Chiński łazik marsjański odkrył ślady ciekłej wody na Czerwonej Planecie

Z klimatem podobnym do ziemskiego i oceanem przepływającym przez jego powierzchnię, Mars był kiedyś bardzo innym miejscem niż suchy, suchy świat, jakim jest dzisiaj.

Tajemnicą pozostaje jednak to, dokąd poszła cała ta woda, ponieważ naukowcy uważają, że większość z niej jest prawdopodobnie uwięziona w zewnętrznej warstwie planety lub skorupie.

Doprowadziło to do powszechnego przekonania, że ​​obecnie istnieje tylko w postaci stałej w skałach i jako gaz w parze wodnej, ale ekscytujące nowe odkrycie wskazuje również na różnicę w cieczach.

Penetracja jest ważna, ponieważ Może dostarczyć kluczowych składników do powstania życia pozaziemskiego w dzisiejszych czasach.

Chiński łazik Zhurong, który wylądował na Czerwonej Planecie w 2021 roku, wykrył ślady tej ciekłej wody na wydmach na niskich szerokościach geograficznych, czyli w kierunku równika i z dala od jego biegunów.

Przybycie: Pekiński łazik Zhurong (na zdjęciu) udał się na Marsa w bezzałogowym statku kosmicznym Tianwen-1. Następnie zszedł z łazika, by 22 maja 2021 roku wylądować na powierzchni Marsa

Naukowcy twierdzą, że ciekła woda tworzy się, gdy sole na wydmach powodują topnienie szronu w niższych temperaturach.

Jednak prawdopodobnie pozostanie w tym stanie tylko przez krótki czas, ponieważ Mars jest zbyt zimny, aby woda mogła pozostać w stanie ciekłym na powierzchni.

W zeszłym roku międzynarodowy zespół naukowców zasugerował, że pod południową czapą lodową Marsa może istnieć woda w stanie ciekłym, podczas gdy w 2009 roku odkryto ją na jednej nodze sondy lądownika Phoenix w północnym regionie polarnym planety.

Naukowcy, którzy przeanalizowali to odkrycie, powiedzieli, że to podstawa O temperaturze łodygi i obecności dużych ilości soli nadchloranowych wykrytych w glebie sądzili, że krople Najprawdopodobniej słona ciekła woda i błoto, które rozbryzgały się na statku kosmicznym podczas lądowania.

Jednak to nowe badanie jest pierwszym dowodem obserwacyjnym na istnienie wody w stanie ciekłym na niskich szerokościach geograficznych, a nie na wysokich.

Głównym tego powodem jest to, że temperatury powierzchni są stosunkowo wyższe w pobliżu równika, co oznacza, że ​​warunki są bardziej sprzyjające życiu niż te bliżej biegunów planety.

„Jest to ważne dla zrozumienia ewolucyjnej historii marsjańskiego klimatu, poszukiwania nadającego się do zamieszkania środowiska i dostarczenia kluczowych wskazówek dla przyszłych poszukiwań życia” – powiedział. Profesor QIN Xiaoguang z Chińskiej Akademii Nauk (CAS), który kierował badaniami.

On i jego zespół wykorzystali dane uzyskane przez Kamerę Nawigacyjną i Terenową (NaTeCam), Kamerę Multispektralną (MSCam) oraz Detektor Składu Powierzchni Marsa (MarSCoDe).

To pozwoliło im zbadać cechy powierzchni i skład fizyczny wydm w miejscu lądowania łazika.

Chińscy urzędnicy używają łazika, nazwanego na cześć chińskiego boga ognia, do analizowania marsjańskiej gleby i atmosfery, robienia zdjęć, tworzenia map oraz poszukiwania wody i śladów starożytnego życia.

Basen Utopia Planitia, który badał, jest głównym celem eksploracji. Jednak od 45 lat nie otrzymaliśmy żadnych nowych danych naziemnych z tego regionu. Lądownik Viking-2 zszedł do krateru 3 września 1976 roku, przeprowadził analizę gleby, zrobił zdjęcia i szukał oznak życia. Na zdjęciu: Basen Utopia Planitia widziany przez sondę kosmiczną Viking-2

Ich analiza wykazała, że ​​warstwa powierzchniowa wydm była bogata w uwodnione siarczany, uwodnioną krzemionkę, tlenki żelaza i prawdopodobnie chlorki.

Według danych meteorologicznych zmierzonych przez Zhuronga i innych łazików marsjańskich, doszliśmy do wniosku, że te właściwości powierzchni wydmy były związane z udziałem ciekłej solanki powstałej z późniejszego topnienia szronu/śniegu opadającego na zawierające sól powierzchnie wydm, kiedy nastąpiło ochłodzenie, powiedział profesor Chen.

Naukowcy zaproponowali scenariusz, w jaki może pojawić się ta woda w stanie ciekłym.

W przeciwieństwie do Ziemi, nachylenie (lub nachylenie) Marsa zmienia się dramatycznie w skalach czasowych od setek tysięcy do milionów lat.

Przechyl dzisiaj o 25 stopni na osi obrotu Marsa, lód jest obecny w stosunkowo niewielkich ilościach na biegunie północnym i południowym.

Jednak badania wykazały, że lód gromadzi się w pobliżu równika, kiedy Mars jest najbardziej nachylony, podczas gdy bieguny rosną najciężej na bardzo niskich zboczach.

Autorzy nowego badania stawiają hipotezę, że niższe szerokości geograficzne ochładzały się podczas wielkiej ekscentryczności planety, tak jak ma to miejsce obecnie, co prowadzi do mrozu i śniegu, które utwardzają wydmy i pozostawiają ślady słonej wody.

Dzieje się tak pomimo wyjątkowo niskiego ciśnienia i zawartości pary wodnej, które utrudniają zrównoważoną egzystencję wody w stanie ciekłym na dzisiejszej planecie.

Dlatego eksperci uważali, że woda może istnieć tylko w postaci stałej lub gazowej.

Jak dotąd żadne dowody nie wykazały wody w stanie ciekłym na niskich szerokościach geograficznych na Marsie, dlatego ten przełom może być ekscytujący.

Sugeruje się, że istnieją pewne warunki, w których woda w stanie ciekłym może pojawić się w niektórych współczesnych częściach Marsa.

Oczywiście poprzednie badania wykazały już, że Czerwona Planeta może mieć wystarczająco dużo wody, aby pokryć całą swoją powierzchnię warstwą o głębokości od 330 stóp (100 metrów) do pół mili (jednego kilometra).

Było to ponad cztery miliardy lat temu, kiedy Mars był znacznie cieplejszy i bardziej wilgotny i prawdopodobnie miał gęstszą atmosferę.

Jednak kiedy to zniknęło, klimat planety zmienił się dramatycznie i stworzył świat wrogi życiu, co obserwujemy dzisiaj.

Nowe odkrycie doda nadziei pracy łazika NASA, który obecnie przeszukuje starożytne jezioro kraterowe w poszukiwaniu śladów dawnego życia.

Zbiera próbki, które mają wrócić na Ziemię do analizy w 2030 roku.

Nowe badanie zostało opublikowane w Postęp nauki.

Chronologia najważniejszych chińskich obiektów kosmicznych

Sonda Shenzhou-12 została wystrzelona z Jiuquan Satellite Launch Center 17 czerwca 2021 r. w Jiuquan w prowincji Gansu w Chinach na rakiecie Long March-2F na chińską stację kosmiczną Tiangong.

19 lipca 1964: Chiny podjęły pierwsze oficjalne kroki w kosmosie, wystrzeliwując i odzyskując eksperymentalną rakietę biologiczną z białym szczurem.

24 kwietnia 1970: Pierwszy chiński satelita, Dongfanghong 1, został wystrzelony z Jiuquan Launch Center w północno-zachodniej prowincji Gansu. To uczyniło Chiny piątym krajem, który wysłał satelity na orbitę, po Związku Radzieckim, Stanach Zjednoczonych, Francji i Japonii.

26 listopada 1975: Chiny wystrzeliły pierwszego możliwego do odzyskania satelitę.

20 listopada 1999: Chiny wystrzeliły swój pierwszy bezzałogowy statek kosmiczny Shenzhou-1.

15 października 2003: Chiny stały się trzecim krajem po Stanach Zjednoczonych i Rosji, który wysłał człowieka w kosmos własną rakietą. Astronauta Yang Liwei spędził około 21 godzin w kosmosie na pokładzie statku kosmicznego Shenzhou-5.

12 października 2005Chiny wysłały dwóch mężczyzn na pięciodniową wycieczkę na pokładzie statku kosmicznego Shenzhou-6.

READ  Antena użytkownika Starlink zainstalowana na pocisku do testów w locie pod koniec tego miesiąca

5 listopada 2007: Pierwszy chiński orbiter księżycowy, Chang’e-1, wszedł na orbitę księżycową 12 dni po starcie.

25 września 2008: Trzeci załogowy statek kosmiczny w Chinach, Shenzhou-7, został wystrzelony w kosmos, gdy astronauta opuszcza statek kosmiczny na pierwszy w kraju spacer kosmiczny.

1 października 2010 rDruga chińska sonda księżycowa została wystrzelona z odległego zakątka południowo-zachodniej prowincji Syczuan.

29 września 2011 r: Tiangong-1, czyli „Niebiański Pałac 1”, pierwsze chińskie laboratorium kosmiczne, zostało wystrzelone w celu przeprowadzania eksperymentów związanych z dokowaniem i orbitą.

3 listopada 2011 rChiny przeprowadziły pierwsze ćwiczenie dokowania między dwoma bezzałogowymi statkami kosmicznymi, statkiem kosmicznym Shenzhou-8 i modułem Tiangong-1, kluczowym testem zapewniającym długoterminową obecność załogową w kosmosie.

14 grudnia 2013 rChiny wylądowały bezzałogowym statkiem kosmicznym na Księżycu podczas pierwszego „miękkiego lądowania” od 1976 r., dołączając do tego wyczynu Stany Zjednoczone i były Związek Radziecki.

15 września 2016 rChiny uruchomiły swoje drugie eksperymentalne laboratorium kosmiczne, Tiangong-2, które jest częścią szerszego planu ustanowienia stałej załogowej stacji kosmicznej w służbie około 2022 roku.

3 stycznia 2019 r: Sonda księżycowa Chang’e-4, wystrzelona w grudniu, wylądowała po drugiej stronie Księżyca. Wcześniejszy statek kosmiczny przeleciał nad drugą stroną, ale na niej nie wylądował.

23 czerwca 2020 rChiny umieściły na orbicie swojego ostatniego satelitę Beidou, kończąc lata tworzenia sieci nawigacyjnej i torując drogę do wyzwania należącego do USA Global Positioning System (GPS).

23 lipca 2020 rChiny wysłały bezzałogową sondę na Marsa w ramach swojej pierwszej niezależnej misji na inną planetę.

24 listopada 2020 rChiny rozpoczęły bezzałogową misję Chang’e-5, której celem jest zebranie materiału księżycowego, aby pomóc naukowcom dowiedzieć się więcej o pochodzeniu Księżyca.

1 grudnia 2020 r: Chińska sonda Chang’e-5 wylądowała na Księżycu.

29 kwietnia 2021 r: Chiny uruchomiły Tianhe, pierwszy i największy z kolejnych trzech modułów stacji kosmicznej.

15 maja 2021 rChiny stały się drugim po Stanach Zjednoczonych krajem, który wylądował na Marsie zrobotyzowanym łazikiem.

17 czerwca 2021 rChiny wystrzeliły załogowy statek kosmiczny Shenzhou-12, aby zadokować z Tianhe.

15 października 2021 rChiny wystrzeliły załogowy statek kosmiczny Shenzhou-13, aby zadokować z nową krajową stacją kosmiczną Tiangong.

5 czerwca 2022 rChiny wystrzeliły załogowy statek kosmiczny Shenzhou-14, aby zadokować z Tiangong.