Rwandyjski autor w wiodącej instytucji afrykańskiej, wspierający lokalną literaturę | nowe czasy

John Rossimbe został niedawno wybrany prezesem Stowarzyszenia Pisarzy Afrykańskich (PAWA), organizacji patronackiej stowarzyszeń pisarzy na kontynencie afrykańskim i diaspory.

Jego wybór oznaczał dla niego, że różni afrykańscy pisarze mieli zaufanie do Rwandy i że PAWA może teraz zmobilizować ich do odwiedzenia tego kraju, zobaczenia, co się wydarzyło i zrozumienia, skąd się to wzięło i dokąd zmierza.

„Będzie to bardzo korzystne dla Rwandy, zwłaszcza w tym czasie, kiedy jest fałszywie oskarżana o udział w konfliktach z sąsiednimi krajami. Przyjdą i zrozumieją rzeczywistą sytuację i prawdziwe fakty i być może o tym napiszą”.

Przed wyborem na prezesa PAWA Rusimbe był przewodniczącym Krajowej Rady Młodzieży i pierwszym przedstawicielem młodzieży w parlamencie Rwandy. Współpracował również z różnymi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w całym kraju.

Obecnie jest niezależnym konsultantem i autorem czterech opublikowanych książek.

Rusimbe wydał swoją pierwszą powieść „Do czasu powrotu” w 1994 roku, kiedy miał wrócić do Rwandy z wygnania w Ugandzie, a powieść opowiada o jego doświadczeniu jako uchodźcy i potrzebie powstrzymania tej sytuacji.

Po powrocie do Rwandy wydał kolejną książkę, „Wesele hieny”, którą opisał jako „krytyk reżimu, który popełnił ludobójstwo na Tutsi w 1994 roku”.

W 2014 r. Rusembe był szefem autorów rwandyjskich i do tego czasu zaczął kontaktować się z wieloma pisarzami afrykańskimi na całym kontynencie.

W 2016 r. został zaproszony do Ghany, gdzie znajduje się Sekretariat Generalny Federacji Przedsiębiorców Kobiet i Dzieci oraz został wybrany na stanowisko wiceprezesa reprezentującego Afrykę Środkową, której częścią była Rwanda.

W lipcu 2020 r. został wybrany tymczasowym przewodniczącym organu, a jego rolą było zorganizowanie kontynentalnego zgromadzenia ogólnego pisarzy afrykańskich, aby ciało mogło wybrać komisję.

Spotkanie odbyło się w ostatnim tygodniu czerwca 2022 r. i wzięli w nim udział przedstawiciele 40 krajów afrykańskich, ponieważ został wybrany na przewodniczącego tego organu.

Udział i plany PAWY

Według Rusimbi, PAWA zaprasza afrykańskich pisarzy do bycia w centrum polityki rządowej, aby krajowe programy mogły wspierać lub szkolić młodych pisarzy, łączyć ich z wydawcami na całym kontynencie i pomagać im w rozpowszechnianiu ich twórczości.

„Jest wielu pisarzy, którzy nie mają pieniędzy i jeszcze o tym nie wiedzą. Będziemy się za nimi wspierać, aby można było wprowadzić system, który pomoże im w publikowaniu. To zachęci innych młodych autorów do pojawienia się na rynku”. powiedział.

Zaznaczył, że aby pisarze mogli zostać przyjęci do PAWA, muszą najpierw zorganizować się w stowarzyszenia narodowe i zgłosić swoje opublikowane dzieła literackie (prozę lub poezję).

Według niego jednym z wyzwań stojących przed lokalnymi autorami są niskie dochody, ponieważ muszą znaleźć inną pracę, która zaspokaja codzienne potrzeby.

Ujawnił, że stowarzyszenie próbuje rozwiązać problem niewystarczających funduszy, biorąc pod uwagę, że jest finansowane wyłącznie przez rząd Ghany.

„Naszą rolą jest informowanie i żądanie różnych rządów w Afryce, aby wniosły wkład do PAWA, ale nie zapominając o stowarzyszeniach narodowych, które również walczą, gdy mają wzmocnić organizm kontynentalny” – powiedział.

Zapytany, dlaczego nie widział, by rwandyjscy pisarze zdobywali nagrody literackie, a nawet nie znajdowali się na krótkiej liście, odpowiedział, że większość z nich nie ma nawet informacji o nagrodach, co skutkuje niską frekwencją.

„Teraz jestem w stanie zdobyć informacje i wysłać je autorom w Rwandzie, aby mogli spróbować swoich sił” – kontynuował. Polerowanie i wykańczanie ich pracy.

W związku z tym ujawnił, że starają się współpracować z różnymi rządami i partnerami rozwojowymi.

Obowiązkiem PAWA jest zachęcanie autorów piszących potocznie, powiedział Rossimbe, ponieważ jest to zgodne z filozofią panafrykańską.

Dodał: „Afrykanie mogą pisać w języku, który im odpowiada. Ci, którzy piszą w językach obcych, muszą zadbać o to, aby odzwierciedlało to kulturę i wartości Afryki. , pisarzy można tłumaczyć”.

Rosembe wezwał również osoby odpowiedzialne za krajowy program nauczania, aby używały książek dostępnych dla lokalnych autorów jako materiałów dydaktycznych przed zapoznaniem się z książkami z zagranicy.

Kontynuował: „Istnieje potrzeba, aby ludzie ufali swoim ludziom. Nadal istnieje poczucie, że to, co pochodzi z zewnątrz, jest znacznie lepsze niż to, co jest rozwijane od wewnątrz. ”.

[email protected]

Śledź tommpoeta