10 sierpnia SS Ellison Onizuka wystrzelił rakietę Antares 230+ z Pad-0A w NASA Wallops Flight Facility. Odliczanie NG-16 zostało utrudnione przez problemy z helem i komputerem naziemnym, które doprowadziły do ostatecznego oznaczenia T0.
Ale zespoły z Northrop Grumman były w stanie wystartować pod koniec okna startowego o 18:01:05 EDT lub 22:01:05 UTC, przy czym Antares radził sobie lepiej niż oczekiwano podczas wznoszenia się na orbitę sondy Cygnus.
Przed uruchomieniem:
Podczas odliczania zespół startowy zauważył, że zbiornik z helem obok Pad-0A przeciekał.
„Monitorujemy ciśnienia we wszystkich tych zbiornikach i widzieliśmy, że ciśnienie w zbiorniku z helem zaczęło dość szybko spadać” – powiedział Kurt Eberley. Dyrektor programów kosmicznych, Northrop Grumman, w wywiadzie dla NASASpaceflight.
Przed rozpoczęciem zwiadu poprzez zaopatrzenie pierwszego stopnia rakiety Antares w naftę RP-1 i ciekły tlen (LOX), ekipa startowa zdecydowała o zwróceniu czerwonej drużyny do Pad-0A w celu naprawienia wycieku w naziemnym zbiorniku z helem.
Zespół startowy Red Antares składa się z techników i inżynierów z Northrop Grumman i Virginia Space.
Współadministratorzy NASA, dr Thomas Zurbuchen i Robert Cabana, wraz z administratorem NASA Billem Nelsonem, uczestniczyli w uruchomieniu NG-16. Źródło: Thomas Burghardt dla NASASpaceflight/L2.
Aby zespół czerwony mógł powrócić do Pad-0A, złącze startowe na konsoli zalecało, aby zespół przesunął czas startu, czyli T0, do końca planowanego 5-minutowego okna startowego.
„W takim scenariuszu pięć minut może być naprawdę udane dla zespołu” — powiedział Eberly. „Zidentyfikowali nieszczelny zawór spustowy i byli w stanie go zresetować. Następnie byliśmy w stanie ponownie otworzyć zawór odcinający, aby zatrzymać wyciek, a hel spłynął z powrotem do samochodu, aby rozpocząć ładowanie butli ciśnieniowych”.
Udana praca zespołu czerwonego ustabilizowała nacisk na naziemny zbiornik z helem. Po zakończeniu pracy ewakuowali Pad-0A do swojej rezerwowej lokalizacji, czyli do tego samego budynku Sonda Cygnus jest dostarczana z hydrazyną.
„Jedną z rzeczy, które robimy, jest ładowanie helu do butelek ściskanych na pierwszym etapie po rozpoczęciu ładowania LOX… jest to typowa sztuczka dla etapów LOX/RP-1, w których zamyka się butelki z helem, które są w środku, — powiedział Eberly. Potem robi się zimno i można do niego załadować hel.
Podczas odliczania kontrolery startu były również w stanie obniżyć ciśnienie zasilania helem z 4000 psi do 3800 psi.
„Jeśli musimy czyścić – używamy helu jako części procesu łuszczenia, a także do dezynfekcji silników. [pressure constraint of 4,000 psi] Miało to na celu zapewnienie, że będziemy mogli bezpiecznie przejść przez proces demontażu samolotu i utrzymać sprzęt w stanie zdatności do lotu podczas całego procesu demontażu” – powiedział Eberly.
Siły Antares zostały schwytane ze zdalnej kamery Brady’ego Kenistona podczas startu NG-11. (kredyt: Brady Keniston dla NSF/L2)
„Po wykonaniu tych obliczeń czuliśmy się komfortowo, aby kontynuować, obniżyć ograniczenie i ruszyć do przodu z uruchomieniem”.
W minutach T-6 i 45 sekundach dyrektor ds. testów NASA powiedział kierownikowi startu, że „nie lecą” z powodu awarii komputera zapasowego i że regeneracja systemu komputerowego zajmie 4 minuty.
— To był komputer zapasowy do wyświetlaczy bezpieczeństwa — powiedział Eberly. „I może to nie było tak naprawdę ograniczenie… że byli w stanie przez to przejść… więc po prostu podążaliśmy za tym, mając nadzieję, że zmienią kolor na zielony, co szczęśliwie zrobili”.
Innym potencjalnym problemem, o którym wiedział zespół startowy, jest obecność łodzi w pobliżu strefy zagrożenia startu.
„Zespół kontroli zasięgu odebrał trajektorię radaru na tej łodzi i próbował się z nimi skontaktować”. — powiedział Eberly. „Myśleli, że łódź przepłynie… prosto przez strefę zagrożenia startu. Okazało się, że łódź płynie gdzie indziej, więc okazało się, że nie jest to problem.”
Wystrzelenie NG-16
Pomimo pracowitego odliczania, Rakieta Antares wystrzeliła pod koniec okna startowego tego dnia.
początek! Antares startuje z Cygnus NG-16 z Wallops w drodze na Międzynarodową Stację Kosmiczną!https://t.co/VQNFiVIPts pic.twitter.com/HnztAyGGnU
– Chris Bergin – NSF (@NASASpaceflight) 10 sierpnia 2021
„Oba etapy wypadły bardzo dobrze” – powiedział Eberly. „Występ pierwszego etapu naprawdę uderzył w dno i to było naprawdę dobre”.
Pierwszy stopień Antaresa napędzany jest dwoma silnikami RD-181 wyprodukowanymi przez NPO Energomash z Rosji. W przeciwieństwie do innych pojazdów nośnych, Antares nie dławi się podczas maksymalnego ciśnienia aerodynamicznego lub Max-Q – co pozwala na dodatkowe osiągi na pierwszym etapie.
„Występ drugiego etapu był znakomity i kompletnie nudny” – dodał Eberle. „I znowu, to naprawdę wpływa na apogeum i skończyło się na wysokim poziomie 1,1 sigma. Więc trochę wysoko w obu przypadkach. [but we] Wszystkie pozostałe wymagania są spełnione.
Eberly rozwinął wykonanie drugiego etapu, mówiąc:Jest to najściślejsza dyrektywa RAAN (Right Rising Node Rise), jaką kiedykolwiek mieliśmy. Zasadniczo zero, co do dokładności, w zasadzie zero błędu RAAN – co jest niesamowite.„
„Cygnus był bardzo zadowolony z orbity, ponieważ była nieco wyższa. To pozwoliło im zużyć trochę mniej paliwa, kiedy dotarli na stację. Co jest przydatne w sytuacjach awaryjnych i ich drugorzędnej misji.”
Aktualizacja Minotaura
Oprócz Antares, Northrop Grumman przygotowuje się również do serii nadchodzących wydań Minotaur w ciągu najbliższych dwóch lat.
„Zasadniczo mamy kontrakt na wystrzelenie trzech Minotaurów. Jednym z nich jest Minotaur IV, który wygląda na to, że wystartuje z bazy sił kosmicznych Vandenberg w 2023 roku, a to dla sił kosmicznych” – powiedział Eberley.
W sumie w 2022 r. nastąpi jeden start Minotaura, a dwa w 2023 r. Wszystkie trzy z tych misji wystartują z bazy sił kosmicznych Vandenberg w Kalifornii i zostaną przeniesione do sił kosmicznych USA.
Rodzina rakiet Minotaur wywodzi się z etapów używanych w wycofanych rakietach Minuteman i Peacekeeper. Jego lokalizacje startowe obejmują Alaskę, Florydę, Kalifornię i Wirginię.
Ulepszenia Omega
Podczas gdy Northrop Grumman anulował program rakietowy Omega 9 września 2020 r., Po tym, jak rakieta – wraz z New Glenn firmy Blue Origin – nie została wybrana do drugiego etapu programu National Security Space Launch (NSSL) amerykańskich sił kosmicznych.
Ale to nie znaczy, że Omegi nie można dziś nigdzie zobaczyć.
Wprowadzono wiele popularnych ulepszeń sprzętowych [on OmegA] Z których skorzystamy w całej flocie, głównie w obszarach awioniki” – powiedział Eberly. „Mamy kilka ulepszeń w naszej wspólnej awionice, a ponadto mamy również system autonomicznego zakończenia lotów (AFTS), który uruchomimy w przyszłym roku ”.
Nowy, kwalifikowany AFTS zadebiutuje na nieokreślonym pojeździe startowym Northrop Grumman.
„Ten [Space] Zakresy siły wymagają każdego [launch vehicles] Możliwość przejścia na AFTS, kończący lot autonomiczny, do 2025 roku. To nas umieściłoby na dobrej drodze do dotrzymania tego terminu z niewielkim marginesem” – powiedział Eberle.
(Główne zdjęcie: NG-16 Antares 230+ siedzący na Pad-0A w dniu startu. Źródło: Thomas Burghardt dla NASASpaceflight/L2)
„Certyfikowany guru kulinarny. Internetowy maniak. Miłośnik bekonu. Miłośnik telewizji. Zapalony pisarz. Gracz.”
More Stories
Firma zajmująca się planowaniem powierzchni handlowych CADS postrzega technologię jako odpowiedź na Święta Wielkanocne i inne sezonowe wyzwania w 2024 r. — Retail Technology Innovation Hub
Astronomowie odkryli, że woda unosi się w części przestrzeni, która tworzy planetę
Tęskniłam za nim bardzo długo! Satelita NASA i martwy rosyjski statek kosmiczny zbliżają się do siebie na swojej orbicie