ExxonMobil rozwiązuje trwającą od dziesięcioleci sprawę tortur z mieszkańcami indonezyjskiej wioski

Jedenastu indonezyjskich wieśniaków z prowincji Aceh osiągnęło tajne porozumienie finansowe z gigantem naftowym ExxonMobil.

Mieszkańcy wioski byli w centrum trwającej od dwudziestu lat batalii prawnej o domniemane łamanie praw człowieka.

Mówią, że byli torturowani, wykorzystywani seksualnie i bici przez indonezyjskich żołnierzy zakontraktowanych przez ExxonMobil.

ExxonMobil powiedział, że potępił takie nadużycia, „w tym te podkreślone w tej sprawie przeciwko indonezyjskiej armii”.

Mieszkańcy wioski zarzucają szereg przestępstw – w tym bycie świadkiem zastrzelenia swoich bliskich.

Powiedzieli również, że kobiety w ciąży były wielokrotnie zmuszane do skakania przed napaścią na tle seksualnym, a mężczyznom podawano wstrząsy elektryczne, oparzenia i graffiti na plecach.

„Należy zauważyć, że chociaż nie ma zarzutów, że jakikolwiek pracownik bezpośrednio zaszkodził któremukolwiek z powodów, ugoda przypieczętowuje wszystkie strony” – powiedział gigant naftowy w oświadczeniu.

„Składamy najgłębsze kondolencje rodzinom i osobom, które były w to zamieszane”.

Mówi się, że domniemane okrucieństwa miały miejsce w pobliżu operacji ExxonMobil na polu Arun w północnym Acehu. Nazywane „klejnotem koronnym” firmy, to pole gazowe było jednym z największych złóż gazu ziemnego na świecie.

W przypadku większości sporów ExxonMobil odnotował duże zyski.

Proces miał rozpocząć się pod koniec tego miesiąca w Waszyngtonie, ale został odwołany z powodu ugody.

Prokuratorzy, którzy zostali zidentyfikowani jako Jane i John Doe ze względu na ich bezpieczeństwo, powiedzieli, że są zadowoleni z wyniku.

Jeden z wieśniaków powiedział: „Chociaż nic nie przywróci mojego męża z powrotem, to zwycięstwo zapewnia sprawiedliwość, o którą walczyliśmy przez dwie dekady i zmieni życie moje i mojej rodziny”.

Ich prawnik, Agnieszka Fryszman, pochwaliła ich za odwagę w przejmowaniu przez ponad 20 lat jednej z największych i najbardziej dochodowych firm na świecie.

Terence Collingsworth, założyciel i dyrektor generalny Fundacji Praw Międzynarodowych oraz adwokat, który wniósł sprawę w 2001 roku, powiedział, że „cieszy się, że wieśniacy będą mieli trochę spokoju” po zawarciu ugody.

„Ich poświęcenie i zaangażowanie w dążenie do odpowiedzialności przez dwie dekady jest inspirujące” – powiedział.

Michel Paradis, wykładowca Columbia Law School, który nie był zaangażowany w sprawę, nazwał odkrycie niezwykle znaczącym.

„Exxon i jego adwokaci rzucili wszystko, co mogli, i pokonali go. Jest to dowód nie tylko ich wytrwałości, ale także słuszności ich sprawy”.

„Oni i ich prawnicy powinni odczuć wielką ulgę, że nie tylko udało im się pociągnąć do odpowiedzialności za to, co im się przydarzyło, ale także pomogli przeprowadzić radykalną zmianę sposobu, w jaki firmy zarządzają sobą, co zapobiegnie powtórzeniu się takich rzeczy”.

Szczegóły finansowe ugody pozostają nieujawnione, aby chronić bezpieczeństwo powodów, którzy pozostaną anonimowi.

Chociaż ugoda finansowa jest rozwiązaniem w procesie prawnym, indonezyjscy obrońcy praw człowieka utrzymują, że nie rozwiązuje ona głębokiej traumy psychicznej, której doznały ofiary.

Uważają jednak, że odkrycie jest znaczące, ponieważ zwróciło uwagę świata na domniemane okrucieństwa.