NASA wystrzeliła dziś rano w kosmos potężną, podobną do latającego spodka osłonę termiczną, która pewnego dnia może pomóc ludziom bezpiecznie wylądować na Marsie.
LOFTID, nadmuchiwana „aeroshell” o średnicy około 20 stóp, została wystrzelona z rakiety United Launch Alliance Atlas V w Kalifornii w czwartek o 04:49 ET (9:49 GMT).
Start zaplanowano na 04:25 ET (09:25 GMT); Jednak „problem z zaworami” wymusił wydłużenie okna startowego o nieco ponad pół godziny.
LOFTID podróżuje teraz na niską orbitę okołoziemską – mniej niż 1200 mil od powierzchni naszej planety – zanim nadmucha się, a następnie opadnie z powrotem na Ziemię.
Rozmieści spadochron, aby umożliwić przepływ światła do Oceanu Spokojnego na wschód od Hawajów, zanim zostanie odzyskany przez statek marynarki o nazwie Kahana 2 w ciągu około dwóch dni.
NASA ma nadzieję, że test wykaże, w jaki sposób osłona termiczna może działać jak gigantyczny hamulec spowalniający przyszły statek kosmiczny, gdy wchodzi on w atmosferę Marsa.
Jeśli ludzie mają kiedykolwiek bezpiecznie wylądować na Marsie, inżynierowie będą musieli wynaleźć statek kosmiczny, który może spowolnić na tyle, aby przetrwać ponowne wejście. NASA może mieć rozwiązanie problemu w postaci dużej osłony termicznej podobnej do latającego spodka (na zdjęciu) o nazwie LOFTID, która została wystrzelona na niską orbitę okołoziemską w czwartek rano
LOFTID, nadmuchiwana „aeroshell” o średnicy około 20 stóp, została wystrzelona z rakiety United Launch Alliance Atlas V w Kalifornii w czwartek o 04:49 ET (09:49 GMT)
LOFTID podróżuje teraz na niską orbitę okołoziemską – mniej niż 1200 mil od powierzchni naszej planety – zanim nadmucha się, a następnie opadnie z powrotem na Ziemię
LOFTID przygotowuje się do startu z rakiety United Launch Alliance Atlas V z bazy Vandenberg Space Force Base w Kalifornii, USA
Start zaplanowano początkowo na 1 listopada, ale został przełożony ze względu na konieczność wymiany baterii na pokładzie górnego stopnia rakiety Centaur.
Centaur LOFTID wystartuje około 75 minut po starcie w czwartek, podczas gdy zespół ratunkowy przed startem opuści port na pokładzie Kahana II i zajmie dwa dni, aby dotrzeć do miejsca startu na wschód od Honolulu.
LOFTID, co oznacza test nadmuchiwanego zwalniacza w locie na niskiej orbicie okołoziemskiej, został wystrzelony wraz z orbitującym polarnie satelitą pogodowym JPSS-2, NASA powiedział.
Po tym, jak JPSS-2 osiągnie orbitę, LOFTID zostanie umieszczony na trajektorii powrotu z niskiej orbity okołoziemskiej, aby zademonstrować, że nadmuchiwana antena lub osłona termiczna mogą zwolnić i przetrwać ponownie.
LOFTID to test zwalniania – co oznacza, że gigantyczna antena działa jak gigantyczny hamulec podczas przecinania marsjańskiej atmosfery,
Kiedy statek kosmiczny wchodzi w atmosferę, opór aerodynamiczny pomaga go spowolnić – co jest skutecznym sposobem na spowolnienie statku kosmicznego, zanim wyląduje.
Atmosfera marsjańska jest jednak znacznie mniej gęsta niż ziemska i stanowi poważne wyzwanie dla spowolnienia aerodynamicznego.
Atmosfera czerwonej planety jest wystarczająco gęsta, aby zapewnić pewien opór, ale zbyt cienka, aby spowolnić statek kosmiczny tak szybko, jak to możliwe, w ziemską atmosferę.
Tak więc duża, rozkładana antena LOFTID stawia większy opór niż inne konstrukcje i zaczyna zwalniać w wyższych partiach atmosfery, umożliwiając jej wcześniejsze hamowanie na większej wysokości.
Start zaplanowano na 04:25 ET (09:25 GMT); Jednak „problem z zaworami” wymusił wydłużenie okna startowego o nieco ponad pół godziny
Gdy JPSS-2 dotrze na orbitę, osłona termiczna napełni się i zostanie umieszczona na ścieżce powrotu z niskiej orbity Ziemi, aby przetestować swoją zdolność do spowolnienia i ponownego przetrwania.
Będzie podróżować na niską orbitę okołoziemską – mniej niż 1200 mil od powierzchni naszej planety – przed napompowaniem, a następnie opadnięciem z powrotem na Ziemię (wrażenie artysty)
Wygląda jak latający spodek, ale naukowcy mają nadzieję, że nietypowo wyglądający dysk kosmiczny pomoże ludziom po raz pierwszy wylądować na Marsie.
Jeśli chodzi o miejsca docelowe w atmosferze — w tym Marsa, Wenus, Tytana i Ziemię — jednym z głównych wyzwań, przed którymi stoi NASA, jest dostarczenie ciężkich ładunków.
Obecnie istniejące sztywne aerodynamiczne powłoki są ograniczone wielkością osłony pocisku – opływowej osłony ochronnej.
Na przykład, możesz pamiętać „Siedem minut terroru”, w którym łazik Perseverance NASA użył spadochronu, aby wylądować na Marsie w zeszłym roku.
Sygnały radiowe wysyłane z NASA i vice versa potrzebują 10 minut, aby każda ze stron nawiązała kontakt, więc po tym, jak zespół naziemny powiedział Perseverance, aby wysiadł, łazik przejął kontrolę i sam wyruszył w epicką podróż.
Osłona termiczna zostanie wystrzelona w kosmos na pokładzie rakiety United Launch Alliance Atlas V wraz z orbitującym polarnie satelitą JPSS-2.
Jeśli test się powiedzie, może to mieć kluczowe znaczenie dla pomocy NASA w osiągnięciu ambitnego celu wystrzelenia ludzi na Czerwoną Planetę w następnej dekadzie.
Sonda przebiła się przez marsjańską atmosferę z prędkością 12 000 mil na godzinę, ale po siedmiu minutach musiała zwolnić do zera mil na godzinę, aby bezpiecznie wylądować na powierzchni.
Podczas gdy Wytrwałość przetrwała lądowanie bez obrażeń za pomocą podstawowego spadochronu, lądowanie jest trudniejsze w przypadku dużych ładunków, takich jak rakiety z ludźmi na pokładzie.
„Jedną z odpowiedzi jest nadmuchiwana konstrukcja anteny, którą można rozmieścić daleko poza osłoną” – mówi NASA.
Ta technologia umożliwia szereg proponowanych misji NASA do miejsc takich jak Mars, Wenus i Tytan, a także z powrotem na Ziemię.
W ramach programu Artemis — następcy programu Apollo w latach 60. i 70. XX wieku — NASA ma na celu ponowne wywiezienie ludzi na Księżyc w tej dekadzie, zanim po raz pierwszy wyląduje ludzi na Marsie w latach 30. XX wieku.
Pierwszy etap Artemis, bezzałogowej misji orbitalnej (zwanej Artemis I), ma wystartować w przyszłym tygodniu po powtarzających się opóźnieniach.
NASA planuje wysłać załogową misję na Marsa w latach 30. XX wieku po pierwszym lądowaniu na Księżycu
Mars stał się kolejnym wielkim skokiem w eksploracji kosmosu przez ludzkość.
Ale zanim ludzie dotrą do Czerwonej Planety, astronauci wykonają serię małych kroków z powrotem na Księżyc na roczną misję.
Ważne szczegóły na orbicie Księżyca zostały ujawnione jako część osi czasu wydarzeń, które doprowadziły do misji na Marsa w latach 30. XX wieku.
NASA przedstawiła swój czteroetapowy plan (na zdjęciu), który ma nadzieję, że pewnego dnia pozwoli ludziom odwiedzić Marsa podczas Humans to Mars Summit, który odbył się wczoraj w Waszyngtonie. Będzie to oznaczać wiele misji na Księżyc w nadchodzących dziesięcioleciach
W maju 2017 r. Greg Williams, zastępca dyrektora ds. polityki i planowania w NASA, przedstawił czteroetapowy plan agencji kosmicznej, który ma nadzieję, że pewnego dnia pozwoli ludziom odwiedzić Marsa, a także przewidywane ramy czasowe.
Etap pierwszy i drugi Będzie obejmować wielokrotne loty w przestrzeń księżycową, aby umożliwić budowę habitatu, który zapewni miejsce postoju dla lotu.
Ostatnim dostarczonym sprzętem będzie rzeczywisty łazik Deep Space Transport, który później zostanie wykorzystany do transportu załogi na Marsa.
Symulacja życia na Marsie będzie prowadzona przez rok w 2027 roku.
Faza trzecia i czwarta rozpoczną się po 2030 roku i będą obejmować ciągłe ekspedycje załogowe do systemu Mars i powierzchni Marsa.
„Certyfikowany guru kulinarny. Internetowy maniak. Miłośnik bekonu. Miłośnik telewizji. Zapalony pisarz. Gracz.”
More Stories
Firma zajmująca się planowaniem powierzchni handlowych CADS postrzega technologię jako odpowiedź na Święta Wielkanocne i inne sezonowe wyzwania w 2024 r. — Retail Technology Innovation Hub
Astronomowie odkryli, że woda unosi się w części przestrzeni, która tworzy planetę
Tęskniłam za nim bardzo długo! Satelita NASA i martwy rosyjski statek kosmiczny zbliżają się do siebie na swojej orbicie