Film: Historia z West Side!

9 grudnia 2021 r.

przez Neptuna

West Side Story ****

Jeden chroni ukochany klasyk, taki jak oryginalny musical Leonarda Bernsteina/Roberta Wise/Jerome Robinsa z 1961 roku, luźno oparty na tragicznej historii Romea i Julii. To był ulubieniec prawie wszystkich, jeden z najlepszych musicali wszech czasów i dziesięć razy zdobył Oscara.

Tak więc podchodzi się do tej nowej wersji z podekscytowaniem, ale ze strachem. Nie obawiaj się, bo wielki Steven Spielberg, będąc pełnym pasji i odpowiedzialnym menedżerem, poradził sobie z remake’iem w dziecięcych rękawiczkach. Robi to z wielkim szacunkiem dla fabuły, tańców i bohaterów, ale przede wszystkim dla samego rdzenia filmu, jakim jest czysta, nieśmiertelna miłość do Tony’ego i Marii. Myślę, że piosenka „Maria” nigdy nie była śpiewana tak pięknie z takim zapałem. Jego wybór Ansela Elgorta (magnetyczny w „Baby Driver”) i Rachel Zegler (promienna nowicjuszka z kolumbijsko-polskiego pochodzenia) to kochankowie idealni, ponieważ dosłownie błyszczą nieskazitelnym pięknem młodzieńczych wibracji. I wszyscy śpiewają własnym głosem.

Inną świetną opcją Spielberga jest przywrócenie Rity Moreno, pikantnej oryginalnej Anity, jako mądrej i starszej właścicielki sklepu ze słodyczami, w którym pracuje Tony. Jego obecność dodaje opowieści ciepła i uroku. Być może pamiętasz, że zdobyła Oscara za rolę w oryginale i jest producentem wykonawczym najnowszej wersji.

Tańce są nadal subtelne i wściekłe (nietknięte palcem!) pomimo innego choreografa (Janush Kaminsky), a film oferuje świeże spojrzenie na Nowy Jork lat 50. z oszałamiającymi zdjęciami, projektem i scenariuszem napisanym przez słynnego dramaturga Tony’ego Kushnera. Zadbali także o to, by role rasowe odgrywali aktorzy etniczni. Nie wszyscy zgodzimy się co do zalet każdego nowego artysty, ale ta wersja Spielberga jest ważnym hołdem dla pierwszego, 60 lat po tym, jak to się stało. Oskary, nadchodzą!

(Muszę zawrzeć w tym miejscu fakt, że rzesze krytyków i blogerów generują „świętszych od ciebie”) masowe ataki na Elgorta, którego oskarżają o to, że jest drapieżnikiem i jest okropny jak Tony, z wieloma wrzuconymi obelgami. Czułem, że był znakomicie, bo był w „Baby Driver”. Ale w dzisiejszych czasach tak łatwo oskarżać kogokolwiek i schrzanić karierę, bo gdy dostanie się zły kolor, wszyscy wskakują na modę. Zaraźliwa gorączka i to nikczemne!)

nie szukaj ****

Co za kpina, jakie spojrzenie na nasze społeczeństwo jest dziś rządzone przez potężne media i sieci społecznościowe, które wpływają na ignorantów, a w środku jest tyle zabawy.

A zabawa jest potrzebna tutaj w tej przerażającej hipotezie o gigantycznej komecie pędzącej w kierunku Ziemi i uderzającej w nas w ciągu najbliższych sześciu miesięcy!

Z jasnymi, ale przygnębiającymi cieniami Larsa von Triera przedstawiającymi księżyc w kierunku Ziemi w jego filmie „Melancholia” z 2011 roku oraz w innych filmach o tym samym niepokojącym temacie, wybrano scenarzystę i reżysera Adama McKaya („Wielki film krótkometrażowy” i „Wice”) Aby ta produkcja Netflixa była rodzajem satyry społecznej na świat, jaki znamy.

Udało mu się zebrać niesamowitą obsadę gwiazd, w tym Leonardo DiCaprio, Meryl Streep, Cate Blanchett, Jennifer Lawrence, Marka Rylance i Timothée Chalamet, każdą lepszą od drugiej, aby sprostać różnym stworzonym przez niego postaciom. To naprawdę seria sprytnych i niewielkich komentarzy na temat wszystkich naszych słabości, od nieśmiałego astronoma (grającego DiCaprio przeciwko temu gatunkowi), po hałaśliwego prezydenta Stanów Zjednoczonych, entuzjastycznie granego przez Meryl Streep, uroczą Cate Blanchett jako komentatorkę telewizyjną , oraz postać Steve’a Jobsa, którą uroczo gra Meryl Streep. Niesamowity Mark Rylance.

To krzyk, ostrzeżenie, poruszenie i wreszcie emocjonalna lekcja dla nas wszystkich, która zostanie z tobą, gdy wyjdziesz ze śmiechu…

Obejrzyj to na dużym ekranie, ta kometa zasługuje na duże miejsce.

Gdzie jest Anna Frank? (Gdzie jest Anna Frank?) ***

Izraelski reżyser poważnych filmów animowanych, takich jak innowacyjny politycznie Walc z Baszirem, zajmuje się tutaj wyimaginowanym życiem młodej dziewczyny, która słynęła z pamiętnika swoich dni, ukrywając się na poddaszu w Amsterdamie podczas II wojny światowej.

Poprzez wyrafinowaną animację kolorystyczną zagłębia się nie tylko w postać Anne, jej rodzinę i otoczenie, ale także Kitty, wyimaginowaną bratnią duszę, do której pisze Anne. Splata i niejako porównuje wydarzenia z lat 40. ze współczesną sytuacją dzieci ulicy i trwającą tragiczną sytuacją zdesperowanych imigrantów. Dobra historia i lekcja moralna dla całej rodziny.

Doskonały **** Bardzo dobry *** Dobry ** Średni * Zdesperowany – Brak gwiazdek

przez Neptuna

Neptune Ravar Ingwersen szeroko recenzuje film pod kątem publikacji w Szwajcarii. Ogląda od 4 do 8 filmów tygodniowo, a jej celem jest oddzielenie ziarna od plew dla czytelników.

Kliknij tutaj, aby zobaczyć poprzednie recenzje.

Aby uzyskać więcej takich historii o Szwajcarii, śledź nas na Facebooku i Świergot.

powiązane posty