Polska i Holokaust

Proszę pana, – List napisany przez Olivera Searsa (Listy, 30 czerwca) zawiera konkretne wypowiedzi kpiące z Polski. Polska promuje „(…) mityczną i heroiczną historię, w której Polacy z narażeniem życia bronili swoich żydowskich sąsiadów przed nazistowskimi prześladowaniami”.

Nie ma nic mitycznego w Polakach ratujących Żydów z Holokaustu. Relacje Yath Washem, Światowego Centrum Pamięci o Holokauście, dowodzą, że Polacy ratujący Żydów nie są mitem: Biorąc pod uwagę surową karę, jaka groziła uratowanym, jest to bardzo imponująca liczba. ”

Polska, pierwsza ofiara nazistowskich Niemiec, stanowczo sprzeciwiła się zaprzeczaniu i redukowaniu zbrodni Holokaustu. Co więcej, deportowani przez polski rząd w czasie II wojny światowej (najpierw w Paryżu, a później w Londynie) i antypolski ruch działający na terenach okupowanych przez Niemców, najpierw ostrzegli zachodnich sojuszników przed eksterminacją Żydów przez nazistowskie Niemcy.

Głęboko wierzę, że termin męstwo dobrze pasuje do opisania tych, którzy ryzykowali życie swoje i swoich rodzin, aby ratować Żydów przed Holokaustem.

Polacy nieustannie walczyli w obliczu niewyobrażalnego horroru.

Słup, który ukrywał Żydów, ukarano nie tylko utratą życia, ale całym życiem rodzinnym.

Według Yat Washem: „W momencie wyzwolenia na polskiej ziemi przebywało około 50 000 ocalałych Żydów. Szacuje się, że z pomocą Polaków uratowano około 30 000 do 35 000 Żydów procent polskich Żydów. ”

– Jak twoje

Anna Soczańska

Ambasador

Rzeczpospolita Polska Irlandia

Ballsbridge, Dublin4.