Jaki jest pułap zadłużenia USA i co by oznaczał, gdyby nie został podniesiony?

Kiedy te pieniądze się wyczerpią, rząd będzie mógł wydać tylko te pieniądze, które otrzymuje w podatkach. W związku z tym nie będzie w stanie wywiązać się ze wszystkich swoich zobowiązań w zakresie wydatków publicznych, takich jak wypłacanie wynagrodzeń w sektorze publicznym, ani obsługiwać wszystkich istniejących długów.

Bony skarbowe zapadające w czerwcu mogą nie zostać opłacone. Hunter mówi, że może to doprowadzić do kryzysu finansowego.

Co by się stało, gdyby rząd USA przestał spłacać swój dług?

Teoretycznie, gdyby Ameryka przestała spłacać swoje zadłużenie, spowodowałoby to zamieszanie na wartości jej długu publicznego.

Większość (69%) długu USA jest utrzymywana w Ameryce. Rezerwa Federalna posiada 21,2 procent, 12 procent jest w funduszach emerytalnych lub wzajemnych, a amerykańskie gospodarstwa domowe posiadają 6,7 procent.

Kolejne 31 jest własnością cudzoziemców. Japonia jest największym posiadaczem amerykańskich skarbowych papierów wartościowych z około 1,1 biliona dolarów. Chiny i Wielka Brytania mają odpowiednio 867 miliardów dolarów i 654 miliardy dolarów.

Ale jeśli Ameryka zbankrutuje, reperkusje będą prawdopodobnie znacznie większe.

„Dług publiczny Stanów Zjednoczonych jest w zasadzie najbezpieczniejszym aktywem w systemie finansowym i jest ich również mnóstwo. W rezultacie bardzo duża część ceny każdego innego aktywa finansowego jest w jakiś sposób pochodną ceny długu publicznego USA” — mówi Hunter.

Jeśli Stany Zjednoczone zbankrutują, nastąpi znaczny wzrost kosztów finansowania zewnętrznego w Ameryce, co z kolei doprowadzi do podobnego wzrostu kosztów finansowania zewnętrznego na całym świecie, mówi Hunter.

„Zasadniczo nagle każdy bezpieczny składnik aktywów nagle zacznie wyglądać na mniej bezpieczny niż kiedyś. Jeśli nagle grozi to niewypłacalnością, to w zasadzie wszystkie zakłady są chybione, jeśli chodzi o to, co dzieje się w szerszym rynki finansowe.”

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju ostrzegła, że ​​„nieosiągnięcie porozumienia w ogóle doprowadzi do poważniejszych zakłóceń makroekonomicznych, biorąc pod uwagę obecną wielkość federalnego deficytu budżetowego i działania potrzebne do jego szybkiego zamknięcia”.

Problem stworzony przez człowieka

Pozostają jednak pytania o to, jak inwestorzy będą postrzegać niewypłacalność w wysokości pułapu zadłużenia, ponieważ problem będzie całkowicie spowodowany przez człowieka.

„Duża różnica między potencjalną niewypłacalnością wynikającą z pułapu zadłużenia a, powiedzmy, niewypłacalnością w kraju takim jak Argentyna Wiele razy w historii pozostawał w tyle„Jest to prawdopodobnie jedyny przypadek, w którym kraj nie spłaca swojego zadłużenia głównie z wyboru, a nie z konieczności ekonomicznej” – mówi Hunter.

Nic nie wskazuje na to, by Ameryki nie było stać na spłatę swojego długu, ale rząd byłby związany prawem. „To w pewnym sensie stworzyło sztuczne ryzyko niewypłacalności” – mówi Hunter.

W przeszłości Ameryka była bliżej ostatecznego terminu. W 2011 roku porozumienie zostało uchwalone w dniu, w którym rządowi miały się skończyć pieniądze. W 2013 roku doszło do kolejnej precyzyjnej fryzury.

Wcześniej, gdy rządowi brakowało pieniędzy, pomimo wzrostu oprocentowania wygasających bonów skarbowych, rentowności 10-letnich bonów skarbowych gwałtownie spadały. „Nawet gdy zbliżał się termin, ludzie tak naprawdę nie wierzyli, że istnieje realna szansa, że ​​rząd USA nagle przestanie spłacać cały swój dług”, mówi Hunter.

Kwestia dotyczyła raczej krótkoterminowych turbulencji. Hunter mówi, że długoterminowe rentowności spadły, najprawdopodobniej w oczekiwaniu, że stopy procentowe będą musiały pozostać niższe przez dłuższy czas ze względu na słabość gospodarczą i niepewność.

Ale tym razem stawka jest wyższa. W 2011 roku dług federalny wynosił 65,8% PKB USA. W tej chwili jest to 98 sztuk. Stopy procentowe są również znacznie wyższe. Razem te dwa czynniki oznaczają, że rząd ponosi znacznie wyższe koszty obsługi długu. „Jeśli chodzi o stabilność finansów publicznych USA, sytuacja jest gorsza niż 10 lat temu” – mówi Hunter.

Jaki jest termin rozwiązania kryzysu?

Termin coraz bardziej napięty. W styczniu, kiedy Yellen napisała do przewodniczącego Izby Reprezentantów Kevina McCarthy’ego, ostrzegając, że pułap zadłużenia wkrótce zostanie przekroczony, powiedziała, że ​​jest mało prawdopodobne, by skończyły się pieniądze przed początkiem czerwca.

Ale na początku maja Yellen powiedziała, że ​​data może być już 1 czerwca. Zauważyła, że ​​w tym momencie rzeczywista data „może być kilka tygodni późniejsza niż te szacunki”.

Według The New York Times, jeśli rząd wytrzyma do połowy czerwca, kiedy napłyną kwartalne wpływy z podatków, będzie miał chwilę wytchnienia.

Ale teraz Yellen podwoiła swoje ostrzeżenia z 1 czerwca. W nowym liście do przewodniczącego Izby Reprezentantów, Kevina McCarthy’ego, podkreśla, że ​​okres interwencji został teraz skrócony do „dni lub tygodni”.

Termin stał się tak pilny, że prezydent Joe Biden musiał zrezygnować z podróży do Indo-Pacyfiku na szczyt z Australią, Indiami i Japonią, a także z wizyty w Papui-Nowej Gwinei.

Czy Biden mógłby skorzystać z czternastej poprawki?

Biden dał jasno do zrozumienia, że ​​rozważa skorzystanie z czternastej poprawki – „domyślność nie wchodzi w grę”.

Czternasta poprawka odwołuje się do części Konstytucji Stanów Zjednoczonych, a koledzy Demokraci namawiają prezydenta, aby wykorzystał ją jako ostateczność, aby uniknąć konieczności zawarcia umowy z Republikanami.

Artykuł 4 Czternastej Poprawki do Konstytucji stanowi: „Dopuszczalna przez prawo ważność długu publicznego Stanów Zjednoczonych, w tym długów zaciągniętych na wypłatę emerytur i uposażeń za zasługi w tłumieniu powstania lub buntu, nie może być kwestionowana ”.

Niektórzy eksperci prawni uważają, że oznacza to, że niewywiązanie się przez Stany Zjednoczone ze swoich zobowiązań byłoby niekonstytucyjne.

To może otworzyć drogę Bidenowi do powołania się na poprawkę i nakazania Departamentowi Skarbu kontynuowania pożyczania poza pułap długu.

Senaccy Demokraci stwierdzili w liście do prezydenta, że ​​„skorzystanie z tego uprawnienia pozwoli Stanom Zjednoczonym na dalsze terminowe płacenie rachunków, bez zwłoki, aby zapobiec globalnej katastrofie gospodarczej”.

Ale interpretacja prawna jest kwestionowana – i może pozostawić Biały Dom otwarty na wyzwanie Sądu Najwyższego.

Mitch McConnell, republikański przywódca w Senacie, jest jednym z tych, którzy ostrzegali, że będzie to niezgodne z konstytucją, podczas gdy nawet sekretarz skarbu Bidena, Janet Yellen, przyznała, że ​​byłoby to „wątpliwe prawnie”.

Urzędnicy Białego Domu również zlekceważyli, choć tego nie wykluczyli, możliwość zastosowania czternastej poprawki.

Na razie koncentrują swoje wysiłki na próbie osiągnięcia dwustronnego porozumienia.