Firma zajmująca się edycją genów ma nadzieję przywrócić dodo do życia | Wymarła przyroda

the Dodo, ptak z Mauritiusa Ostatnio widziany w XVII wieku, powróci do przynajmniej pozorów życia, jeśli próby Gene Editing Corporation zakończą się sukcesem.

Techniki edycji genów istnieją teraz, które pozwalają naukowcom eksplorować genom dodo w poszukiwaniu kluczowych cech, które ich zdaniem mogą skutecznie rekombinować w ciele żyjącego krewnego.

Dodo są blisko spokrewnione z gołębiami, zgodnie z sekwencją genomu przysłowiowego martwego ptaka.

Zaangażowani naukowcy powiedzieli, że ich praca, poza dostarczeniem wglądu w istnienie wymarłego dodo, może pomóc w zachowaniu rzadkich gatunków, które jeszcze nie wyginęły. Istnieje jednak plik Ostra debata wśród biologów czy warto prowadzić tego typu badania.

Colossal Biosciences, zaangażowana w to firma zajmująca się edycją genów, rozpoczęła już projekty mające na celu jej ożywienie Włochaty mamut i wilk workowaty. Ale dodo będzie jego pierwszym ptakiem, co jest znaczące, ponieważ oznacza zmianę technologii edycji genów, aby pomieścić zewnętrzne jajo.

To może ominąć przynajmniej niektóre Dylematy etyczne naukowców. W przypadku gatunków ssaków technika ta wymaga wszczepienia materiału do edycji genów do układu rozrodczego jednego z obecnych krewnych gatunku, takiego jak słoń w przypadku mamuta. W praktyce wyprodukowanie zdolnego do życia potomstwa za pomocą takiej metody wymagałoby w praktyce kilku ciąż.

Wykonanie tej samej techniki na ptaku jajecznym powinno być mniej stresujące dla gatunku dawcy. Naukowcy będą mogli pracować z jajami gołębi i wykorzystywać materiał genetyczny gołębi, który można zmodyfikować, aby odzwierciedlał kluczowe cechy dodo, w tym jego nielotność.

Byłoby to jednak również wyzwaniem technicznym, ponieważ nikomu dotąd nie udało się w ten sposób zastosować modyfikacji genetycznej ptaków.

Beth Shapiro, paleogenetyk Colossal, powiedziała Guardianowi, że fascynowała się dodo przez ponad dwie dekady, odkąd ukończyła studia w Oksfordzie w 1999 roku, gdzie zobaczyła dodo zachowanego jako eksponat muzealny i próbowała przekonać muzeum pozwolić jej wyodrębnić jego DNA.

Powiedziała, że ​​w populacjach dodo na całym świecie są setki, co oznacza, że ​​możliwe było sekwencjonowanie genomu martwego ptaka. Ostrzegła jednak, że ożywiony dodo nie może być dokładnym zamiennikiem wymarłego. „To, co próbujemy zrobić, to wyizolować geny, które charakteryzują dodo” – powiedziała. Szaleństwem byłoby wymyślenie rozwiązania [to the world’s biodiversity crisis] Jest reagentem”.

Ben Lam, współzałożyciel i dyrektor generalny Colossal, powiedział, że firma – której próby na mamutach i tygrysach workowatych nie przyniosły jeszcze nowych zwierząt – zebrała od inwestorów 150 milionów dolarów (122 miliony funtów) na kontynuowanie badań nad dodo. Powiedział, że odtworzone wersje ptaka można „odtworzyć” na Mauritiusie, gdzie dodo żył do czasu, gdy widziano go po raz ostatni w XVII wieku, zanim uważano, że polowano na niego aż do wyginięcia.

Jesteśmy transparentni [the place] Powrót dodo na wolność byłby na Mauritiusie.

Powiedział, że badania mogą pomóc w wysiłkach na rzecz ochrony wielu innych zagrożonych gatunków na całym świecie, ponieważ opracują techniki, które pozwolą naukowcom dostrzec i zachować kluczowe cechy tych obecnych gatunków, które mogą być niezbędne, aby pomóc im przystosować się do zmieniającego się klimatu.

Profesor Ewan Birney, zastępca dyrektora Europejskiego Laboratorium Biologii Molekularnej, który nie był zaangażowany w prace Colossala, powiedział, że odtworzenie genomu dodo byłoby „niezwykle trudne” na poziomie technicznym.

Powiedział: Nie ma wątpliwości, że jest to ptak kreatywny. Nie mam pojęcia, czy mechanika tego będzie działać tak, jak twierdzą, ale pytanie brzmi nie tylko, czy możesz to zrobić, ale czy powinieneś to zrobić. Są ludzie, którzy myślą, że to dlatego, że możesz zrobić coś, co powinieneś, ale nie jestem pewien, czemu to służy i czy to naprawdę najlepsza alokacja zasobów. Musimy ocalić gatunki, które mamy, zanim wyginą”.