Jak widzisz zorzę polarną z Wielkiej Brytanii w tym tygodniu?

Brytyjscy wędrowcy mogą cieszyć się wspaniałym spektaklem naturalnego światła tej nocy i przez resztę tego tygodnia w postaci zorzy polarnej.

Zjawisko to, znane również jako zorza polarna, można zaobserwować daleko na południe, aż do północnej Walii i Midlands, według Met Office.

Zorze polarne powstają w wyniku zakłóceń w ziemskiej magnetosferze w wyniku napływu cząstek ze Słońca i zwykle skupiają się wokół biegunów magnetycznych Ziemi.

Ale zorza polarna jest najczęściej obserwowana na wyższych szerokościach geograficznych, takich jak Arktyka i Antarktyda, więc zerknięcie do Wielkiej Brytanii jest gratką dla obserwatorów gwiazd i może przynieść wspaniałe zdjęcia.

Met Office powiedział, że pokaz w tym tygodniu wynika z koronalnego wyrzutu masy (CME) – masowego wyrzutu plazmy z korony słonecznej, jej najbardziej zewnętrznej warstwy.

Brytyjscy wędrowcy mogą cieszyć się wspaniałym spektaklem naturalnego światła tej nocy i przez resztę tego tygodnia w postaci zorzy polarnej. Zjawisko to, znane również jako zorza polarna, można zobaczyć daleko na południe, aż po północną Walię i Midlands. To zdjęcie zostało zrobione we wczesnych godzinach rannych 24 marca 2023 r. z parkingu kościoła w wiosce Great Brington w Northamptonshire.

Ta paczka opuściła słońce w niedzielę i podróżowała z prędkością setek mil na sekundę, by zderzyć się z ziemską magnetosferą i spowodować zorzę polarną.

Animacja Met Office pokazuje owal zorzy polarnej – przypominający pierścień pas aktywności zorzy polarnej, który określa zasięg zorzy polarnej.

Zaznacza, że ​​zmierzch będzie widoczny również w środowe i czwartkowe wieczory, na wypadek gdyby ktoś przegapił dzisiejszą okazję.

„W najbardziej prawdopodobnym scenariuszu zorza polarna będzie widoczna jako czyste niebo nad Szkocją, a także północną Anglią i Irlandią Północną” – napisano w oświadczeniu Met Office.

„Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że owal zorzowy przesunie się na południe, aby umożliwić widokom z Północnej Walii i Midlands dawanie wyraźnych widoków północnego horyzontu”.

Na północy Ziemi zorza polarna jest formalnie znana jako zorza polarna, podczas gdy na południu zjawisko to nazywa się aurora borealis.

Na półkuli południowej nastąpi „znacząca poprawa” owalu zorzy polarnej, ale dopiero pod koniec środy lub na początku czwartku.

„W najbardziej prawdopodobnym scenariuszu zorza polarna będzie widoczna tak daleko na południe, jak Nowa Zelandia i Tasmania” – powiedział Met Office.

„Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że owal zorzowy przesunie się na północ, aby umożliwić obserwacje z południowej Australii kontynentalnej i Wyspy Południowej Nowej Zelandii, biorąc pod uwagę warunki dobrej widoczności południowego horyzontu”.

W nowej animacji NOAA jasność i położenie zorzy polarnej pokazane są jako zielony owal wyśrodkowany na ziemskim biegunie magnetycznym.

Zorza polarna występuje, gdy naładowane cząstki (elektrony i protony) zderzają się z gazami w górnych warstwach atmosfery Ziemi. Te zderzenia wytwarzają małe rozbłyski, które wypełniają niebo kolorowym światłem. To zdjęcie zrobione pod koniec marca 2023 r. pokazuje zorzę polarną wokół koła podbiegunowego w pobliżu Rovaniemi w Finlandii

We wczesnych godzinach 23 marca tego roku zorza polarna pojawia się nad Stonehenge w Wiltshire

Zdjęcie przedstawia zorzę polarną w Teachwell w Norfolk we wczesnych godzinach 23 marca 2023 r.

Zorza polarna świeci na horyzoncie w St Mary’s Lighthouse w Whitley Bay na północno-wschodnim wybrzeżu, 15 marca 2023 r.

READ  upuść! Boeing Starliner wraca na Ziemię ze Stacji Kosmicznej

W USA National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) twierdzi, że w tym tygodniu zorze polarne na obu biegunach będą „niewielkie”, a prawdopodobieństwo ich zobaczenia wynosi mniej niż 50 procent.

W nowej animacji NOAA jasność i położenie zorzy polarnej pokazane są jako zielony owal wyśrodkowany na ziemskim biegunie magnetycznym.

Zielony owal zmienia kolor na czerwony, gdy zorza polarna ma być najbardziej intensywna, czyli kiedy ludzie znajdujący się dalej od biegunów mają większe szanse na ich zobaczenie.

Gdy CME pędzi w kierunku Ziemi, część energii i małych cząstek może przedostać się przez linie pola magnetycznego na biegunach północnym i południowym do atmosfery naszej planety.

Tam cząsteczki wchodzą w interakcje z gazami w naszej atmosferze, co skutkuje pięknym pokazem światła na niebie, znanym jako zorza polarna.

Tlen emituje zielone i czerwone światło, podczas gdy azot świeci na niebiesko i fioletowo.

Ogólnie rzecz biorąc, im dalej na północ, tym większe prawdopodobieństwo zobaczenia zorzy polarnej.

Według British Geological Survey zorzę polarną można zobaczyć na dalekiej północy Szkocji co kilka miesięcy, ale rzadziej, jeśli podróżujesz dalej na południe.

W najlepszej sytuacji są mieszkańcy północnej Kanady, Rosji, Grenlandii, Islandii i innych części Skandynawii.

Zorzę polarną często można zaobserwować gdzieś na Ziemi tuż po zachodzie słońca lub tuż przed wschodem słońca, ale nie jest ona widoczna w ciągu dnia.

Zorza polarna od wieków fascynowała, a nawet przerażała Ziemian, ale nauka stojąca za nimi nie zawsze była rozumiana. Ziemia ma niewidzialne pole siłowe, magnetosferę, która chroni nas przed niebezpiecznymi naładowanymi cząsteczkami ze Słońca. Chroniąc nas, tworzy również wspaniałe zjawiska naturalne

Zorza polarna, znana również jako zorza polarna, jest widoczna na niebie we wczesnych godzinach porannych w poniedziałek, 24 kwietnia 2023 r., W pobliżu Washtukhena w stanie Waszyngton

READ  Misja NASA da bezprecedensowy widok wód powierzchniowych Ziemi | NASA

Zorza polarna, lepiej znana jako zorza polarna, rozświetla niebo widziane z samolotu pasażerskiego lecącego do Europy, gdy przelatywał nad południowym wybrzeżem Grenlandii, 28 kwietnia 2023 r.

„Dla wielu ludzi zorza polarna jest pięknym nocnym zjawiskiem, które warto podróżować w rejony arktyczne tylko po to, aby je obserwować” – mówi NOAA.

„To jedyny sposób, aby większość ludzi rzeczywiście doświadczyła pogody kosmicznej”.

Obserwatoria naziemne pozwalają ekspertom wykrywać duże planety i inną aktywność słoneczną w momencie ich występowania oraz przewidywać, kiedy wystąpi zorza polarna.

Jednym z potencjalnych problemów związanych z takimi erupcjami słonecznymi jest zakłócenie naszego pola magnetycznego, powodujące burze słoneczne, które mogą wpływać na orbitujące satelity, systemy nawigacyjne, ziemskie sieci energetyczne oraz sieci danych i komunikacyjne.

„Informacje o całej trajektorii CME otwierają drzwi do zrozumienia, dlaczego jakakolwiek szczególna cecha CME w pobliżu Słońca może prowadzić do określonego efektu w pobliżu Ziemi” – mówi NASA.

Każdy dodatkowy element układanki pomaga nam lepiej zrozumieć przyczyny tych gigantycznych erupcji – i czy jakiś konkretny CME może stanowić zagrożenie dla astronautów, a także technologii w kosmosie i na Ziemi.