DNA ujawniło co najmniej dwie genetycznie różne grupy ludzi pod koniec ostatniej epoki lodowcowej

Według najstarszego ludzkiego DNA z Wielkiej Brytanii pod koniec ostatniej epoki lodowcowej Wielka Brytania była domem co najmniej dwóch genetycznie różnych grup ludzi.

Około 19 000 lat temu pokrywy lodowe pokrywające większą część Wielkiej Brytanii topniały, a krajobraz ponownie nadawał się do zamieszkania dla ludzi. Ich powrót sięga około 15 500 lat temu. Te wczesne grupy przekroczyły teraz zatopiony ląd, który łączył Wielką Brytanię z kontynentalną Europą.

Ludzkie szczątki z późnej epoki lodowcowej zostały znalezione w kilku miejscach w Wielkiej Brytanii, w tym w Jaskini Gougha w Somerset i Jaskini Kendricka w Llandudno w Walii. Ten pierwszy słynie z tego, że jest domem „człowieka z Cheddar” – osoby indywidualnej Żył około 10 000 lat temu – A także starożytne szczątki, które wykazywały oznaki kanibalizmu.

Naukowcy wyodrębnili i przeanalizowali DNA dwojga ludzi znalezionych w tych miejscach – najstarsze DNA z Wielkiej Brytanii.

Dr Sophie Charlton, pierwsza autorka badania z University of York, powiedziała: „Widać, że w tym późnym okresie plejstocenu w Wielkiej Brytanii istniały dwie różne linie genetyczne i może nie tego się spodziewaliśmy”.

Pisanie w magazynie Środowisko i ewolucja przyrodyCharlton i współpracownicy donieśli, jak przeprowadzili analizę izotopową szczątków, co pozwoliło im zrezygnować z udziału różnych źródeł żywności w ich diecie, poprawiając w ten sposób ich datowanie radiowęglowe.

Na poparcie wcześniejszych prac zespół odkrył, że osobnik z Gough Cave jest głównie uzależniony od zwierząt lądowych, takich jak konie, podczas gdy dieta osobnika z jaskini Kendricka obejmuje stworzenia morskie.

Następnie naukowcy przeanalizowali jądrowe i mitochondrialne DNA dwojga ludzi. Wyniki ujawniły, że szczątki z Gough Cave pochodzą od kobiety, która żyła około 14 900 lat temu. Ta rozłożona na części samica ma wspólne pochodzenie z osobnikiem odkrytym w jaskini w Belgii, znanym jako Goyet Q2, który żył 15 000 lat temu.

Związane z grupami, które rozszerzyły się z południowo-zachodniej Europy, to pochodzenie było związane z pewnymi rodzajami narzędzi kamiennych, leczeniem zmarłych, sztuką jaskiniową i innymi praktykami nazwanymi na cześć kultury magdaleńskiej. W rzeczywistości artefakty w stylu Magdaleny znaleziono w Jaskini Gough.

Jednakże, chociaż Kendrick’s Cave zawierała kamienne narzędzie w stylu Magdaleny i wyciętą kość bydlęcą z czasów samic Gough Cave, szczątki Kendricka Cave wykazywały inny rodowód. Ta osoba, mężczyzna, który żył około 13 500 lat temu, dzieli rodowód z 14 000-letnimi szczątkami znalezionymi w Villabruna w północnych Włoszech. Rasa ta jest kojarzona z zachodnimi myśliwymi, którzy rozciągali się z południowo-wschodniej Europy lub Bliskiego Wschodu.

Naukowcy twierdzą, że odkrycia sugerują, że Jaskinia Kendricka mogła mieć wiele funkcji.

Dr Selena Price, współautorka badań z Muzeum Historii Naturalnej, powiedziała, że ​​wyniki były nieoczekiwane, biorąc pod uwagę, że wcześniej znaleziono mieszankę tych dwóch szczepów w starszych szczątkach ludzkich z południowej Europy, gdzie nowe badanie ujawniło również obecność Cheddarmana. . To podwójne pochodzenie.

Zespół stwierdził, że odkrycia sugerują, że co najmniej dwie różne grupy ludzi o różnym pochodzeniu, diecie i kulturze – w tym praktyki pogrzebowe – były obecne w Wielkiej Brytanii pod koniec ostatniej epoki lodowcowej.

Jednak dr Rhiannon Stevens, współautor prac z University College London, powiedział, że badanie dotyczyło tylko dwóch osób, co oznacza, że ​​podczas próby zestawienia różnych danych wymagana była ostrożność. Na przykład, jak powiedziała, wiadomo, że Magdaleny w innych częściach Europy jadły ryby.

Profesor Paul Pettit z Durham University, który nie był zaangażowany w badania, powiedział, że prace archeologiczne wcześniej ujawniły, że ludzie w Jaskini Gough i Jaskini Kendricka nie byli współcześni i dostarczyli wskazówek na temat ich diety i przodków.

Powiedział jednak, że nowe badania podkreślają moc analizy starożytnego DNA w rozwiązywaniu zagadki, czy nagłe zmiany w kulturze prehistorycznej były spowodowane ruchami i pęknięciami populacji, czy też rozprzestrzenianiem się idei – badania sugerują, że w tym przypadku było to pierwszy powód to pierwszy. on grał.

„Zgodnie z tym, co prehistoryczni ludzie od dawna wiedzieli o małych, wysoce mobilnych zgromadzeniach łowców-zbieraczy epoki lodowcowej, to [research] Jest to dowód na rosnący obraz małych i niezwykle delikatnych ekologicznie grup ludzkich, które oszczędnie rozprzestrzeniły się w późnej plejstocenie w Europie”.