Film upamiętniający Holokaust, w którym studenci z San Diego udają się na Festiwal Filmów Żydowskich w Los Angeles

„The Assembly”, nowy film dokumentalny, w którym studenci z San Diego badają własne korzenie podczas wizyty w miejscach pamięci o Holokauście w Polsce zeszłej jesieni, został wybrany jako ostatni pokaz Festiwalu Filmów Żydowskich w Los Angeles, który odbędzie się 24 maja.

Napisany i wyprodukowany przez reżysera Hersheya Feldera, „The Assembly” powstał po raz pierwszy w 2019 roku jako muzyczna rewia w San Diego Repertory Theatre z udziałem ośmiu uczniów ostatnich klas szkół średnich z San Diego School of Creative and Performing Arts (SDSCPA). Potem wybuchła pandemia i przedstawicielstwo w San Diego zostało zamknięte. Aby utrzymać projekt przy życiu, Felder poleciał ze studentami – teraz już w wieku studenckim – do Warszawy w październiku ubiegłego roku i sfilmował ich, gdy odwiedzali cmentarze żydowskie, getta i muzea nazistowskich obozów zagłady w całym kraju.

Uczniowie to Caitlin Panman, Isabelle Ugaldi, Colette Gigante, Isaiah Joshua Foster, Giovanni Diaz de Leon, Alexander Meader, Olive Benito i Romeo Bucarella.

Felder, który stracił swoją dalszą polską rodzinę podczas Holokaustu, poprzedniej jesieni wyprodukował film jako dwuczęściowy dokument w stylu dziennika podróży. Ale zimą zmontował te dwie części razem, tworząc bardziej spójny, poruszający i poetycki 95-minutowy film, którego światowa premiera odbędzie się 10 kwietnia w Conrad Priebes Center for the Performing Arts w La Jolla. Teraz „The Assembly” uda się na festiwal, gdzie Felder powiedział, że otrzymał prośby o pokazanie z kilkunastu festiwali filmowych w całym kraju.

„The Assembly” zostało napisane na cześć Evy Lipitzky, ocalałej z Holokaustu, która spędziła ostatnie 40 ze swoich 97 lat, wygłaszając przemówienia o Holokauście na spotkaniach uczniów szkół średnich w całych Stanach Zjednoczonych. Lipitzky – która zmarła w 2021 roku w swoim domu na Florydzie – przeżyła nazistowski obóz zagłady Auschwitz w Polsce, ale jej rodzina była skazana na ludobójstwo europejskich Żydów w Niemczech. Lipitzky miał nadzieję, że ucząc młodych ludzi prawdy o Holokauście, historia nigdy się nie powtórzy.

Kiedy Felder po raz pierwszy wymyślił sztukę, Lipitzky wciąż żył i chciał zaangażować się w produkcję. Felder powiedział, że po jej śmierci „Zgromadzenie” stało się wspomnieniem o niej i spełnioną obietnicą kontynuowania jej przesłania.

Kiedy zeszłej jesieni filmy zostały po raz pierwszy zaprezentowane w dwóch częściach, większość z nich podążała za uczniami słuchającymi przewodników wycieczek, poznającymi historię Holokaustu i wysłuchującymi fragmentów historii Evy z ust Eleanor Ressa, aktorki, która wcieliła się w starszą Evę, fragmenty autobiografii Lipiecka.

Historia Lipiecka była szokująca. Była nastolatką, kiedy jej rodzina została wywieziona do getta w ich rodzinnym kraju, Łodzi, w Polsce. Tam jej ojciec zmarł z głodu, a brat zniknął bez śladu. Ona i jej matka zostały wysłane pociągiem do Auschwitz, gdzie jej matka zginęła na miejscu. Lipetski miała 21 lat, kiedy rosyjscy żołnierze ostatecznie wyzwolili ją w 1945 roku. Później wyszła za mąż za innego ocalałego z Holokaustu i przeprowadzili się do Stanów Zjednoczonych.

W nowym skondensowanym filmie fabuła koncentruje się bardziej na historii Evy, zaczynając od jej dzieciństwa i przechodząc przez jej dni w Auschwitz, z Reissą jako narratorem. Uczniowie są emocjonalnymi obserwatorami i jasne jest, że wielu z nich po raz pierwszy poznaje pełny zakres okropności Holokaustu, gdy kamera się kręci.

Niektórzy studenci są Żydami, ale nie wszyscy. Po drodze, obserwując podróż Evy, rozmawiają o uprzedzeniach, z jakimi się zetknęli w okresie dorastania — z powodu wiary, rasy, tożsamości płciowej lub niezdiagnozowanego zachowania autystycznego. Uczniowie czują się zobowiązani do naśladowania przykładu Evy w znajdowaniu siły i dumy ze swojej tożsamości.

Felder powiedział, że ma nadzieję, że pewnego dnia film zostanie pokazany w szkołach, dzięki czemu spuścizna Lipeckiej będzie żyła na zgromadzeniach studenckich długo po jej śmierci. Aby obejrzeć poprzednią dwuczęściową wersję filmu, odwiedź stronę herheyfelder.net.