Cyclone Mocha: Śmiertelna burza uderza w wybrzeża Bangladeszu i Mjanmy

Potężny cyklon uderzył w wybrzeża Bangladeszu i Mjanmy po tym, jak wzmocnił się do poziomu burzy piątej kategorii.

Cyclone Mocha nie dotarł na ląd w największym na świecie obozie dla uchodźców w Cox’s Bazar, jak wcześniej się obawiano, ale nadal zniszczył setki tymczasowych schronień w obozie.

W Birmie zginęło co najmniej pięć osób.

Jak dotąd w Bangladeszu nie ma ofiar.

Do późnej niedzieli burza w dużej mierze minęła. Urzędnik ds. Zarządzania katastrofami w Bangladeszu, Kamrul Hassan, powiedział, że cyklon „nie spowodował większych szkód” w jego kraju, ale osunięcia ziemi i powodzie nadal nawiedzają region.

Wydaje się, że Birma miała bardziej bezpośredni wpływ, ponieważ burza zmiotła domy i przecięła linie energetyczne w zachodnim stanie Arakan. Zniszczyła także obozy dla wysiedlonych Rohingya w stanie Arakan.

Lokalne media podały, że 14-letni chłopiec został zabity przez spadające drzewo w stanie, podczas gdy w całym kraju odnotowano uszkodzenia i zawalenia się budynków.

W dużej części stolicy stanu, Sittwe, przerwano elektryczność i łączność radiową, a materiał wideo online pokazał wieżę telekomunikacyjną przewróconą przez silny wiatr, gdy zbliżał się tajfun.

Filmy krążące w mediach społecznościowych pokazywały również latające dachy i banery reklamowe powiewające z budynków w Rangunie podczas ulewnego deszczu.

Zdjęcia z Mrauk U City pokazały palmy kołyszące się na wietrze, metalowe pokrycia dachowe spadające na ulicę i kilka osób wciąż pędzących do schronów.

Stowarzyszenie Czerwonego Krzyża w Birmie poinformowało, że „przygotowuje się na poważną awarię”.

Władze Bangladeszu przed burzą ewakuowały 750 tys. ludzi.

Ulice Cox’s Bazar opustoszały, gdy cyklon się nasilił – niebo pociemniało, wzmógł się wiatr i spadły deszcze.

Setki ludzi tłoczą się w szkole, która została przekształcona w tymczasowe schronienie przed tornadem.

Matki z niemowlętami, małymi dziećmi, osoby starsze i niedołężne stłoczyły się w każdej dostępnej przestrzeni w salach lekcyjnych, śpiąc na ławkach i siedząc pod nimi.

Kiedy wielu przybyło do schroniska na wozach lub pieszo, przywieźli ze sobą swój inwentarz — bydło, kury i kozy — a także maty do spania.

Pochodzili z nadmorskich i rybackich wiosek oddalonych o dwie godziny jazdy, co stanowiło trudny wybór.

„Nie chciałam wychodzić z domu” – powiedziała Sumi Akter, która mieszka nad rzeką.

Sumi i inne osoby, z którymi przeprowadzono tu wywiad, mówią, że w ostatnich latach doświadczyli innych tajfunów i ulegli zwykłemu schematowi opuszczania domów na łasce natury.

Porywy wiatru dochodzące do czterech metrów mogą zalać wioski na nisko położonych obszarach. Sumi i inni tutaj obawiają się, że ich domy zostały zalane.

„Chciałabym, żeby domy, w których mieszkaliśmy, były solidniej zbudowane” – powiedziała.

17-letnia Jannat, którą poznaliśmy dzień wcześniej w tym samym schronisku, powiedziała, że ​​ona też boi się tego, co może się stać z jej domem nad rzeką.

W zeszłym roku inny tajfun, Citrang, zniszczył jej dom, zmuszając ją do wydania tych niewielkich pieniędzy, które miała, na naprawę.

„Jak mam żyć, jeśli to się dzieje? Nie mogę tego odbudować – jesteśmy zbyt biedni” – powiedziała.

Natura karała także biednych w pobliskim największym na świecie obozie dla uchodźców.

Rząd Bangladeszu nie zezwala uchodźcom Rohingya na opuszczanie obozów ani na budowę stałych obiektów.

Kiedy uderzył huragan, zaszyli się w cienkich bambusowych schronieniach z dachami z brezentu. Niektórych zabrano do schronisk społecznych w obozach, które zapewniały niewielką ochronę.

Władze poinformowały BBC, że wiatry uszkodziły ponad 1300 schronów, a także 16 meczetów i ośrodków edukacyjnych. Drzewa zostały powalone w obozach, a dwa osunięcia ziemi również spowodowały pewne szkody.

Wiatr zerwał plandekę, która zakrywała schronienie Muhammada Ayouba. Teraz on i jego ośmioosobowa rodzina mieszkają pod gołym niebem, przy wilgotnej, nieszczęśliwej pogodzie.

Spędziwszy kilka dni przed strachem przed tym, co może przynieść Tajfun Mokka, Mohammed odetchnął z ulgą, że obozy nie zostały bezpośrednio uderzone przez burzę.

Mizan Rahman z UNHCR powiedział, że o ile mu wiadomo, w obozach nie było ofiar cyklonu.

Meteorolodzy ostrzegają, że Cyclone Mocha może być najsilniejszą burzą, która nawiedzi Bangladesz od prawie dwóch dekad.

Biuro Meteorologiczne Bangladeszu poinformowało, że maksymalne wiatry w promieniu 75 kilometrów (45 mil) od centrum cyklonu wynosiły około 195 kilometrów na godzinę (120 mil na godzinę), a w porywach osiągały prędkość 215 km/h.

W ramach przygotowań do nadejścia burzy zamknięto pobliskie lotniska, nakazano wstrzymanie pracy rybakom i utworzono 1500 schronów, gdy ludzie zostali przeniesieni z obszarów wrażliwych do bezpieczniejszych miejsc.

W 2008 roku cyklon Nargis spustoszył południowe regiony przybrzeżne Myanmaru, zabijając prawie 140 000 ludzi i poważnie dotykając miliony. Większość z tych, którzy zginęli, została zabita przez 3,5-metrową ścianę wody, która uderzyła w nisko położoną deltę Irawadi.

Dodatkowe raporty Kelly Ng w Singapurze