bW dawnych czasach moja najlepsza przyjaciółka i ja nazywaliśmy wyjście „szukam kłopotów”. Nie liczyliśmy na zwykłe włamanie czy kradzież, ale na spontaniczną przygodę z muzyką, nieznajomymi lub po prostu miastem nocą. Dla wielu milionów z nas wszystkie te zabawne i ekscytujące chwile zostały zniszczone od początku pandemii. Najpierw były zamknięcia, dystanse społeczne i zamknięte przestrzenie, a następnie ostrożne ponowne otwarcie, gdy wycieczkę do pubu lub galerii sztuki trzeba było rezerwować z tygodniowym wyprzedzeniem. A teraz, gdy świat wreszcie wrócił do normy, Omicron przywraca wszystko, niwecząc wszystkie marzenia o wieczorkach, wakacjach i imprezach rave. Planowanie czegokolwiek nie tylko wydaje się głupotą, ale po dwóch latach frustracji i samokontroli trudno jest wyczarować entuzjazm do robienia czegokolwiek za nic.
To wielka strata. Chociaż często myślimy, że przewidywanie to połowa zabawy, w 2016 roku naukowcy z dwóch amerykańskich uniwersytetów znaleźli Że ludzie bardziej lubili zajęcia, kiedy improwizują. Autorzy napisali, że planowanie np. przerwy na kawę lub filmu sprawiało, że czuli się „mniej swobodnie i bardziej jak praca”. Jak Jane Austen powiedziała 200 lat temu w Emmie: „Dlaczego od razu nie zaznasz przyjemności? – Jak często niszczysz szczęście przez głupie przygotowanie!”
Maski nie pomagają, mówi Edward Selingerland, profesor filozofii na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej i autor Try Not To Try. „Trudno jest wejść w jakikolwiek spontaniczny, zrelaksowany rytm, gdy nie widzisz wyrazu twarzy drugiej osoby. Nasze osobiste interakcje zostały wyssane z subtelnych sygnałów twarzy, których zwykle używamy, aby stwierdzić, czy druga osoba dobrze się bawi, czy też komentarz idzie we właściwy sposób”. To sprawia, że nawet te cenne interakcje z nieznajomymi, gdy jesteś w świecie, są trudniejsze. Równie niekorzystne są rozmowy wideo. „Nie jesteś w tym samym pokoju. Często występuje niewielkie opóźnienie, które może wydawać się niewielkie, ale ludziom trudno jest wiedzieć, kiedy zakończyć rozmowę, kiedy jest to właściwe dla mnie, aby zacząć. i pozytywne interakcje społeczne, które są dla mnie spontaniczne dla nich”.
Dobrą wiadomością jest to, że możesz pracować nad byciem bardziej automatycznym, jakkolwiek może się to wydawać sprzeczne z intuicją. W swojej książce Slingerland przyjrzał się, jak starożytni chińscy myśliciele radzili sobie z tym problemem. „Obejmowało to takie rzeczy, jak czynności rytualne, medytacja, praktyki oddechowe lub po prostu próba oszukania umysłu, by zapomniał, że starasz się być spontaniczny”. Ponieważ, wyjaśnia, jeśli skupisz się na problemie wprost, aktywujesz część mózgu, która musi być wyłączona – obszary kontroli poznawczej. Kluczem jest relaks, a nie walka.
Slingerland nie sugeruje, że my, współcześni, zaczynamy odprawiać konfucjańskie rytuały, ale, jak mówi, „bardzo podobną funkcję pełni robienie takich rzeczy, jak pielenie ogrodu lub chodzenie na spacery – używanie ciała w taki sposób, że wchodzimy w interakcję z otoczeniem. naturalny świat.” Wczesnym chińskim słowem opisującym stan, jaki wywołują te działania, jest: my?. „Tłumaczę to jako„ czasowniki bez wysiłku ”, mówi. „Stan, w którym tracisz poczucie siebie jako pracownika i zanurzasz się w tym, co robisz”. Slingerland: „Spójrz na światło słoneczne na drzewach i słuchaj do ptaków, a one przyjmą coś większego od ciebie. „To wyrywa cię z głowy i pozwala się zrelaksować”.
Nie chodzi tylko o dobry wieczór. Potrzebujemy również spontaniczności, aby przyjąć zmianę, mówi psycholog kliniczny i pisarka Linda Blair. Zmiana jest konieczna, aby poczynić jakiekolwiek postępy. Spontaniczność również sprawia, że jesteśmy szczęśliwsi”. W 2016 roku zespół austriackich i włoskich naukowców odkrył, że ludzie, którzy są mniej spontaniczni w swoim życiu, doświadczają większego „cierpienia psychicznego”.
Blair mówi, że najlepszym wyjściem na razie jest odwrócenie sytuacji, zamiast o tym mówić próba Aby być spontanicznym, mówisz: „Nie ma innego sposobu na bycie w tej chwili”. Chcesz iść do swojej ulubionej restauracji? pyta Blair. „Nie planuj tego – idź tam dzisiaj, póki jest jeszcze otwarte.”
Sugeruje, że zakłócenie rutyny może pomóc uwolnić umysł. Może to oznaczać wyłączenie mentalnego autopilota i zastanowienie się, jak naprawdę czujesz się dzisiaj na śniadanie. Innym początkiem spontaniczności, mówi, jest odzyskanie dnia. „To świetna zabawa, zwłaszcza z dziećmi. Zacznij dzień od obiadu, powiedzmy – wszystko, co zmienia bodźce, które zmuszają nas do robienia tych samych rzeczy.”
Wyzwalacze to rzeczy, które sprawiają, że działamy automatycznie. Miska na ciastka, która sprawia, że myślimy, że jesteśmy głodni. Telefon, który zabiera nas do króliczej nory i opóźnia przygotowanie obiadu o 45 minut. Bodźce nie są przyjaciółmi spontaniczności. Więc najważniejszą wskazówką Blair, aby rozpocząć dzień wolny od naszych pesymistów i wewnętrznych wyzwalaczy, jest zapisanie wszystkich swoich myśli z samego rana, zanim zrobisz cokolwiek innego. Ten proces nazywa się porannymi stronami Został pierwotnie stworzony przez autorkę Julię Cameron w ramach tego, co nazwała Droga Artysty – sposobem na uwolnienie kreatywności. „Najlepszym sposobem na bycie spontanicznym jest pozbywanie się śmieci, które każdego dnia powstrzymują Cię mentalnie” – mówi Blair. „Wstajesz rano i zapisujesz wszystko, co dzieje się w Twojej głowie, nawet jeśli jest to : „Dlaczego to robię?” Stuknij po prostu pisz, aż skończy Ci się” lub przez pięć minut”.
Nie pozwól, aby presja czasu Cię powstrzymała. „Jedna z osób, które znam, wstaje o 4 rano, żeby to zrobić, więc dzieci nie będą jej niepokoić” – mówi Blair. „Ważne jest, aby mieć swój własny czas i spojrzeć na to, co wydaje się być możliwością robienia rzeczy w nowy sposób”. To nie tylko wzmacnia twoją skłonność do spontaniczności przez resztę dnia, mówi Blair, ale często generuje spontaniczne myśli. „Nagle budzisz się, więc na przykład masz sen, w którym piszesz o spotkaniu z kimś, z kim zdajesz sobie sprawę, że nie miałeś kontaktu od dłuższego czasu. Możesz więc do niego zadzwonić teraz lub wysłać e-mail”.
Joe Oliver jest psychologiem klinicznym, który specjalizuje się w terapii akceptacji i zaangażowania – terapii behawioralnej opartej na uważności – i ma kilka dobrych rozwiązań, jeśli straciłeś spontaniczność. Wielu z jego klientów jest teraz zdenerwowanych, po części z powodu presji pandemii, ale także, jak mówi, z powodu „braku rozrywki dla nich dostępnej. im, łączenie się z ludźmi, wykonywanie czynności i pozwalanie im prowadzić ich w nieoczekiwanych kierunkach”.
Jedną z wad, jak mówi, „jest pragnienie przebywania ludzi w ich strefach komfortu, gdzie jest bezpiecznie, przewidywalnie, schludnie i ludzie wiedzą, jak się sprawy mają”. Strefa komfortu może się przydać – szczególnie w momencie, gdy musimy zadbać o bezpieczeństwo, ale istnieje ryzyko, że się odezwiemy Wyruszamy z przygody. „Przemyślanie jest dość klasyczne” – mówi Oliver. „Zaangażowanie się w martwienie się o przyszłość: to będzie okropne, to nie zadziała, nie będzie zabawne, będzie miało straszne konsekwencje i nie będziesz bezpieczny. A kiedy ludzie są zajęci te myśli, oczywiście, robią naturalną rzecz, wycofując się do swojej strefy komfortu. Lub robią dużo.
Częścią problemu jest życie nie w teraźniejszości, ale w przeszłości lub przyszłości i myślenie: „A co z czasami, kiedy nie ćwiczyłeś?” – mówi Oliver. Ale zrozumienie, że tak się dzieje, jest pierwszym krokiem do odzyskania spontaniczności. Klienci stwierdzają: „Istnieją dobre dowody na to, że nieplanowane okazje wspierają dobre samopoczucie i zdrowie psychiczne”.
Następnym razem, gdy w pewnym momencie zabraknie ci możliwości zrobienia czegoś, sugeruje zmianę krytycznego myślenia i powiedzenie sobie: „Robię to, ponieważ jest to dla mnie dobre. I uwielbiam to. To zabawne. Kontynuujmy ten początkowy niepokój i zobacz, co stanie się dalej.” „. Pełne skupienie umysłu Pomoże ci to cieszyć się chwilą, w której się znajdujesz, mówi Oliver, ale „nie musi to być pełna praktyka medytacyjna”. Po prostu „trzymaj się w nogach, zanotuj oddech przez 10 sekund, obróć ramiona do tyłu, opuść ręce i poświęć trochę czasu na schodzenie do ciała”.
Poznaj te ograniczające myśli, które mówią ci, że nie możemy rysować, jeździć na deskorolce, biegać w deszczu, mówi, ale nie próbuj się z nimi kłócić. Jeśli kwestionujesz myśli, tworzy to „trochę konfliktu i może nieumyślnie nadać tym myślom więcej mocy”. Zamiast tego spróbuj pomyśleć: „Znowu są te myśli”, a nawet podziękuj im za ich opinie — po prostu próbują zapewnić nam bezpieczeństwo.
Inne sztuczki Olivera obejmują sugerowanie nowych rzeczy do zrobienia z przyjacielem lub partnerem na zmianę, „budowanie losowości. Mam ulubiony bar, ale mój partner często chce iść gdzie indziej, nie w mojej strefie komfortu. Czasami ze względu na spontaniczność, mówimy drugiemu: „Cóż, ty Decyduj”. Albo czasami wymyślamy kilka sztabek i rzucamy monetą”. Ponieważ, mimo że instynkt może podpowiadać ci, abyś pozostał w swojej strefie komfortu, tak naprawdę nie ma sposobu, aby przewidzieć, która opcja zapewni najwięcej zabawy w danym dniu.
Tak jak Daniel Gilbert na Harvardzie Pokaż nam dobrzeNie szacujemy dokładnie, jaka będzie przyszłość, mówi Blair. Zwykle myślimy, że będzie lepiej niż jest. Nie szacujemy też dokładnie, jak wyglądała przeszłość. Jesteśmy dla siebie surowi i zbyt krytyczni wobec tego, co się stało. – lub romantycznie. teraz …Możesz być teraz szczęśliwa”. Mówi, że jej pacjenci często mówią jej o powracającym bólu, który nie daje im spać w nocy, ponieważ jest bardzo zły. Ale kiedy pytasz ich, jak jest teraz, odpowiadają: „Co to za ból? ” Och, nie jest tak źle”. Znowu z życiem w przyszłości i przeszłości. „Jeśli chodzi o teraźniejszość, zazwyczaj wszystko jest w porządku”, mówi Blair. Tutaj Austin powtarza: „Baw się dobrze od razu”.
„Zapalony komunikator. Specjalista od internetu. Czytelnik przez całe życie. Ekstremalny fanatyk telewizyjny. Muzykolik.”
More Stories
Aleksiej Nawalny: „Nie ma ciała dla ciała” podczas przygotowań rodziny do pogrzebu
Kto zastąpi Mitcha McConnella na stanowisku przywódcy Partii Republikańskiej w Senacie?
Ukraina zestrzeliła dwa kolejne rosyjskie bombowce