Recenzja: Rozdział drugi Festiwal, Kosmos

Recenzja: Rozdział drugi Festiwal, Kosmos

Dwanaście sztuk w ciągu trzech różnych sesji jednego dnia. Jeśli chcesz doświadczyć głębi i zakresu tego, co jest teraz ważne dla młodych twórców teatralnych, to jest to Rozdział drugi Festiwal Naprawdę warto sprawdzić. Chociaż na następną trzeba będzie poczekać do 2024 roku.

Pozycjonując się jako odskocznia między teatrem studenckim a profesjonalnym, skupia scenarzystów, reżyserów i aktorów, a jedyną prawdziwą zasadą jest maksymalnie 20 minut na przedstawienie. Następnie wszystkie dwanaście przedstawień odbywa się w dwie soboty o godz przestrzeń kosmiczna Na Wyspie Psów. Witryna wydaje się idealnie pasować, ponieważ jest miejscem, które zawsze zapewnia mnóstwo wsparcia wschodzącym twórcom. I miło jest widzieć miejsce w pełni zaopatrzone, a bar robi tętniący życiem handel wzbogacaniem szafek pieniędzmi, które, jak wiesz, zostaną przeznaczone na więcej nowych ofert w przyszłości.

Dyrektor artystyczny Amy Techner On wykonuje dziś świetną robotę. Unika długich przemówień przed każdą sesją, po prostu przekazuje nam najważniejsze informacje (ostrzeżenia przeciwpożarowe i propozycję wyjścia i powrotu, jeśli poczują taką potrzebę), a następnie wycofuje się, aby występy były prawdziwymi gwiazdami. Ale jasne jest, ile pracy i wysiłku włożyła ona i jej zespół, aby wspierać i dbać o siedemdziesiąt osiem – tak, siedemdziesiąt osiem! Aktorzy i współtwórcy.

Nic dziwnego, że z dwunastu pokazów niektóre wyróżniają się bardziej niż inne; Kiedy scenariusz, reżyseria i aktorstwo wydają się być w doskonałej harmonii. Dwa, które należą do tej kategorii, to oddycha I nieznajomi. Oba działają dobrze w ciągu dwudziestu minut, ale można je łatwo przekształcić w pełnometrażowe utwory. Oba z pewnością dobrze pasują do teatru pobocznego, takiego jak Lew i Jednorożec, z ich współczesnymi motywami i dobrze wykonanymi stylami.

Są też inne, w których jeden element działa lepiej niż inne. Pisanie czasami wydaje się wykazywać wielki potencjał; Kawiarnia Błogość Wyraźnie mieści się w tej kategorii. Innym razem aktorzy są świetni. Lea amoniakWystęp jednej kobiety Sztuka robienia czegokolwiek I Kwartet Sharifw szóstce lawenda będąc dwoma pierwszorzędnymi przykładami.

Są produkcje, które poruszają mniej zbadane tematy i dzięki temu oferują coś wyjątkowego. kobieta. życie. wolność Jest zainspirowany zabójstwem Mahsy Amina przez państwo w Iranie za niewłaściwe noszenie hidżabu i zawiera szczegółową dyskusję na temat tego, czy kobiety decydują się go nosić, czy nie. Potem, jako ktoś, kto zawsze lamentuje nad brakiem tremy, do mnie nowe Horyzonty Jest to zdecydowanie jedna z rzeczy, które chciałbym zobaczyć, aby więcej prac zostało wykonanych, aby ulepszyć jej i tak już dość centralną koncepcję.

Moim jedynym problemem w tamtych czasach było to, że częściej występowały problemy z głośnością i spadkami dźwięku. Często gubiono słowa, co psuło grę. To miejsce nie jest najcichszym z miejsc; Nie tylko odgłosy z zewnątrz, zwłaszcza gdy świeci słońce, a ludzie korzystają z uroczych miejsc do siedzenia na zewnątrz, ale także dlatego, że drewniana podłoga sceny może prowadzić do pisków i skrzypienia, z którymi aktor musi sobie poradzić. Ale to część tego, o co chodzi w takich wydarzeniach: zapewnienie początkującym artystom miejsca, w którym mogą dowiedzieć się o takich kwestiach.

W przypadku wydarzenia, które trwa osiem godzin od początku do końca, na szczęście z kilkoma miłymi przerwami, dwanaście pokazów udaje się trzymać ze sobą przez cały czas. Od pierwszego do ostatniego spektaklu jest wystarczająco dużo znaków, że przyszłość teatru marginalnego jest w dobrych rękach, a ja mam teraz kolejną listę nazwisk do obserwowania w nadchodzących miesiącach i latach.

Producent: Act Two
Liderzy festiwalu: Judy Braddick, Gabriel Osella i Katrina McNeilis
Kierownik zespołu produkcyjnego: Cat Hervieu