Popularny nekrolog | Pełne skupienie umysłu

Po zakończeniu wojny wietnamskiej w 1975 roku tysiące ludzi uciekło przed zwycięskimi siłami komunistycznymi, żeglując do sąsiednich krajów. Kiedy ci „ludzie od łodzi” próbowali wylądować SingapurPolicja sprowadziła ich z powrotem nad morze, gdzie wielu z nich zginęło.

W 1978 roku wietnamski mnich buddyjski Zen Thich Nhat Hanh, który zmarł w wieku 95 lat, pojechał do Singapuru na konferencję na temat religii i pokoju. Współpracując z rybakami, pomagał zaopatrywać ludzi na morzu i przemycać niektórych uchodźców na ląd; Następnie eskortował ich do kompleksu ambasady francuskiej, aby następnego ranka mogli zgłosić się na policję i wejść do oficjalnego systemu przylotów.

Kiedy Nhat Hanh został aresztowany i zagrożony deportacją, setki znalazły się w niebezpieczeństwie. „Gdybym nie mógł zachować spokoju w środku niebezpieczeństwa”, powiedział, „pokój, który mógłbym uchwycić w łatwych czasach, nic by nie znaczył”.

Mimo nacisków Nhat Hanh i jego koledzy poczynili pewne refleksje i wpadli na pomysł, by poprosić ambasadora Francji o napisanie listu do premiera, Lee Kwan Yoo. Po spotkaniu gabinetu otrzymali kolejne 10 dni, które wykorzystali na zakończenie procesu.

Nhat Hanh odniósł się do tego jako do przykładu „Oddany buddyzmowi”, gdzie uważność – „umiejętność bycia świadomym tego, co się dzieje i co tam jest” – stanowi podstawę praktycznej pomocy w rozwiązywaniu problemów i skarg we współczesnym świecie. podobnie jak w Azji, zrobił wiele, aby wprowadzić praktykę uważności do głównego nurtu społecznego, podkreślając, że postawa medytacyjna może informować o każdej porze dnia, a nie tylko o tych poświęconych wyjaśnianiu.

Jego filozofia „interakcji”, która mówi, że powinniśmy uważać się za połączone części tkanki życia, a nie oddzielne byty, wywarła istotny wpływ na wielu ekologów.

Christiana FigueresSekretarz Wykonawcza Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu powiedziała, że ​​nie byłaby w stanie osiągnąć porozumienia paryskiego z 2016 r. „gdyby nie towarzyszyły mi nauki Thich Nhat Hanha”. Był także wpływowym orędownikiem niestosowania przemocy. Grupa uwięzionych przywódców Sinn Fein przyjęła jego nauki i po tym, jak została wybranymi politykami, zaprosiła go w 2012 roku Aby zwrócić się do Stowarzyszenia Stormont.

W szczytowym momencie wojny między komunistycznym Wietnamem Północnym a wspieranym przez USA Wietnamem Południowym w 1966 roku, Nhat Hanh udał się do Stanów Zjednoczonych, aby „powiedzieć Amerykanom cierpienie Wietnamu”. Spotkał się z przywódcami akademickimi, religijnymi i politycznymi, w tym z autorem katolickim Tomasz Merton I Minister Obrony Robert McNamaraPrzekonująco opowiadał się za zawieszeniem broni i wynegocjowaniem ugody.

W dużej mierze dzięki wpływowi Nhat Hanha, Martin Luther King Zadeklarował swój sprzeciw wobec wojny, a później tego samego roku nominował Nhat Hanha do Pokojowej Nagrody Nobla, pisząc: „Thich Nhat Hanh oferuje akceptowalne rozwiązanie racjonalnym przywódcom… Jego pomysły na pokój, jeśli zostaną wdrożone, zbudują pomnik ruch ekumeniczny, braterstwo świata dla ludzkości. Jednak King naruszył protokół (i mógł obrazić Komitet Noblowski), publikując swój list nominacyjny, i żadna nagroda nie została przyznana.

W Europie Nhat Hanh spotkał się z papieżem Pawłem VI, aby zachęcić go do współpracy między buddystami i katolikami w Wietnamie, aw 1969 założył buddyjską delegację pokojową na paryskie rozmowy pokojowe. Po porozumieniach pokojowych z 1973 r. Nhat Hanh nie otrzymał zgody na powrót do Wietnamu, a zamiast tego rozpoczął nową działalność jako nauczyciel buddyjski na Zachodzie. z Siostra Chan Khong Założył ośrodek medytacyjny na południowy wschód od Paryża, a w 1982 roku założył Wioska Bloom W Dordogne, w południowo-zachodniej Francji – obecnie siedziba ponad 200 zakonnic i zakonnic – jako baza. Tysiące praktykujących medytację, którzy odwiedzili różne ośrodki Bloom Village w Europie, Stanach Zjednoczonych, Australii i Azji, znało go jako Tai.

W 1987 roku student założył małe wydawnictwo, które wydrukowało książkę o jego pisaniu Bycie pokojem. Z niewielką promocją książka sprzedała się w tempie 100 000 egzemplarzy, a po niej pojawiły się inne bestsellerowe tytuły, takie jak Słońce, moje serce, Stara ścieżka, Białe chmury – Narracyjne życie Buddy. Nhat Hanh napisał więcej niż 100 książek, z których wiele jest dostępnych w języku angielskim, w tym poezja, nauczanie medytacji i wskazówki dla aktywistów.

Urodzony w Hue, w środkowym Wietnamie, Nguyen Xuan Bao wstąpił do klasztoru w wieku 16 lat i otrzymał imię Nhat Hanh w 1949 r. – Thich to pseudonim używany przez wietnamskich mnichów. Od początku swojego życia monastycznego Nhat Hanh łączył praktykę medytacyjną, pracę społeczną i stypendium — opanował biegle osiem języków — a w wieku trzydziestu lat redagował czasopismo, w którym zachęcał buddyzm Zmodernizować i przeciwstawić się zarówno wojnie, jak i dyktaturze w Wietnamie Południowym.

W 1961 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby studiować religię porównawczą i studiował ją na Uniwersytecie Columbia. Trzy lata później wrócił do Wietnamu. Buddyzm był powszechnie szanowany jako popularna alternatywa dla komunizmu, kapitalizmu i wojny, ale brakowało mu środków, aby przełożyć ten status na zmianę społeczną. Krótko mówiąc, Nhat Hane założył Van Hanh Buddyjski Uniwersytet, wydawnictwo, Młodzieżową Szkołę Pracy Socjalnej (SYSS) oraz Zakon Komunikacji – organizację pozarządową opartą na mieszance działań społecznych i świadomej świadomości.

Rząd Wietnamu Południowego oświadczył, że każdy, kto promuje „neutralność” zostanie uznany za zwolennika komunizmu, a wielu kolegów Nhat Hanha zginęło, ledwo przeżyli próbę zamachu. Mimo to pod koniec wojny SYSS obejmowało 10 000 mnichów i świeckich, którzy podróżowali na wieś, aby zakładać szkoły i kliniki oraz odbudowywać wioski.

W późniejszych latach życie Nhat Hanha odzwierciedlało życie innych przywódców buddyjskich na Zachodzie – pisząc, prowadząc rekolekcje i kierując rozwojem Zakonu Interakcji, który przekształcił się w międzynarodowy ruch buddyjski z kilkuset mnichami, wieloma świeckimi nauczycielami i wspólnotami praktyków. .

Po powrocie do Wietnamu w 2005 i 2007 roku Nhat Hanh został ciepło przywitany przez zwykłych buddystów, ale przywódcy zakazanego Zjednoczonego Kościoła Buddyjskiego – z których niektórzy przebywali od dziesięcioleci w areszcie domowym – odmówili spotkania się z nim, argumentując, że jego wizyta legitymizować tłumienie buddyzmu.

Nauki Nhat Hanha łączyły tradycyjne praktyki medytacyjne zen z innymi praktykami zaczerpniętymi z buddyzmu Theravada. Jego zasada wyrażała w oddanym buddyzmie przekonanie, że medytacyjnego spokoju należy doświadczać pośród konfliktu: „Inni mogą okupować twój kraj, mogą nawet wsadzić cię do więzienia, ale nie mogą odebrać ci prawdziwego domu i wolności”.

W 2014 roku miał udar. Do Tajlandii przeprowadził się pod koniec 2016 roku, a dwa lata później wrócił do Wietnamu. Tam otrzymał tradycyjną medycynę na następstwa udaru w pagodzie Tu Hieu, klasztorze w Hue, gdzie został wyświęcony.