Recenzja konsoli Atari 2600+ – Powrót do początków gamingu

GameCentral przygląda się nowemu Atari 2600+ i dowiaduje się, co odróżnia go od innych małych konsol.

Choć media często opisują gry wideo jako nową koncepcję, z której korzystają wyłącznie młodzi ludzie, jeśli na przykład jako siedmioletnie dziecko grałeś na Atari 2600 w chwili jego premiery w 1977 roku, to Teraz lata 50. Atari tak naprawdę już nie istnieje, ale osoby odpowiedzialne obecnie za jego nazwę i poprzedni katalog wykonały świetną robotę, świętując w zeszłym roku 50-lecie istnienia, wydając takie wydania jak Atari 50: The Anniversary Celebration.

Kolekcja ta, będąca rodzajem interaktywnego muzeum, była fascynująca, ale pokazała, że ​​od początków branży niektóre gry wideo stały się prawie niegrywalne – z pewnością dla każdego, kto nie próbował ich po raz pierwszy. Nie dotyczy to ogólnie gier na monety Atari, ale ich flagowe tytuły na konsole zdecydowanie znajdują się w punkcie, w którym musisz dokładnie zrozumieć, co otrzymujesz, zanim zaczniesz w nie grać.

To właśnie w tej rzeczywistości wypuszczono Atari 2600+, remake najbardziej udanego sprzętu drugiej generacji konsol do gier wideo i format, który pomógł stworzyć wiele standardów i konwencji, które obowiązują do dziś.

zdjęcie1

W szczególności jest to odtworzenie wersji z 1981 roku, czteroklawiszowej wersji konsolowej, kiedy jeszcze nazywała się Atari VCS (Video Computer System). Nazwa Atari 2600 weszła do oficjalnego użytku dopiero po tym modelu, aby pomóc odróżnić go od innych ówczesnych maszyn Atari. Z jakiegoś powodu model 2600+ ma 80% rozmiaru oryginału – więc nie jesteśmy pewni, dlaczego nie został zmniejszony lub nie miał dokładnie takich samych rozmiarów jak poprzednio – ale wciąż ma bardzo stary kawałek boazerii z przodu, więc jest schludnie.

Pierwotnie wszystkie modele konsol grały w te same gry, a ponad 2600 było wyposażonych w kasetę zawierającą 10 tytułów: Adventure, Combat, Dodge 'Em, Haunted House, Maze Craze, Missile Command, RealSports Volleyball, surround, Video Pinball i Yars’ Revenge. . W zestawie znajduje się również ikoniczny joystick cyfrowy CX40, który pozwala zanurzyć się w przyspieszonym kursie historii gier wideo sprzed premiery NES, korzystając ze sprzętu dokładnie identycznego z tym z początku lat 80-tych.

Wszystkie zawarte w nim gry zostały stworzone i opracowane przez Atari, ale choć niektóre, jak Adventure i Combat, są żelaznymi klasykami, inne nie. Istnieją również pewne zauważalne braki, takie jak wersje Asteroids i Centipede na Atari 2600.

Jak każda konsola, wiele najlepszych gier na Atari 2600 zostało stworzonych przez osoby trzecie, a Activision jest jednym z najpopularniejszych wydawców (podobnie jak Atari, podmiot obecnie nazywany Activision to nie ta sama firma) z grami takimi jak Pitfall!, River Raid , Enduro, Megamania.

Wiele innych najlepszych gier to konwersje popularnych japońskich gier na monety, w tym Ms. Pac-Man, Space Invaders, Frogger, Dig Dug, Pole Position,… Donkey Kong i Mario Bros.

Tych też nie pokazano, ale teoretycznie mogą być, ponieważ największą zaletą konsoli jest to, że obsługuje oryginalne kartridże Atari 2600 i 7800. Jeśli więc uda ci się wygrzebać jakąś grę ze śmietnika, możesz z radością zagrać w ET lub jakąkolwiek inną grę na tej nowej konsoli (mniej więcej jest tam Lista kompatybilności tutaj). W rzeczywistości jest tak wstecznie kompatybilny, że nawet oryginalne konsole będą z nim działać, choć szanse, że którakolwiek z nich będzie działać, są niskie.

Choć 2600+ wygląda jak kolejna mini konsola, w rzeczywistości jej przeznaczenie jest zupełnie inne i choć można ją wykorzystać do wprowadzenia młodszych graczy w format, ma ona również stanowić zamiennik lub kopię zapasową dla starszych fanów, których oryginalne konsole przestały działać pracować.

Oczywiście jest teraz gniazdo HDMI do podłączenia do nowoczesnych telewizorów i wyjście USB-C, ale poza tym i nieco zmniejszonymi rozmiarami jest to dokładnie ta sama konsola, która została pierwotnie wypuszczona w 1981 roku.

To, co nie jest, to kolekcja najlepszych gier w systemie Classic Mini NES lub Mega Drive Mini. Jednakże ta mała konsola istnieje, podobnie jak Atari Flashback, która była kilkakrotnie aktualizowana na przestrzeni lat, a ostatnia to edycja z okazji 50. rocznicy, w której zainstalowano ponad 100 gier. Jest także znacznie tańszy i kosztuje zaledwie 69,95 GBP.

Jakość wykonania nie jest świetna, ale Flashback jest zdecydowanie lepszym wyborem dla nowszych, bardziej okazjonalnych graczy, podczas gdy 2600+ to prawdziwa gratka dla hardcorowych fanów.

To oczywiście nie przypadek, że Atari 2600+ zostało wypuszczone tuż przed Świętami Bożego Narodzenia, ale za 99,99 funtów, wyłącznie na Amazonie, jest to wciąż dość drogi prezent. I to zanim zaczniesz myśleć o jakichkolwiek opcjonalnych dodatkach.

Otrzymaliśmy także pakiet Paddle Controller, który zawiera dwa dodatkowe kontrolery i cztery gry – Breakout, Canyon Bomber, Night Driver i Video Olympics – i kosztuje 29,99 GBP. Łopatki to zasadniczo analogowe pokrętła, które były stosunkowo powszechne w początkach gier wideo (minikonsola Taito Egret II miała podobne opcjonalne kontrolery), ale dziś są w dużej mierze zapomniane.

Co więcej, z jakiegoś powodu Berzerk jest sprzedawany osobno za 24,99 funtów za własny wkład. Z pewnością jest to jedna z lepszych gier (oczywiście była inspiracją dla Robotron: 2084, a wersja zręcznościowa słynie z tego, że jest pierwszą grą wideo wykorzystującą syntetyzowaną mowę), ale nie ma oczywistego uzasadnienia dla jej niezależnego wydania za jedną czwartą ceny na konsolę – zwłaszcza, że ​​jest to gra na Atari i nie wymaga dodatkowych licencji.

Ale może jednak mijamy się z prawdą i fakt, że do tak prehistorycznej jednostki można kupić nową wkładkę, wart jest już samej ceny wstępu. Chociaż, co dziwne, jedyną inną grą dostępną obecnie osobno w tej samej cenie jest Mr. Jump And Run, zupełnie nowy tytuł stworzony w tym roku.

Gdyby został wydany wcześniej, zostałby uznany za jeden z najlepszych formatów, ale nawet jak na standardy lat 80. jest niezwykle trudny i oszałamiająco brzydki (wersje domowe mają alternatywne tryby z lepszą grafiką).

Jeśli jesteś zagorzałym fanem Atari, prawdopodobnie zamawiałeś ten produkt w przedsprzedaży od kilku miesięcy i w takim przypadku jesteśmy pewni, że będziesz z niego bardzo zadowolony. Jednak dla wszystkich innych jest to trudne do sprzedania, zwłaszcza że Flashback oferuje tak wiele innych gier.

Jasne, podłączenie zupełnie nowej kasety do konsoli wywołuje namacalny dreszczyk emocji, ale oglądanie i granie w stare gry można porównać do kinomaniaka, który zasiada do oglądania filmu braci Lumière. Z akademickiego punktu widzenia wspaniale jest to robić, ale niekoniecznie spodziewasz się, że sprawi ci to taką samą przyjemność, jak współczesne media.

Trzeba jednak pamiętać o epoce Atari 2600 i zachować ją we współczesnej świadomości, a jeśli chce się to zrobić w jak najbardziej autentyczny sposób, 2600+ jest nie do przebicia.

Wyślij e-mail na adres [email protected], zostaw komentarz poniżej, Śledź nas na Twitterzei zapisz się do naszego newslettera.

Więcej: Atari jest teraz właścicielem Bubsy Bobcat – co zagraża nowym grom i reedycjom

Więcej: Recenzja Akka Arrh – klasyka Atari, jakiej nie było

Więcej: Jakby NFT nie mogło być już gorsze, Atari umieszcza je w skrzynkach z łupami

Śledź Metro Games na Świergot Napisz do nas na adres [email protected]

Aby łatwiej wysyłać wiadomości do skrzynki odbiorczej i korzystać z funkcji Czytnika bez konieczności wysyłania wiadomości e-mail, wystarczy skorzystać ze strony Wyślij elementy znajdującej się tutaj.

Więcej takich historii znajdziesz na naszej stronie z grami.

Ta strona jest chroniona przez reCAPTCHA i Google Polityka prywatności I Warunki usługi Postęp.