Rozczarowanie Sorrentino podczas rozdania Oscarów. Vince Vadis, Aida? O masakrze w Srebrenicy

Włochy rozczarowanie. Skrzydła wytatuowane na ramionach niemieckiej aktorki Annabelle, która nadała europejskim Oscarom żywą i zastraszającą atmosferę, sprawiły, że Yasmila Zpanek poleciała, ale Paolo Sorrentino zostawiła na ziemi. To była ręka Boga Zdobył trzy mocne nominacje (ale statuetki Little Hollywood nadal były pokazywane). Sorrentino znajdowało się w łączu wideo przez cały czas trwania wydarzenia i było mniej jasne i dłuższe niż zwykle. Ale powietrze, które wyciągnął, biorąc pod uwagę popołudniową ciszę jego otoczenia i koprodukcję jego animowanej autobiografii przez Netflix (historia 16-letniego chłopca zakochanego w Maradonie, który stracił rodziców w drobnym wypadku domowym), mogło być zostawiony z pustymi rękami.

Film „Zbrodnia w Srebrenicy” z 1995 roku zdobył nagrodę dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera i najlepszej aktorki z Jasną Durek. Urodzony w Sarajewie filmowiec zadedykował film „ofiarom i matkom, które nauczyły nas, jak zamienić zniszczenie w życie” i podziękował niedawno zmarłej Lenie Wertmoeller, „która utorowała drogę”. Tytułowa Aida pracuje jako tłumaczka i czuje się bezpieczna w bazie ONZ, ale kiedy w jej miejscu pracy rośnie presja Serbów, a masakra jest nieuchronna, musi znaleźć się w bezpiecznym miejscu wraz z rodziną.

Jako dyrektorka European Academy Awards, i to dopiero drugi raz w ciągu 34 lat, że wygrała kobieta i przewodnicząca EFA (European Festival Awards), polska reżyserka Agnieszka Holland mówi: „To nasza noc, jesteśmy silni ”.

A już drugi rok, w związku z wirusem Covid, Europejskie Nagrody Akademii odbywały się online, z Berlina, siedziby imprezy o silnym i wszechstronnym charakterze „politycznym” (dokument hollywoodzki).

Ulubiony aktor Anthony Hopkins (był także jedynym kandydatem nieobecnym online) Baba Floriana Zellera (wygrał także jako scenarzysta). To film, który właściwie zdobył Oscara Hopkinsowi, gdy starszy człowiek z demencją starczą żyje w domowej klatce, jego umysł nie może przystosować się do teraźniejszości, świadomy cech życia, które prowadzi, ale ich nie łączy, zagubiony w tikach zatopionych w próżni wiedzy.

Nagrody Specjalne dla dwóch reżyserów obecnych w Berlinie, Duńskiej Susanne Behr („Mój ojciec urodził się tutaj w Berlinie, a ta nagroda to dowód odporności europejskiego kina”) oraz Steve’a McQueena z Londynu za serial telewizyjny mała siekiera („Dedykuję go ofiarom i ocalałym z pożaru Grenfell Tower”, o którym nakręcono film.)