Najnowsze wiadomości o wojnie ukraińsko-rosyjskiej: aktualizacje na żywo

To była krystaliczna chwila dla rządu Zełenskiego, zapewniająca, że ​​wiele różnych agencji nadal działa sprawnie i jednocześnie. Wybitni politycy odłożyli na bok intensywne walki wewnętrzne, które przez dziesięciolecia definiowały ukraińską politykę, i zamiast tego stworzyli w dużej mierze zjednoczony front, który trwa do dziś.

Żaden z wyższych urzędników nie uciekł ani nie uciekł, a biurokracja wkrótce rozpoczęła wojnę.

„Na początku wojny wszyscy byli w szoku, wszyscy myśleli, co robić – zostać w Kijowie lub się ewakuować” – powiedział Siergiej Nikiforow, rzecznik Zełenskiego. Prezydent zdecydował, że nikt nigdzie się nie wybiera. Zostajemy w Kijowie i walczymy. To ją wzmocniło”.

Pan Zełenski jest najbardziej znany w większości na świecie z tego, że pojawia się za pośrednictwem łącza wideo z codziennym przesłaniem odwagi i buntu, mobilizując swój lud i wzywając sojuszników do zapewnienia broni, pieniędzy i wsparcia moralnego. W niedzielę ponownie zwrócił na siebie uwagę całego świata podczas spotkania w Kijowie z dwoma czołowymi urzędnikami USA, sekretarzem stanu Anthonym J. I – w posunięciu o znaczeniu symbolicznym – powiedział, że Stany Zjednoczone zamierzają ponownie otworzyć swoją ambasadę w Kijowie.

Ale za kulisami dotychczasowy sukces Zełenskiego jest spowodowany zdolnością rządu do sprawnego działania i podejmowania środków, aby pomóc ludziom w radzeniu sobie, takich jak szeroko zakrojona deregulacja, aby utrzymać gospodarkę na powierzchni, oraz dostarczanie podstawowych towarów i usług.

Na przykład, rozluźniając przepisy dotyczące transportu towarów, rząd był w stanie zaradzić poważnemu niebezpieczeństwu braku żywności w stolicy, Kijowie, w pierwszych dniach wojny. A w marcu obniżył podatki biznesowe do 2 procent — i to tylko wtedy, gdy właściciel chce zapłacić.

„Płać, jeśli możesz, ale jeśli nie możesz, nie zadawaj żadnych pytań” – powiedział wtedy Zelensky.

Co najbardziej kontrowersyjne, zgromadził w jednym serwisie informacyjnym sześć stacji telewizyjnych, które wcześniej rywalizowały ze sobą. Powiedział, że fuzja była konieczna dla bezpieczeństwa narodowego, ale frustrowała przeciwników politycznych i zwolenników wolności słowa.

Zawarł też rozejm ze swoim głównym przeciwnikiem politycznym w kraju, byłym prezydentem Petrem czy Poroszenką, z którym toczył spory do wybuchu wojny.

Wołodymyr Jermołenko, redaktor naczelny magazynu „Ukraina World”, który zajmuje się polityką, powiedział, że ogromny wpływ wojenny zgromadzenia się wokół flagi ułatwił Zełenskiemu pracę. „Dziwne w ukraińskiej polityce jest to, że agencja wywodzi się ze społeczności, a nie przywódców politycznych” – powiedział. „Zełenski jest tym, kim jest ze względu na Ukraińców, którzy są za nim i którzy wykazują odwagę”.

Dodał, że „to nie podważa jego wysiłków” i przypisuje Zełenskiemu przystosowanie jego przedwojennej populistycznej polityki do skutecznego stylu przywództwa w tyglu konfliktu.

W dzisiejszych czasach miejsce pracy pana Zełenskiego na ulicy Bankowej stało się cichym, ciemnym miejscem pełnym żołnierzy. W korytarzach i na podestach schodów znajdują się stanowiska strzeleckie chronione workami z piaskiem. „Byliśmy gotowi do walki w tym budynku” – powiedział Nikiforov.

Były komik, ukraiński przywódca od czasów, gdy przebywał w telewizji, otaczał się grupą lojalistów, związkami, które w przeszłości ściągały oskarżenia o faworyzowanie, ale dobrze mu służyły podczas konfliktu, utrzymując jego kierownictwo w jednym miejscu. Pan Zełenski organizował swoje dni w sposób, który mu odpowiadał.

Doradcy i doradcy powiedzieli, że pan Zełenski otrzymuje indywidualne rozmowy telefoniczne od generała Walerego Załużnego, dowódcy sił zbrojnych, kilka razy dziennie i często z samego rana.

Po tym następuje poranne spotkanie wideo z premierem, a czasami z innymi członkami gabinetu oraz z przywódcami armii i wywiadu w koordynacji, która łączy podejmowanie decyzji w sprawach wojskowych i cywilnych, jak twierdzi Nikiforov, jego rzecznik.

Oczywiście, nagrania wideo przemówień Zełenskiego – do Kongresu Stanów Zjednoczonych, brytyjskiego parlamentu, izraelskiego Knesetu i innych rządów – pozostają decydującym i najskuteczniejszym elementem jego roli w czasie wojny. Armie ukraińskie i rosyjskie nadal toczyły zaciekłe walki na Stepach Wschodnich, ale w wojnie informacyjnej Kijów wyraźnie wygrał.

Z pasją wygłoszony przez byłego aktora z silnym wyczuciem narracji i dramatu, przemówienia Zełenskiego pobudziły jego rodaków i zyskały międzynarodowe poparcie.

Niektóre są skompresowane, a inne bardziej napisane. 38-letni dziennikarz i były politolog Dmytro Łytwyn podobno pracował jako autor przemówień dla Zełenskiego. Rzecznik Nikiforow potwierdził, że prezydent współpracuje z pisarzem, ale odmówił podania kogo.

Politycznie pan Zełenski wykonał kilka wczesnych ruchów, które pozwoliły mu zminimalizować wszelkie wewnętrzne konflikty, które mogłyby osłabić wysiłek wojenny.

Wśród nich było niełatwe zbliżenie z panem Poroszenką, który był bardzo krytyczny wobec pana Zełenskiego od czasu przegranej z nim w wyborach w 2019 r. Spór trwał, nawet gdy Rosja gromadzi swoje siły na granicy, z prokuratorem generalnym pana Zełenskiego Poroszenko przebywa w areszcie domowym za kilka skażonych kwestii politycznych.

Ale W dniu, w którym Rosja dokonała inwazji, obaj przywódcy porozumieli się. „Spotkałem pana Zełenskiego i uścisnęliśmy sobie ręce” – powiedział w marcu Poroszenko. „Powiedzieliśmy, że zaczynamy od zera, a on może bardzo liczyć na moje wsparcie, ponieważ mamy teraz jednego wroga. A imię tego wroga to Putin”.

Zełenski zakazał działania innej ważnej frakcji opozycyjnej, partii politycznej o orientacji rosyjskiej.

Pomogło to partii politycznej Zełenskiego Sługa Narodu zdobyć większość miejsc w parlamencie w 2019 roku, pozwalając mu przed wojną na powołanie lojalnego gabinetu. Poprzednie ukraińskie rządy były podzielone między rywalizujących prezydentów i resorty kontrolowane przez opozycję.

– Nie na papierze, ale w rzeczywistości to jeden wielki zespół – powiedział Igor Nowikow, były doradca ds. polityki zagranicznej. „Jest bardzo spójny”.

Timofey Milovanov, były minister gospodarki i obecny doradca ekonomiczny Kancelarii Prezydenta, porównał ukraińską politykę do „kochanych, którzy walczą”.

„To rodzinna kłótnia” – powiedział. Ale rodzina jest najważniejsza.

Wewnętrzny krąg składa się głównie z weteranów mediów, filmu i komedii o podobnym pochodzeniu do pana Zełenskiego.

Andriej Jermak, były szef sztabu i producent filmowy, jest powszechnie uważany za drugiego najpotężniejszego polityka na Ukrainie, chociaż jego następcą konstytucyjnym jest przewodniczący parlamentu Rusłan Stewanczuk, ewakuowany na początku wojny na zachodnią Ukrainę. Pan Yarmac nadzoruje politykę zagraniczną i gospodarczą.

Kolejnym kluczowym doradcą jest Michajło Podolak, dziennikarz, były redaktor i negocjator z Rosjanami. Serhi Shepherd, były scenarzysta, obecnie lokalny doradca polityczny; i Kirill Tymoszenko, były filmowiec, który obecnie nadzoruje pomoc humanitarną.

Naczelne dowództwo wojskowe składa się z oficerów, w tym generała Załognego, którzy mają doświadczenie w walce z Rosją podczas ośmioletniego konfliktu na wschodniej Ukrainie.

We wczesnych dniach wojny, według Milovanova, Zełenski wyznaczył trzy priorytety dla swoich ministerstw: kupowanie broni, transport żywności i innych towarów oraz utrzymywanie dostaw benzyny i oleju napędowego. Poproszono ministerstwa o przeredagowanie przepisów, aby zapewnić szybką dostawę na wszystkich trzech torach.

Być może we wczesnym gorączkowym pośpiechu przywóz żywności do Kijowa, który był zagrożony oblężeniem i głodem, był bardzo przydatny.

Gdy łańcuch dostaw został zakłócony, Biuro Prezydenckie wynegocjowało porozumienie między sieciami spożywczymi, firmami przewozowymi i kierowcami-wolontariuszami, aby stworzyć jedną usługę przewozową, która zaopatruje wszystkie sklepy spożywcze. Sklepy opublikują zamówienie na stronie internetowej, a każdy dostępny kierowca zrealizuje zamówienie za darmo lub po kosztach benzyny.

Być może najbardziej kontrowersyjnym posunięciem pana Zełenskiego było połączenie sześciu telewizyjnych redakcji w jeden kanał z jednym reportażem. Główna opozycyjna stacja telewizyjna, Channel Five, powiązana z Poroszenką, została usunięta z grupy.

Pan Zełenski opisał ten ruch jako niezbędny dla bezpieczeństwa narodowego. Przeciwnicy postrzegali to jako niepokojący przykład tłumienia sprzeciwu przez rząd.

„Mam nadzieję, że zwycięży mądrość, która nie ma na celu powstrzymania rywali politycznych” – powiedział Wołodymyr Ariew, członek partii politycznej Solidarność Poroszenki.

Ofiarą wojny była także przejrzystość w Radzie Najwyższej.

Parlament obraduje w nieregularnych, niezapowiedzianych odstępach przez mniej więcej godzinę, ze względów bezpieczeństwa, w obawie przed szybkim uderzeniem rosyjskich rakiet.

Według Ariewa, aby przyspieszyć sesje, członkowie nie dyskutują o projektach publicznie na sali, ale na osobności podczas ich opracowywania. Następnie parlamentarzyści spotykają się w dostojnej, neoklasycznej izbie, szybko głosują, a potem rozpraszają się.

Pan Milovanov, doradca ekonomiczny prezydenta, powiedział, że pluralistyczna kultura polityczna Ukrainy odbije się. Powiedział, że jedność jest teraz konieczna.

Powiedział: „Nie martw się”. „Wrócimy do walki o liberalną kontra protekcjonistyczną politykę gospodarczą, kontrolę cen, jak przyciągać inwestycje i wszystko, co zostało”.

Maria Varnikova Przyczynił się do sprawozdawczości z Kijowa.