Recenzja Aston Martin One 77 | maksymalna prędkość

Wizja Aston Martina na drodze. A przynajmniej było to w 2009 roku, kiedy po raz pierwszy ogłoszono One-77. Ówczesny prezydent Astona, dr Ulrich Pease, zaskoczył świat motoryzacyjny, kiedy ogłosił, że Aston Martin zbuduje limitowaną edycję supersamochodu kosztującego 1 milion funtów. To był Aston, który przeciwstawił się takim jak Bugatti i Pagani i powiedział: „Będziemy mieć kawałek twojego najlepszego, wielkie dzięki za sezony”.

Podczas gdy One-77 posiadał wszystkie typowe dla Astona wskazówki (szeroką kratkę, odchylone przednie reflektory, długi kaptur i stebnowanie z ogonem Burta), nie był to tylko okazjonalny Vanquish owinięty papier-mache. Pojazd został zaprojektowany w oparciu o wyścigowe nadwozie typu monocoque z włókna węglowego z subtelnymi karbonowymi kołami pomocniczymi, w których znajduje się przedni silnik pośrodku i wewnętrzne zawieszenie.

Ten całkowicie bezkompromisowy projekt jest szczotkowany nowymi panelami aluminiowymi. Specjalnie zaprojektowane światła, koła, drzwi i szyby są specjalnie zaprojektowane dla tej serii tylko 77 samochodów. Sam depozyt wymagany do zabezpieczenia miejsca na budowę – zakładając, że jesteś bardzo blisko szczytu swojej ulubionej listy klientów Aston Martina – wyniósł aż 200 000 funtów, co pozostawiło imponujące 1 000 000 funtów do zapłacenia przy dostawie

Najdroższe samochody Astona są zdecydowanie najszybsze.

Pod odchylaną przednią maską kryje się główne wydarzenie One-77: jego imponujący silnik. W przypadku flagowego Astona może to być zwykły silnik V12. Zwykła jednostka firmy o pojemności 6,0 litra została odnowiona przez Coswortha, który porzucił zwykłe tuleje cylindrowe na rzecz nanoskopowej powłoki o niskim współczynniku tarcia i masywnego wybrzuszenia 7,3 litra, podczas gdy rzeczywista waga silnika została zmniejszona o 15 procent do 260 kg. , dzięki swoim komponentom Lżejsze wnętrze. Ten list miłosny został następnie zepchnięty do spalania wewnętrznego do poziomu 100 mm niższego w samochodzie w porównaniu z silnikami V12 Astona i zakopany tak głęboko, że nie mógł uciec ani przeszkadzać w manewrowaniu.

Więcej miejsca na ssanie / ściskanie / pękanie / dmuchanie i szybsze części do wykonania wszystkich powyższych czynności oznaczają oczywiście większą moc. One-77 o mocy 750 KM i 553 funtów na stopę (553 lb-ft) był w chwili premiery najpotężniejszym wolnossącym samochodem na świecie. I chociaż samochody takie jak Ferrari F12 i wiele wyjątkowych samochodów Zondas wróciły szybko, One-77 pozostał najszybszym samochodem drogowym Aston, dobrym do rzekomej prędkości maksymalnej 220 mil na godzinę, z 0-62 mil na godzinę osiągalną w 3,7 sekundy.

W przeciwieństwie do dzisiejszych rzadkich instynktów, One-77 radził sobie bez mnóstwa trybów jazdy. Poza sportowym ustawieniem skrzyni biegów nie ma co wybierać ani zmieniać: nie ma tu wielostopniowej kontroli trakcji. Jest aktywne powietrze, ale wysuwany tylny spojler prawie nie wygląda jak rodzaj płata, który może utrzymać ten samochód zakotwiczony na dachu tunelu.

Kiedyś One-77 był odpowiednio rozwiniętą, nieco czarującą starą szkołą. Chociaż współczesny Bugattis przyćmił go szybciej w linii prostej – i był utrudniony przez starą skrzynię biegów – ten samochód zasługuje na zapamiętanie jako jeden z najbardziej rozpoznawalnych brytyjskich supersamochodów wszechczasów.

W końcu jest tak ekskluzywny, że nawet nie widziałeś Jamesa Bonda w pobliżu nikogo …

Fotografia: Marc Riccione