Koszt wojny, nawet jeśli jest zimno

Ostatnio toczyła się debata na temat tego, czy Stany Zjednoczone wydają zbyt dużo pieniędzy na wsparcie Ukrainy. Argumentem jest, że prawdopodobnie potrwa to długo i przeciągnie się, więcej ludzi zginie niepotrzebnie, a ostateczne zwycięstwo Rosji prawdopodobnie będzie takie. Co więcej, te pieniądze mogą zostać wykorzystane na pomoc Amerykanom, którzy są ranni tutaj w domu.

Myślę, że nadszedł czas na sprawdzenie rzeczywistości.

Kiedy skończyła się II wojna światowa, ustała większość, ale nie cała wrogość: starzy alianci, którzy walczyli ze wspólnym wrogiem (nazistowskimi Niemcami), nagle się pokłócili. Z powodu porozumień uznanych za niezbędne w czasie wojny Związek Radziecki kontrolował ogromny obszar Europy Wschodniej i ustanowił rządy sympatyzujące z jego komunistyczną filozofią i światopoglądem. W pewnym sensie była to „religia świecka”, zestaw ugruntowanych wierzeń, które kierują życiem ludzi. Częścią tej filozofii było rozprzestrzenienie się komunizmu na całym świecie i zniesienie kapitalizmu jako siły ekonomicznej. Od czasu, gdy wojna spustoszyła znaczną część Europy, tamtejsze gospodarki narodowe są w rozsypce. Komunizm zaczął wyglądać dobrze w porównaniu z tym, co przyniósł kapitalizm, aw wielu krajach europejskich pojawiły się partie komunistyczne. (Niestety, w dzisiejszych czasach wiele osób zastanawia się nad kapitalizmem.)

Stany Zjednoczone zareagowały na potencjalne rozprzestrzenianie się komunizmu na kilka sposobów. Rozpoczęła się kampania medialna, w której takie stacje jak Voice of America i Radio Free Europe nadawały krótkofalowe programy radiowe na całym świecie, aby przeciwdziałać propagandzie krajów komunistycznych. Na froncie gospodarczym Plan Marshalla, znany również jako Europejski Program Odbudowy, zapewnił ponad 15 miliardów dolarów na pobudzenie wysiłków na rzecz odbudowy kontynentu. W tym samym czasie Stany Zjednoczone sponsorowały Organizację Traktatu Północnoatlantyckiego, aby działała jako tarcza wojskowa przed możliwą agresją Związku Radzieckiego. Była to polityka powstrzymywania, w której Związkowi Radzieckiemu nie pozwolono narzucić komunistycznego rządu na inne kraje.

Kiedy upadł mur berliński i upadł Związek Radziecki, wyglądało na to, że zimna wojna w końcu się skończyła. Europa Wschodnia pozbyła się sowieckiego jarzma, a Rosja skupi się na odbudowie swojej gospodarki z chaosu stworzonego przez 70 lat niekompetentnego i błędnego przywództwa. Szczerze mówiąc, mieliśmy w Ameryce wiele błędów. Ale zimna wojna nigdy nie przeminęła: trochę się uspokoiła, ponieważ rosyjscy politycy i oligarchowie grali w „krzesła muzyczne” z fotelami władzy. Putin sprawuje teraz pełną kontrolę, a wyszkolony przez KGB Putin jest silnym i szybkim Czechem, kimś, kto wierzy, że policja bezpieczeństwa narodowego powinna zdominować całą strukturę państwa. W rzeczywistości cytowano niedawno Putina, który powiedział: „KGB jest teraz na najwyższym poziomie”. [Russian] „Działania Putina w Syrii, Gruzji i na Ukrainie pokazują teraz jego niechęć do pozostawienia wystarczająco dużo w spokoju: ​​Przesuwa granice, gdzie może, nie zważając na to, kto ucierpi w tym procesie. Nie ma problemu z zaangażowaniem się w spalonej ziemi kampanie.

Kraje Europy Wschodniej, które przystąpiły do ​​NATO po rozpadzie bloku sowieckiego, nie zostały do ​​tego zmuszone: przeżyły sowiecką dominację przez ponad cztery dekady i nie chcą się już z nią rozstawać. W szczególności Polska, część mojego dziedzictwa etnicznego (jestem Amerykaninem drugiego pokolenia), ma długą pamięć, która obejmuje stalinowy podział Polski między nazistów i Rosję, dopóki Hitler nie zwrócił się przeciwko Stalinowi. Polacy pamiętają m.in. także zbrodnię katyńską, w której zginęło ponad 20 tysięcy polskich żołnierzy, Sowieci zastrzelili ich od tyłu i zostali pochowani w masowych mogiłach w Lesie Katyńskim. Czesi pamiętają, że sowieccy komandosi wylądowali w helikopterach w 1968 roku, by stłumić „praską wiosnę”, krótki zwrot ku demokracji, którego Sowieci nie tolerowali. Od dawna neutralna Szwecja i Finlandia, które dzielą 800-milową granicę z Rosją, przyjrzały się temu, co wydarzyło się na Ukrainie i szybko zdecydowały, że nadszedł czas, aby dołączyć do NATO.

Nie możemy bezpośrednio atakować Rosji. Mają broń nuklearną, jest ich dużo i nie możemy ryzykować konfrontacji nuklearnej bezpośrednim lub nawet pośrednim atakiem, chociaż musimy być przygotowani na przypomnienie Putinowi, że mamy też broń nuklearną – wiele z nich – jak stwierdził JFK Chruszczow w 1962 roku .

Tak więc pytanie sprowadza się do tego: czy mówimy, że wysiłki, skarbiec i życie wydane w czasie zimnej wojny spełzły na niczym, podczas gdy Rosja Putina próbuje przełamać ograniczenia, które jego naród stworzył dla siebie, zagarniając więcej terytorium? A może wzmacniamy nasze dotychczasowe wysiłki i nadal wspieramy Ukrainę w walce z jawną agresją? Świat czeka na naszą odpowiedź, a ta odpowiedź będzie odgrywać główną rolę w określeniu, czy jesteśmy gotowi do wypełnienia naszych zobowiązań.