Deszcz meteorytów Drakonidów 2023 dziś wieczorem: jak zobaczyć rzadki szczyt w październiku?

Deszcz Draconidów osiągnie szczyt dziś wieczorem i chociaż uważa się go za niewielki deszcz, warunki wydają się rozsądne. Kolejny deszcz, Południowe Taurydy, również jest w pełnym rozkwicie, podczas gdy Orionidy również rozpoczęły się 2 października. Jeśli więc będziesz mieć szczęście, być może uda ci się dostrzec Draconida, czyli Orionida I Taurydzka kula ognia!

Ponieważ deszcz Leonidów w listopadzie wciąż pozostaje oczekiwany, a deszcz Geminidów w grudniu, być może warto zaplanować to z wyprzedzeniem. Przygotowaliśmy kalendarz rojów meteorów na cały rok, aby zapewnić Ci największą szansę na dostrzeżenie niektórych meteorów.

Kiedy będzie rój meteorów Draconidów w 2023 roku?

Deszcz meteorytów Drakonidów – zwany także deszczem meteorytów Giacobinidów lub po prostu Drakonidami – Zaczęło się 6 października 2023 r. i będzie widoczne tylko przez cztery dni, do 10 października.

Opady deszczu, choć krótkotrwałe, osiągną szczyt dziś wieczorem 8 października wczesnym wieczorem i do wczesnych godzin porannych 9 października.

Kiedy jest najlepszy czas, aby zobaczyć rój meteorów Draconidów?

Najlepszy czas na obserwację Dracopodów to okres od zmroku 8 października do wczesnych godzin porannych 9 października. Ubywający półksiężyc, który wzniesie się w Wielkiej Brytanii dopiero o godzinie 00:54 9 października (01:54 czasu lokalnego w Nowym Jorku, 02:07 czasu w Los Angeles) jest oświetlony tylko w 25 procentach, więc nie będzie zakłócać przebiegu obrad.

W przeciwieństwie do innych rojów meteorytów, które najlepiej widać we wczesnych godzinach porannych, Drakonidy są dość osobliwe, ponieważ najlepiej je oglądać wieczorem. Dobra wiadomość dla tych z nas, którzy lubią kłaść się spać o rozsądnej porze.

Dzieje się tak dlatego, że punkt promieniowania wewnątrz Draco jest najwyższy na niebie zaraz po zachodzie słońca:

Wyjaśnia: „Idealną porą na obserwację tego roju meteorów jest wieczór, po zmroku, kiedy to o tej porze punkt promieniowania roju osiąga najwyższy punkt w tej konstelacji na nocnym niebie”. Doktor Minjae Kimpracownik naukowy w dziedzinie astronomii na Uniwersytecie w Warwick.

Jak zmaksymalizować swoje szanse na wykrycie Draconida: zobacz wskazówki

Aby zobaczyć deszcz meteorów, nie potrzebujesz lornetki ani teleskopu. Właściwie lepiej, jeśli tak jest NIE Użyj ich. Aby zmaksymalizować szansę na dostrzeżenie meteorów i uzyskać jak najszersze pole widzenia, najlepszym narzędziem są oczy. Nie możemy dokładnie przewidzieć, gdzie pojawią się meteoryty, ponieważ będą one rozciągać się po całym niebie.

„Aby w pełni docenić to niebiańskie wydarzenie, idealne jest minimalne zanieczyszczenie światłem” – mówi Kim. „Znajdź miejsce z niezakłóconym horyzontem, które zapewni dobry widok gwiazd w ciemną, bezchmurną noc”.

Aby zwiększyć swoje szanse na dostrzeżenie smoka, wyjdź na zewnątrz wieczorem po zmroku i pozwól swoim oczom przyzwyczaić się przez około 20 minut. Jeśli możesz, staraj się unikać obszarów zanieczyszczonych światłem i znajdź miejsce, w którym będziesz mógł cieszyć się jak największą ilością nieba. Ponieważ promieniowanie znajduje się tuż nad głową, jest to dobry pretekst, aby wyciągnąć wygodne krzesło i wygodnie się rozsiąść.

Ale jeśli wszystko inne zawiedzie, rój meteorytów Taurus nadal trwa, a Orionidy dopiero zaczynają (osiągają szczyt w dniach 20-21 października), więc jeśli możesz, zwróć uwagę na kierunek, z którego nadchodzą meteoryty – i będziesz miał pomysł. Jeśli chodzi o to, czy widziałeś Draconida, Orionida czy Tauryda.

Gdzie szukać roju meteorów Draconidów

Radiant, punkt na niebie, z którego zdają się wylatywać meteoryty, znajduje się w gwiazdozbiorze Smoka. Jako konstelacja polarna na północnym niebie, Smok okrąża Polaris, północną gwiazdę półkuli północnej. Przeplata się pomiędzy Wielkim Wozem (znanym również jako Pług) w Wielkim Wozie i Małym Wozem (gwiazdą Małego Wozu), z głową smoka u podnóża gwiazdozbioru Herkulesa.

Jest bardzo wysoka i zakrywa dużą część nieba (Draco to duża konstelacja). Aby go znaleźć, zlokalizuj Polaris i Wargę Przeznaczenia w Wielkiej Niedźwiedzicy, a następnie rozciągnij wyimaginowaną linię między nimi. Zderzy się z Giausarem, półregularnym pulsarem tworzącym czubek ogona Draco.

Ale chociaż blask pochodzi z miejsca, w którym smoki się pojawiły, będą one widoczne na całym niebie. Spójrz więc w górę i spróbuj zmieścić w swoim polu widzenia jak najwięcej nieba. Jeśli pogoda pozostanie dobra, wózek inwalidzki (i filiżanka kawy) załatwią sprawę.

Jeśli nadal nie możesz znaleźć Draco na nocnym niebie, pomocne może być skorzystanie z aplikacji (sprawdź nasze najlepsze aplikacje astronomiczne).

Co powoduje rój meteorytów Drakonidów?

Roje meteorów Drako, jak większość rojów meteorów, mają miejsce, gdy orbita Ziemi przechodzi przez ścieżkę pyłu i gruzu pozostawionego przez kometę. Kometa 21/P Giacobiniego-Zenera. Z tego powodu Draconidy są czasami nazywane Giacobinidami. Kiedy deszcz osiągnie swój szczyt, przechodzimy przez najgęstszą część strumienia pyłu.

Kometa Giacobini-Zenner ma orbitę zaledwie 6,6 lat i jest kometą krótkotrwałą. Jest to także mała kometa, której jądro ma średnicę zaledwie 2 kilometrów. W 2018 roku odkryto, że kometa była… Zubożony w dwutlenek węgla i cząsteczki łańcucha węglowegoCo sugeruje, że mógł powstać w stosunkowo ciepłej części Układu Słonecznego.

Ile meteorów będziemy mogli zobaczyć?

Liczba meteorów, których możemy się spodziewać po roju Draconidów, jest zmienna. Większość opadów jest stosunkowo słaba, z ok 5-10 meteorów na godzinę (właściwie prawdopodobnie mniej).

Jednakże od czasu do czasu orbitę Ziemi przecina gęsta plama gruzu, powodująca jeszcze bardziej imponujące opady. Ona też tam była Z tym deszczem wiąże się kilka burz meteorytowych; W 1933 roku było aż 500 smoków na minutę Widziane w Europie. A jeśli cofniemy się do października 1946 r., miała miejsce burza Drakonidów, podczas której mieszkańcy Kanady policzyli ponad 2000 meteorów – około 50 do 100 na minutę. Podobnie mniej opadów zaobserwowano także w latach 1926, 1952 i 1985, ale od tego czasu nieco opadły.

Jest to prawdopodobnie spowodowane zakłóceniami grawitacyjnymi Jowisza, gdzie nie doświadczamy już tych smoczych burz. Ta interferencja, zwana „zakłóceniem”, ze strony gazowego giganta zmieniła orbitę komety na tyle, że droga szczątków nie przebiega już tak blisko orbity Ziemi jak wcześniej.

Wygląda zatem na to, że rok 2023 będzie w miarę normalnym rokiem, ponieważ możemy spodziewać się jedynie kilku meteorów na godzinę. Jednakże późny i słabnący sierp księżyca oraz jasna prognoza oznaczają, że warunki są rozsądne, więc warto się rozglądać, jeśli możesz.

Co dziś wieczorem zobaczę na nocnym niebie?

Ponieważ Drakonidów jest niewiele i jest ich bardzo dużo, możesz podczas oczekiwania skierować swoją uwagę na inny cel. Jasny Jowisz* będzie widoczny na wschodnim horyzoncie o zmroku 8 października i pozostanie nad horyzontem przez całą noc. Gdy zbliżamy się do spotkania 3 listopada 2023 r., robi się coraz jaśniej, dając nam „pełnego” Jowisza. To piękny widok, a przez lornetkę można także dostrzec cztery księżyce galileuszowe: Kallisto, Europę, Io i Ganimedesa, gdy jest już ciemno.

Oglądając te nieuchwytne smoki, może pobawisz się w chowanego z Io? Jowisz będzie zaćmił (przejdzie przed) swój księżyc Io co 1,77 ziemskiego dnia (tj. jedno okrążenie Io wokół Jowisza). Jeśli dostrzeżesz Jowisza po zmroku (zachód słońca o 18:23 w Londynie, 18:26 w Nowym Jorku i 18:29 w Los Angeles), nie będziesz mógł zobaczyć Io, dopóki się nie zacznie wyjrzeć. Około 21:30 zza Jowisza będzie się wydawać, że się do niego zbliża.

Tymczasem Saturna można zobaczyć wyżej na niebie, w kierunku południowo-wschodnim, w konstelacji Wodnika.

* Jowisz będzie świecił z jasnością -2,69mag, czyli jaśniej niż Syriusz, najjaśniejsza gwiazda na nocnym niebie, z jasnością -1,46mag (im niższa liczba magnitudo, tym jaśniejszy obiekt).

O naszym ekspertze

Doktor Minjae Kim Jest pracownikiem naukowym w Grupie Astronomii i Astrofizyki na Uniwersytecie w Warwick. Jest liderem projektu ESA pracującego nad pyłem komety 67P/Churyumov-Gerasimenko zebranym przez sondę Rosetta/MIDAS, którego celem jest zrozumienie wzrostu komet i pyłu we wczesnym Układzie Słonecznym.

Przeczytaj więcej o meteorytach: