Ocalały z Holokaustu zamyka zakład krawiecki w Overland Park

Teraz 98-letni Warshawski ostatecznie zamknął sklep. John’s Tailoring był ostatnim biznesem w nieistniejącym już centrum handlowym przy 95th Street i Nall Avenue, które wciąż było w fazie rozwoju.

Jednak dla Warchowskiego opowiadanie historii będzie kontynuowane.

John’s Tailoring ma ponad 60-letnią historię

Urodzona w 1925 roku jako Sonja Grynsztein, wraz ze zmarłym mężem Johnem Warschawskim wyjechała w latach czterdziestych z Polski do Stanów Zjednoczonych. Oboje przybyli najpierw do Nowego Jorku, a następnie do okolic Kansas City, aby dołączyć do rodziny jej męża, która już tam przybyła.

Warshawski powiedział, że Kansas City stało się znanym miejscem dla przemysłu odzieżowego, więc John postanowił doskonalić swoje umiejętności i zostać krawcem.

Pracował w fabrykach i dla producenta odzieży na 8th Street i Broadwayu, zanim kupił swój pierwszy sklep przy 8th Street i Trust Avenue. Sonya zaczęła też sprzedawać odzież damską. Para wychowała troje dzieci – Reginę Court, Maury’ego Warshawskiego i Debbie Warshawski.

„Miałem do pewnego stopnia szczęście” — powiedział Warshawski. Wiele kobiet po przeżyciu Holokaustu Nie mógł mieć dzieci. „

John’s Tailoring działało poza wykopaliskami na Troost Avenue do 1962 roku, kiedy to sklep przeniósł się do lokalu na parterze hotelu Ambassador przy 36th Street i Broadwayu. Pozostał tam do 1981 roku, zanim przeniósł się do Metcalfe South Mall – gdzie sklep pozostał przez kolejne 40 lat.

W tym czasie John zaczął wykazywać objawy demencji, co, jak powiedział Warshawski, było trudnym okresem dla ich rodziny. Kiedy Warshawski zmarł w 1989 roku w wieku 70 lat, przejął własność John’s Sewing Company. Doskonaliła swoje umiejętności szycia jeszcze przed przyjazdem do Kansas City i chciała, aby sklep nadal istniał.

Pomiędzy codziennym witaniem klientów a wychowywaniem rodziny, powiedziała, że ​​codzienne bycie właścicielką firmy i matką pomogło rozjaśnić dni wkrótce po śmierci męża.

„Naprawdę bardzo dobrze było dla mnie być zajętym i z ludźmi – zawsze kochałem ludzi” – powiedziała.

Warshawski przeżył roboty przymusowe i trzy obozy koncentracyjne

Pochodząca z Medzika Warszawski wraz z rodziną została zmuszona do pracy przymusowej w getcie przed deportacją do obozu koncentracyjnego.

Podczas Holokaustu była zmuszana do pracy w trzech obozach: obozie zagłady na Majdanku, Auschwitz-Birkenau i obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen. W chwili wyzwolenia w obozie Bergen-Belsen została postrzelona w klatkę piersiową.

To, czego była świadkiem w tych obozach, pozostanie z nią na zawsze. W wieku piętnastu lat była świadkiem zniknięcia matki w komorze gazowej obozu na Majdanku. Jej mama miała wtedy 43 lata.

Powiedziała: „Nigdy tego nie zapomnę, aż do śmierci”. „Mieszkam z nią”.

Przez lata cierpiała z powodu poczucia winy ocalałej, co jest powszechnym zjawiskiem wśród ocalałych z Holokaustu. To uniemożliwiło jej mówienie o tym, przez co przeszła, aż pewnego dnia usłyszała, jak ktoś po raz pierwszy zaprzecza wydarzeniom Holokaustu.

„Powiedziałam (do siebie), Sonya, musisz zacząć mówić w imieniu tych, którym się nie udało” – powiedziała. „Ale będę z tobą szczery – nie da się tego opisać. Nawet nie wiem, czy słownik może znaleźć słowa, które zdefiniowałyby horror, przez który przeszliśmy.”

Zaczęła więc publicznie mówić o swoich doświadczeniach, Zeznaje w Midwest Center for Holocaust Education w Overland Parku. Wielu jej rówieśników prosiło ją o napisanie książki, ale czuła, że ​​opowiedzenie swojej historii na głos ma większą wagę niż branie pióra na papier — zwłaszcza dla młodszego pokolenia.

„Dla młodszego pokolenia, jeśli nie zaczną uczyć się historii, jesteśmy w złej sytuacji” – powiedziała. „Jest tak, jak mówiłem i powtarzam tysiące razy – nie idź za tłumem, ucz się historii”.

Dziś jej dom jest pełen listów i wierszy od uczniów, którzy zainspirowali się jej historią.

„Mam setki listów – nie uwierzysz” – powiedziała. „To mnie trzymało przy życiu”.

John’s Tailoring już raz prawie zamknął swoje podwoje

Sklep działał w centrum handlowym Metcalf South od ponad 35 lat, kiedy Warshaski dogonił plany sprzedaży i wyburzenia centrum handlowego. Prawdopodobnie zmusiłoby to Warshawskiego do przejścia na emeryturę około 2016 roku, na co nie była przygotowana w wieku 91 lat.

„Byłam tak sfrustrowana, że ​​nie wiedziałam, co ze sobą zrobić” – powiedziała. – To było moje życie, wiesz?

Na szczęście sklep zyskał nową lokalizację przy 95th Street i Nall Avenue – swoją ostatnią lokalizację. Ale potencjalne zamknięcie sklepu i jego historia stały się tematem wielokrotnie nagradzanego filmu dokumentalnego „Big Sonya”, wyprodukowanego przez wnuczkę Sonyi, Leah Warshawski i jej męża, Todda Sollidaya.

W dokumencie Warshawski szczerze opowiada o swojej historii i pochodzeniu. Powiedziała, że ​​początkowo tytuł wybrany dla dokumentu ją zaskoczył. W wieku 4’8″, co uczyniło ją „dużą sonią”?

„Cóż, wtedy powiedzieli mi, że on tu jest” – powiedziała, wskazując na swoje serce. „Wtedy zrozumiałem”.

Opowiadanie historii i historia będą nadal częścią następnego rozdziału

Jak mówiła, zamknięcie sklepu było trudnym wyborem nie tylko dla Warchowskiego, ale także dla jej pracowników. Ale powiedziała, że ​​ona i jej byli pracownicy zaczynają to akceptować.

„Miałam niesamowitą pomoc – każdy z nich, kocham ich, a (zamknięcie sklepu) też było dla nich trudne” – powiedziała. „To nie było jak pójście do dużej fabryki. To było jak rodzina.”

Dla Warchowskiego kolejny rozdział będzie wyglądał inaczej, ale powiedziała, że ​​nadal będzie polegał na opowiadaniu swojej historii, w tym w publicznych występach z córką Reginą Court. Czas spędza również na czytaniu książek z innymi powieściami historycznymi oraz tłumaczeniu wierszy o własnych przeżyciach z języka polskiego na angielski.

„Starzeję się” — powiedziała — „i jestem tylko człowiekiem”. „Co mogę ci powiedzieć? To nowy rozdział w moim życiu.”