Księżniczka Anna honoruje weteranów służby narodowej w War Memorial w Staffordshire

Księżniczka Anna dokonała dziś oficjalnego cięcia, biorąc udział w ceremonii upamiętniającej weteranów Służby Narodowej.

72-letni monarcha odwiedził dziś po południu National Memorial Arboretum w Alrewas w hrabstwie Staffordshire, aby złożyć hołd byłym żołnierzom.

Służba narodowa została wprowadzona jako forma poboru brytyjskich mężczyzn w czasie pokoju po drugiej wojnie światowej i zostali oni zdemobilizowani w 1960 r., A ostatniego żołnierza zdemobilizowano w 1963 r.

60 lat później księżna Anna złożyła hołd podczas dzisiejszej uroczystości, przemawiając do tłumów i składając wieniec pod Pomnikiem Sił Zbrojnych dla upamiętnienia 395 patriotycznych żołnierzy poległych w czynnej służbie w latach 1947-1963.

Wydarzenie to było zwieńczeniem krajowych kampanii „Zapytaj tatę” i „Zapytaj dziadka” prowadzonych przez Królewski Legion Brytyjski w celu znalezienia „nieznanych bohaterów” służby narodowej.

Z tej okazji siostra króla miała na sobie leśną zieloną suknię i białą tunikę.

Miała na sobie czarną skórzaną torebkę na ramię, skórzane szpilki i czarne rękawiczki.

Jej włosy były upięte w elegancki kok, a Anne założyła na tę okazję dyskretną biżuterię, parę małych kolczyków i złote szpilki w klapie marynarki.

Wykończyła swój wygląd odrobiną tuszu do rzęs i jaskrawoczerwoną szminką.

Ann złożyła dziś wyrazy szacunku, składając wieniec w pokoju dziecinnym, po czym pochyliła głowę na znak szacunku i spokojnej refleksji.

W swoim przemówieniu Princess Royal powiedziała, że ​​rekruci do służby narodowej „bardzo dobrze zrozumieli cenę wolności i ponieśli ten ciężar w naszym imieniu”.

Księżna Anna dodała: „Ten naród ma wobec nich wielki dług wdzięczności.

Niektórzy prosperowali, inni przetrwali, ale wszyscy zostali wezwani do poświęcenia części swojego czasu dla dobra tego kraju i właśnie to zrobili.

Gdy mgła II wojny światowej opadła, a Wielka Brytania podjęła próbę stworzenia nowej przyszłości, ci ludzie stacjonowali na całym świecie, a także tutaj, w domu.

Niektórzy widzieli czynną służbę, a niektórzy nie. Ale zbyt dobrze rozumieli cenę wolności i dźwigali ten ciężar w naszym imieniu.

Wszyscy byli gotowi wystąpić naprzód i służyć naszemu krajowi, kiedy ich potrzebowaliśmy. Wiemy, że ten naród ma wobec nich wszystkich wielki dług wdzięczności za tę służbę.

„Jeśli mogę, w imieniu całego kraju, skorzystam z okazji, aby podziękować im wszystkim”.

Do służby narodowej wcielono ponad dwa miliony mężczyzn w wieku od 17 do 21 lat.

Szacuje się, że żyje jeszcze kilkaset tysięcy żołnierzy w wieku od 80 do 97 lat.

Rekruci musieli służyć przez 18 miesięcy, co zostało przedłużone do dwóch lat podczas wojny koreańskiej, zanim zostali rezerwistami na cztery lata.

Każdego roku zaciągało się średnio 150 000 mężczyzn, ale niektórzy byli usprawiedliwieni ze względu na swój zawód.

Podczas gdy wielu służyło w Wielkiej Brytanii, dziesiątki tysięcy stacjonowało na całym świecie, w tym w Iraku, Korei, Egipcie, Indiach i Niemczech.

Rekruci walczyli na pierwszej linii frontu w konfliktach, w tym w czasie kryzysu sueskiego oraz w wojnach w Korei i na Malajach.

Liga mówi, że nie było niczym niezwykłym, że zwolnieni żołnierze natychmiast wracali do pracy, którą opuścili dwa lata temu, która zgodnie z prawem musiała pozostać dla nich otwarta.

Peter Bucklough, lat 86, zaciągnął się do służby narodowej w wieku 18 lat w 1955 roku i „naprawdę to lubił”, zanim dołączył do Royal Marines Reserves, odchodząc w randze majora w 1983 roku.

Powiedział, że był kiedyś żołnierzem piechoty morskiej, zawsze w piechocie morskiej. Myślę, że nauczył nas nigdy się nie poddawać, a to prowadzi cię do cywilnego życia.

Uczy Cię też wyczucia czasu. Nigdy się nie spóźniam, nigdy się nie spóźniam, więc wściekam się na wnuki, jeśli spóźniają się więcej niż pięć minut lub pięć minut wcześniej.

Podczas swojej służby Mr Backlog, obecnie mieszkający w Fareham w hrabstwie Hampshire, walczył w czasie kryzysu sueskiego w ramach operacji Knight i został odznaczony medalem Naval General Service Medal.

Ale nie sądził, że kiedykolwiek wróci, dodając: „Służba wojskowa stała się normalna. W dzisiejszych czasach, bez służby narodowej, czy wróciłbyś? NIE.

Nie sądzę, żeby pokolenie „Płatek śniegu” to zniosło, oni też nie powinni.

Jaki jest sens szkolić ludzi, by strzelali do innych wbrew woli? To nie zadziała.

Pan Backlog poznał 87-letniego Raya Harringtona w 1962 roku podczas szkolenia w Special Boat Service – jednostce sił specjalnych Królewskiej Marynarki Wojennej – i od tego czasu para pozostaje przyjaciółmi, nadal się spotykając.

Ukończyli także szkolenie w zakresie walki w dżungli pod okiem Paddy’ego Ashdowna – który został przywódcą Liberalnych Demokratów – w Malezji.

Pan Harrington, pochodzący z Flint Mountain w północnej Walii, ale pochodzący z Liverpoolu, służył w Niemczech, rozpoczynając służbę narodową w 1953 roku i pozostał w armii jako rezerwista przez kolejne 37 lat.

Powiedział: Służba narodowa jest całkowicie zapomniana. Większość ludzi nawet nie wie, czym jest Służba Narodowa.

„Kiedy poszedłeś do służby narodowej, całkowicie zmieniło to twoje życie, ponieważ miałeś na sobie systemowe ograniczenia i zrobiłeś to, co ci kazano”.

Nabożeństwo, prowadzone przez aktora Roberta Powella, obejmowało odczyty i występy chóru, filmu i filmu, po których nastąpiła demonstracja, Ostatni post i dwie minuty ciszy przed przelotem Spitfire.

Philippa Rawlinson, dyrektor ds. Pamięci w RBL, powiedziała: „Jesteśmy dumni, że możemy dziś uhonorować to wyjątkowe pokolenie – mężczyzn, którzy zostali powołani z dala od codziennego życia, pracy, rodzin i partnerów, aby zrobić coś niezwykłego i świadczyć usługi. ich kraj.

To wydarzenie w National Monument Arboretum jest wyrazem uznania dla służby, odwagi i poświęcenia dwóch milionów mężczyzn powołanych do służby narodowej.

Wielu mężczyzn, którzy ukończyli służbę narodową, bagatelizuje fakt, że służyli swojemu krajowi i nigdy tak naprawdę nie mówili o tym w minionych latach.

„Dzisiejszy dzień da im możliwość podzielenia się wspomnieniami, poznania innych, którzy mieli podobne doświadczenia i wspomnienia poległych. Wszyscy powinniśmy uczcić ważny moment w historii”.