem.

Potem zaczynasz myśleć: Cóż, wszystko, co myślą moi rodzice, to kłamstwo. Wszystko, co mi powiedzieli, było kłamstwem. Myślę, że to była zdrada stanu.

Kiedy pierwszy raz zdjąłem szalik [after leaving the cult] Byłem pewien, że uderzy we mnie piorun. Zdjęłam welon i powiedziałam: „Och, uszło mi to na sucho. Nic złego się nie stało. Co jeszcze mogę zrobić?”

Potem przekłułam sobie ucho i nic się nie działo poza tym, że bardzo bolało. Miałam na sobie dżinsy zamiast spódnicy i nic się nie stało. To był taki postęp.

Chaos był najlepszym sposobem, w jaki mogę to opisać. Nie ma zasad i nie masz nic. Wszystkie twoje instrukcje zniknęły, więc musisz sam to wymyślić.

Jeśli nie możesz ufać ludziom na świecie i nie możesz ufać wszystkiemu, z czym dorastałeś i ludziom, którzy cię wychowali, to komu ufasz?

Nie ufasz sobie, ponieważ siebie nie znasz, ponieważ nigdy nie nauczyłeś się, jak siebie poznać. Nie masz takiej pewności siebie. Więc to był kompletny bałagan i po prostu nadrabiasz to na bieżąco.

Chciałem podróżować. Zawsze myślałem, że nigdy nie będę mógł podróżować, bo umrę. Czekałem więc na podróż dopiero wtedy, gdy Jezus powrócił. I pomyślałem, że mogę teraz podróżować.

Wyjechałem więc za granicę i przez pięć lat podróżowałem z plecakiem i rozmawiałem z wieloma różnymi ludźmi z różnych religii i różnych przekonań. Eksploracja była. Spotkałem wielu niesamowitych ludzi.

Nie zdawałem sobie sprawy, że świat jest pełen niesamowitych ludzi. Nie tego się nauczyłem. I dowiadujesz się, że każdy ma inne perspektywy, różne perspektywy oparte na ich wychowaniu. Ale większość ludzi na świecie to po prostu naprawdę piękni ludzie.

To jest zredagowany fragment z ABC Talks, podcastu, który zanurza cię głębiej w historię życia kogoś, o kim być może słyszałeś lub nie – kogoś, kto był świadkiem i dokonał niesamowitych rzeczy. Słuchaj za darmo o godz Aplikacja do słuchania ABC.

-ABC