Gdy Europa poszukuje gazu, dokąd zmierzają emisje?

Europejscy przywódcy zapewniają świat, że nie przekroczą swoich celów klimatycznych, desperacko poszukując nowych źródeł paliw kopalnych.

Ale czy globalne emisje mogą wzrosnąć, nawet jeśli Europa nie?

W miarę jak Unia Europejska przyspiesza poszukiwania alternatyw dla rosyjskiego gazu, ropy i węgla, które utrzymują prężną gospodarkę, jest to pytanie w umysłach analityków i obrońców klimatu.

Obawiają się, że pośpiech w poszukiwaniu nowych paliw napędza zainteresowanie nowymi projektami poza Europą, które mogą zwiększyć globalne emisje, jednocześnie pozostawiając kraje szukające nabywców, gdy UE nie będzie już potrzebować ich gazu.

powiedział Bill Hare, założyciel i dyrektor generalny Climate Analytics, która świadczy usługi analizy naukowej i politycznej w zakresie zmian klimatycznych.

„To szkodzi nie tylko klimatowi, ale także krajom, które zaczną inwestować w nowe wydobycie” – dodał.

Deklarowanym celem Unii Europejskiej jest zastąpienie rosyjskiego paliwa gazem z innych krajów, ponieważ zmniejsza to popyt poprzez zwiększenie mocy odnawialnych źródeł energii i poprawę efektywności energetycznej w nadchodzących latach.

Ale niektóre kraje w Europie inwestują również w nowe terminale importowe LNG, jednocześnie wyrażając poparcie dla nowych projektów gazowych w krajach takich jak Senegal i Nigeria.

Komisarz ds. energii, Kadri Simpson, powiedział w zeszłym tygodniu, że UE osiągnęła porozumienia w sprawie importu gazu z Azerbejdżanem, Stanami Zjednoczonymi, Kanadą, Norwegią, Egiptem i Izraelem i bada możliwości zwiększenia importu LNG z Nigerii.

Nigeria, wraz z Mozambikiem i Tanzanią, należą do kilku krajów w Afryce, w których proponowane lub budowane są terminale eksportowe LNG zdolne do przeładunku 60 mln ton gazu rocznie, według Najnowsze dane Z Globalnego Monitora Energii.

W kwietniu włoski gigant energetyczny Eni ogłosić Zagospodaruje złoże skroplonego gazu ziemnego w Republice Konga o przepustowości 3 mln ton gazu rocznie.

A w czerwcu niemieckie przedsiębiorstwo EnBw Wystąpił 20-letni kontrakt z amerykańskim producentem LNG Venture Global na 1,5 miliona ton od 2026 roku.

W Europie pojawiło się szereg propozycji zwiększenia zdolności importowych LNG od czasu, gdy Komisja Europejska ogłosiła, że ​​zmniejszy swoją zależność od rosyjskiego gazu. Analitycy twierdzą, że wydaje się to obniżać przeszkody dla niektórych projektów LNG, aby przesunąć terminy ich rozwoju.

Większość z tych projektów to pływające terminale, które mają żywotność od 5 do 10 lat i mogą zostać przeniesione w inne miejsce, gdy Europa przejdzie przez swój początkowy kryzys energetyczny, ale istnieją przesłanki, że niektóre mogą stać się trwałe, powiedział Greg Aitken, analityk ds. badań z Monitoringu. globalna energia. wskazał na umowa przedkontraktowa Pomiędzy polską spółką PGNiG Group a Sempra Infrastructure, której celem jest sprzedaż gazu przez 20 lat z terminali w Luizjanie i Teksasie od 2027 roku.

Tego typu inwestycje, jeśli zostaną zakończone, mogą zablokować lata dodatkowego zużycia gazu i emisji.

Otwartą kwestią pozostaje jednak, czy te emisje pochodzą z Europy.

Dzisiejszy gaz zniknął jutro?

„Za kulisami i wśród producentów LNG jest wiele myślenia o tym, jak dostosować krótkoterminowy popyt w Europie z potencjalnym długoterminowym popytem w Azji” – powiedziała Anne-Sophie Corbeau, starszy badacz ds. rynków gazu. W Centrum Globalnej Polityki Energetycznej Uniwersytetu Columbia. „A to nie jest łatwe, ponieważ nikt tak naprawdę nie rozumie, jak długo Europa będzie potrzebować tego LNG”.

Z drugiej strony, opracowane dziś projekty mogą pomóc Europie w ostatecznym zaspokojeniu zapotrzebowania na energię w Afryce lub Azji, gdzie gaz mógłby pomóc zrównoważyć energię z węgla, która jest bardziej zanieczyszczająca podczas spalania.

Ale wyczucie czasu to wyzwanie.

a ostatnie badania Okazało się, że przejście z energii węglowej na opalaną gazem może zmniejszyć emisje. Ale jest pewien problem: jeśli świat postawi się na właściwej drodze, aby zapobiec wzrostowi temperatury o więcej niż 2 stopnie Celsjusza, nie minie dużo czasu, zanim węgiel przestanie być używany.

Oznacza to, że do połowy lat 30. nowe dostawy gazu mogą ostatecznie wypierać źródła niskoemisyjne, takie jak źródła odnawialne.

powiedział Arvind Ravikumar, ekspert ds. gazu ziemnego i polityki klimatycznej z University of Texas w Austin, autor badań.

To sprawia, że ​​nowe LNG jest bardziej polisą ubezpieczeniową w świecie, który nie spełnił swoich celów klimatycznych.

Budowa nowych projektów w dużej mierze zależy od tego, jak długo nabywcy chcą gwarantować swoje zakupy – typowy warunek wstępny inwestycji. Do tej pory europejskie przedsiębiorstwa użyteczności publicznej niechętnie podpisywały długoterminowe umowy dotyczące projektów, pozostawiając je na etapie planowania.

Jednak fakt, że kraje posiadające rezerwy gazu stają się aktywnymi obszarami zainteresowania, wzbudził zaniepokojenie wśród zwolenników klimatu.

Shruti Shukla, międzynarodowy rzecznik ds. energii przy Radzie Obrony Zasobów Naturalnych.

Jeśli świat ma zredukować emisje netto do zera do 2050 r., nie można rozwijać żadnych nowych złóż ropy i gazu, a zapotrzebowanie na gaz ziemny będzie musiało zostać zmniejszone o połowę do 2045 r. Międzynarodowa Agencja Energetyczna.

Prawo klimatyczne UE wzywa do obniżenia emisji o 55 proc. do 2030 r., a zużycie gazu ma spaść o 30 proc. do tego czasu, a następnie gwałtownie spadnie.

Pod wieloma względami zmierza w tym kierunku – pomimo poszukiwania nowego gazu.

Liderzy polityczni w Europie prowadzą politykę mającą na celu zmniejszenie zapotrzebowania na energię. W zeszłym tygodniu ministrowie energii UE wyrazili poparcie dla planu racjonowania mającego na celu ograniczenie zużycia gazu o 15 procent tej zimy (Przewód klimatyczny27 lipca).

Urzędnicy poparli również plan znacznego zwiększenia energii wiatrowej i słonecznej, częściowo poprzez złagodzenie zezwoleń. Wezwali do zwiększenia efektywności energetycznej w budownictwie komercyjnym i mieszkaniowym poprzez zastosowanie na przykład pomp ciepła.

Ale plan ograniczenia importu rosyjskiego paliwa oferuje 10 miliardów dolarów na nową infrastrukturę gazu i skroplonego gazu ziemnego. W czerwcu Unia Europejska wycofała się ze swojego zobowiązania do zakończenia inwestycji w projekty paliw kopalnych w innych krajach. Kraje takie jak Niemcy tymczasowo reaktywują elektrownie węglowe, aby pomóc w oszczędzaniu gazu na potrzeby ogrzewania i przemysłu.

Urzędnicy twierdzą, że inwestycje infrastrukturalne nie będą ograniczane, co jest warunkiem przewidzianym w umowie o kontynuowaniu publicznego wsparcia dla międzynarodowych inwestycji gazowych (Przewód klimatyczny28 czerwca). Niektórzy twierdzą, że każda nowa infrastruktura powinna być w stanie transportować czysty wodór, gdy tylko stanie się dostępny.

Unia Europejska importuje blisko 60 proc. swojej energii, a gaz stanowi prawie jedną czwartą paliwa wykorzystywanego do ogrzewania domów i energetyki. Przed wojną rosyjską na Ukrainie 40% unijnego importu gazu pochodziło z Rosji.

Ravikumar z University of Texas w Austin przekonuje, że pomimo wysiłków liderów zmierzających do znalezienia nowych źródeł LNG, długoterminowa strategia jest jasna: pozbyć się gazu tak szybko, jak to możliwe.

„Europa nie zwiększa zapotrzebowania na gaz – starają się zastąpić gaz, który otrzymywali z Rosji, innymi dostawami” – powiedział Ravikumar.

„W najbliższej przyszłości będzie to wyglądać na poważną rozbudowę infrastruktury gazu ziemnego, ale to, co naprawdę robią, to desperacka próba zrekompensowania ogromnej utraty dostaw energii z Rosji” – dodał.

Obecnie europejski rynek gazu jest z grubsza zrównoważony, powiedział Jack Sharples, naukowiec z Oxford Institute for Energy Studies, a import LNG wzrósł o 50 procent w pierwszych sześciu miesiącach tego roku w porównaniu do 2021 roku.

Zastanawia się, czy w przyszłości Rosja będzie produkować tyle gazu, co wtedy, gdy Europa była rynkiem pierwotnym. Wyjaśnił jeden ze scenariuszy, w którym Rosja produkuje mniej gazu, inne kraje produkują więcej, a globalny obraz wygląda tak samo, jak przed wojną przeorganizował światowy krajobraz energetyczny.

mieszane wiadomości

Pozostają inne pytania, na przykład, czy kraje, które teraz potrzebują energii, będą polegać na węglu, przechodząc na odnawialne źródła energii, zamiast czekać, aż gaz stanie się tańszy i bardziej dostępny.

Ravikumar powiedział, że jest to wyzwanie dla krajów o gospodarkach rozwijających się, takich jak Indie, które potrzebują gazu dla rolnictwa i przemysłu. Ale istnieją również zachęty dla Indii, gdzie oczekuje się, że zapotrzebowanie na energię potroi się w ciągu najbliższych 30 lat, aby zmniejszyć zależność sektora energetycznego od importowanego gazu.

Jednocześnie rosyjska wojna na Ukrainie i rosnące ceny energii prawdopodobnie opóźnią przejście na czystą energię w krajach rozwijających się, stawiając cele klimatyczne poza zasięgiem.

„Ponieważ teraz wydają pieniądze na pozyskiwanie paliwa w celu zaspokojenia ich obecnych potrzeb energetycznych, zamiast inwestować te pieniądze w przyszłe systemy niskoemisyjne” – powiedział Ravikumar.

Również koszty dla Europy nie będą nieznaczne. Rodzi to pytania o to, czy przejście na gospodarkę niskoemisyjną będzie konieczne, aby osiągnąć swoje cele klimatyczne na czas – i czy zmniejszy finansowanie dla krajów o niskich dochodach w celu zmniejszenia emisji. Już teraz Unia Europejska należy do grona bogatych krajów, które mają Nie udało się spotkać Poprzednie obietnice finansowania działań klimatycznych w wysokości 100 miliardów dolarów na czystą energię i działania adaptacyjne.

Ta dynamika może utrudnić globalne rozmowy klimatyczne w listopadzie, ponieważ mogą narazić Europę na krytykę za nakłanianie krajów do działań klimatycznych, nawet jeśli zachęcają do budowy infrastruktury gazowej. W związku z tymi rozmowami, które mają miejsce w Egipcie, uwagę zwraca również nowo odkryte zainteresowanie gazem afrykańskim.

Europejski wyścig o dodatkowe dostawy gazu z Afryki, Stanów Zjednoczonych i Kataru. Elektrownie węglowe ponownie otwierają się w Niemczech, największej gospodarce Europy; potencjalny import węgla afrykańskiego do Europy; Oprócz niedawnych oświadczeń i decyzji dotyczących roli gazu ziemnego w wysyłaniu sprzecznych komunikatów na temat międzynarodowych priorytetów w zakresie dekarbonizacji” – napisał Mustafa Oki, starszy pracownik naukowy w Oxford Energy Institute. ostatni artykuł.

Inni będą uważnie przyglądać się oznakom, że Europa poważnie myśli o ograniczeniu zużycia gazu, który obecnie próbuje znaleźć.

„Jedynym sposobem, w jaki zamierzamy przejść do świata o niskiej emisji dwutlenku węgla, nie jest myślenie o nowej infrastrukturze paliw kopalnych” – powiedział Ravikumar. „Sposób na to jest zniszczenie popytu na paliwa kopalne”.