Czas e-biznesu

Wszystkie najświeższe informacje o Polsce z Czasu e Biznesu.

In Review: Polityka i regulacje dotyczące odnawialnych źródeł energii w Polsce

In Review: Polityka i regulacje dotyczące odnawialnych źródeł energii w Polsce

Wyciąg z Przeglądu Prawa Energii Odnawialnej, wyd

Polityka i ramy regulacyjne

Tło polityczne

Polityka energetyki odnawialnej jest ważną częścią najważniejszych dokumentów strategicznych Polski. Jedna z nich, Polityka Energetyczna Polski do 2040 roku, przedstawia rządowe plany rozwoju rynku energii. W odniesieniu do OZE w 2030 r. udział OZE w końcowym całkowitym zużyciu energii powinien wynosić co najmniej 23 proc., aw energetyce (głównie wiatrowej i fotowoltaicznej) nie mniej niż 32 proc. 28 procent w upale; oraz 14 proc. w transporcie (z dużym udziałem elektromobilności). W innej ważnej polityce, Krajowym Planie na rzecz Energii i Klimatu na lata 2021-2030, rząd zapowiedział, że Polska osiągnie 21-23 proc. udział OZE w końcowym całkowitym zużyciu energii. Aby osiągnąć te cele, wprowadzono programy dotacji dla inwestorów odnawialnych.

Polska od wielu lat wspiera odnawialne źródła energii poprzez zbywalne świadectwa pochodzenia (zielone certyfikaty). Zielone Certyfikaty to zbywalne prawa majątkowe, które może uzyskać wytwórca energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii, którego energia została wytworzona po raz pierwszy przed 1 lipca 2016 r. Wsparcie może być udzielone na maksymalny okres 15 lat, ale nie dłużej. Do 31 grudnia 2035 r.

System zielonej certyfikacji jest powoli zastępowany nowym systemem wsparcia w postaci aukcji. Zwycięscy oferenci uzyskują prawo do rozliczenia ujemnego salda pomiędzy obowiązującą ceną oferty a ceną przesyłu energii elektrycznej (średnią ceną rynkową). Saldo ujemne lub dodatnie rozliczane jest w cyklu miesięcznym na podstawie wniosku złożonego przez wytwórcę OZE do Operatora Rozliczeń (Zarządca Rozliczeń). Aukcje dla OZE prowadzone są osobno w ramach pięciu koszyków technologicznych, osobno dla instalacji o mocy zainstalowanej do 1 MW i 1 MW oraz osobno dla wytworzonej energii elektrycznej:

  1. Instalacje OZE przed 1 lipca 2016 r.;
  2. Zmodernizowane instalacje OZE; I
  3. Nowe instalacje OZE (tj. planowane instalacje, które będą wytwarzać energię elektryczną po raz pierwszy po zakończeniu sesji przetargowej).

W dotychczas przeprowadzonych aukcjach większość wsparcia uzyskały projekty morskiej energetyki wiatrowej o mocy powyżej 1 MW oraz projekty fotowoltaiczne o mocy do 1 MW.

READ  Dzisiejsza runda wiadomości w Polsce – Pierwsze wiadomości

Według informacji szefa ERA, dzięki przeprowadzonej w 2020 roku aukcji może powstać 1,56 GW instalacji fotowoltaicznych, prawie 0,93 GW nowych farm wiatrowych oraz ponad 4 MW nowych mocy w innych technologiach OZE.5 W 2020 roku we wszystkich aukcjach przeznaczono do sprzedaży prawie 75,3 TWh energii elektrycznej z OZE o łącznej wartości 27,4 mld zł. Jednak tylko cztery z ośmiu ofert zostały rozstrzygnięte (pozostałe cztery oferty nie zostały rozstrzygnięte, ponieważ złożono niewystarczającą liczbę ofert). W efekcie sprzedano 54,5 TWh energii elektrycznej o łącznej wartości prawie 12,9 mld zł.6

Jeśli chodzi o aukcje w 2021 r., należy zauważyć, że odbyły się one dwukrotnie – w maju i czerwcu oraz grudniu. W sumie w okresie maj-czerwiec zakontraktowano prawie 37TWh energii elektrycznej o wartości ponad 8,5 mld zł.7 W grudniu zakontraktowano łącznie 14 TWh energii elektrycznej o wartości ponad 3,2 mld zł.8

Dla instalacji o małej mocy planowana jest alternatywa dla systemu aukcyjnego, która może być wspierana przez dwa inne systemy, tj. systemy Feed-in Tariff (FIT) i Feed-in Premium (FIP). FiP i FiT dedykowane są do instalacji wykorzystujących wyłącznie następujące źródła wytwarzania energii:

  1. biogaz rolniczy;
  2. biogaz pozyskiwany z ziemi;
  3. Biogaz pozyskiwany z oczyszczalni ścieków;
  4. Inny biogaz inny niż wymienione powyżej;
  5. hydroelektryczność; Lub
  6. biomasa.

Producenci biogazu rolniczego mogą skorzystać z systemu wsparcia w postaci zaświadczeń o pochodzeniu biogazu rolniczego potwierdzających ich wprowadzenie do fazy produkcji i dystrybucji gazu, które wydaje Szef URE. Certyfikat wydawany jest na 15 lat od pierwszego dnia produkcji biogazu rolniczego lub energii elektrycznej z biogazu rolniczego, ale nie do 31 grudnia 2035 roku.

ii Ramy regulacyjne i zatwierdzające

Głównymi aktami prawnymi regulującymi poszczególne dziedziny w Polsce są ustawy, które są ustawami uchwalanymi przez parlament (tj. Sejm i Senat, który jest wyższą izbą parlamentu) i podpisanymi przez prezydenta. W odniesieniu do sektora energetycznego w Polsce przepisy ogólne zawarte są w ustawie Prawo energetyczne. Ustawa Prawo energetyczne określa prawa i obowiązki uczestników rynku oraz uprawnienia i obowiązki organów administracyjnych (m.in. szefa URE). Co najważniejsze, Ustawa Prawo Energetyczne reguluje zasady prowadzenia działalności gospodarczej na rynku energii w Polsce, zasady przyłączania do sieci przesyłowej i dystrybucyjnej oraz wymogi uzyskania koncesji energetycznych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej (np. w zakresie wytwarzania energii elektrycznej).

READ  Lela Fernandez z Lavalin przegrała w Australii z Igą Szwedką

Dla sektora OZE główną ustawą regulującą prawa i obowiązki inwestorów OZE jest Ustawa o Odnawialnych Źródłach Energii, która opisuje wspomniane wcześniej systemy dotacyjne (tj. zielone certyfikaty, system aukcyjny oraz systemy FiT i FiP). Kolejnym ważnym aktem prawnym dla sektora energetyki odnawialnej jest nowo uchwalona ustawa o farmach wiatrowych, która określa ramowe regulacje dla morskich farm wiatrowych.

Ustawy sejmowe nie są jedynym źródłem aktów prawnych regulujących rynek energii w Polsce. Informacje techniczne są zwykle regulowane w prawodawstwie wykonawczym, takim jak przepisy wydawane przez organy rządowe. W przypadku OZE organem wydającym jest zazwyczaj Ministerstwo Klimatu i Środowiska lub Minister Infrastruktury.

Rynek energii w Polsce jest regulowany. Choć szef ERA, jako polski regulator, nie ma kompetencji do wydawania obowiązujących w kraju aktów prawnych, takich jak ustawy czy rozporządzenia, kształtuje on ramy działalności komercyjnej na rynku energii, m.in. zapewniając zarządzanie. Wyniki dla poszczególnych uczestników rynku. W decyzjach tych szef URE ma m.in. prawo nakładania kar finansowych za naruszenie zasad działalności energetycznej oraz, co najważniejsze, wydawania koncesji przedsiębiorstwom energetycznym. W zakresie odnawialnych źródeł energii Szef URE ma prawo wydawania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej z instalacji OZE, które są wydawane po zakończeniu procesu rozwoju projektów OZE. Obowiązek ten nie dotyczy mikro i małych instalacji.

Przy opracowywaniu projektu energetyki odnawialnej, ale przed uzyskaniem koncesji na produkcję od szefa URE, inwestor musi również uzyskać szereg pozwoleń wymaganych do budowy i eksploatacji takiego projektu. Polskie prawo wymaga kilku zezwoleń, z których najważniejsze to:

  1. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub pozwolenie na warunki zabudowy, stanowiące podstawę prawną lokalizacji przedsięwzięć odnawialnych. Co do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, rada gminy przyjmuje go w formie uchwały, obejmując grupę działek nie będących własnością tego samego właściciela i nie przeznaczonych na rzecz jednej strony, natomiast decyzje o warunkach zabudowy wydaje właściwy organ. Konkretny adresat. W praktyce, gdy nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, inwestorzy muszą uzyskać pozwolenia na warunki zabudowy, aby przystąpić do realizacji projektu.
  2. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach Określa warunki środowiskowe dla projektu energii odnawialnej i zatwierdza jego ocenę oddziaływania na środowisko (OOŚ). Należy to uzyskać przed zatwierdzeniem zagospodarowania przestrzennego (jeśli jest to wymagane w konkretnym przypadku, jak wspomniano powyżej) i pozwoleniem na budowę.
  3. Pozwolenie na budowę to decyzja umożliwiająca rozpoczęcie prac budowlanych. Jednak w niektórych przypadkach wystarczy samo zgłoszenie prac budowlanych.
  4. Pozwolenie na użytkowanie to decyzja zezwalająca na użytkowanie i eksploatację projektu energii odnawialnej. Jednak w niektórych przypadkach wystarczy samo zawiadomienie o zakończeniu robót budowlanych.
READ  Polska przejmuje polskie aktywa Gazpromu

Uzyskanie decyzji środowiskowej jest jednym z krytycznych etapów procesu wydawania pozwoleń na projekty energii odnawialnej. Decyzję środowiskową wydaje wójt lub burmistrz lub wójt miasta, w którym realizowany jest projekt. Postępowanie o wydanie decyzji środowiskowej wszczyna się na wniosek planującego realizację przedsięwzięcia (tj. inwestora). Na samym początku postępowania właściwy organ rozpatruje wniosek o wydanie decyzji środowiskowej w celu oceny, do jakiej kategorii powinno należeć przedsięwzięcie (tj. z obowiązkową OOŚ lub OOŚ autorską). Zgodnie z polskim prawem istnieją dwie grupy przedsięwzięć, które muszą otrzymać decyzję środowiskową:

  1. Przedsięwzięcia, które zawsze będą znacząco oddziaływać na środowisko (OOŚ jest obowiązkowa przed wydaniem decyzji środowiskowej); I
  2. Przedsięwzięcia mogące oddziaływać na środowisko (dla których OOŚ nie jest obowiązkowa, ale może być wymagana przez organ odpowiedzialny za wydanie decyzji środowiskowej).