Bramka Matta Leckiego oszałamia Danię i wysyła Australię do 1/8 finału mistrzostw świata | Mistrzostwa Świata 2022

Czasami piłka nożna nie jest ładna.Czasami można zrobić wystarczająco dużo, wystarczająco długo, położyć fundamenty, otworzyć drzwi. Tak więc kontratak zakończył agonię Australii i Danii Mistrzostwa Świata Kampania. Matt Leckie zdobył bramkę w 60 minut, niekończącą się godzinę obrony ostatniej szansy i kilka pozytywnych chwil, a gol Tunezji przeciwko Francji oznaczał, że Australia musi wygrać lub odpadnąć.

Ostatecznie to porażka Danii w drugiej połowie zakończyła turniej przedwcześnie. Ich wczesna jasność rzuciła się na drużynę Socceroos, która zostawiła ich w tyle, ale odzyskała siły, kiedy musieli, po raz kolejny pokazując poziom jakości, który zwodzi ich brak doświadczenia.

Trzymali się za ręce na Stadionie Południowym aż do końcowego gwizdka, Christian Eriksen wykonał dwa niebezpieczne rzuty rożne, a Harry Souttar wykonał jeden, dwa lub trzy ważne wślizgi, dzięki którym drużyna Grahama Arnolda po raz pierwszy znalazła się w 1/8 finału. Od 2006 r. A grają w sobotę z reprezentacjami Argentyny, Polski czy Arabii Saudyjskiej, zgodnie z wynikami środowego wieczoru, w kontynuacji mundialu pełnej zawirowań i wewnętrznych wybuchów.

Ten ostatni jest udziałem Danii. Trener Kasper Hjulmand potrzebował trzech punktów, aby utrzymać się na koncie, a nawet wtedy mógłby się wycofać dzięki zwycięstwu Tunezji nad drugą drużyną Francji, która cierpiała w fazie pucharowej, wiedząc, że już zakwalifikowała się. Sceny radości i złamanego serca już się zaczęły, gdy Antoine Griezmann wyrównał dla Francji z ławki, co oznaczało, że wyrównanie wystarczyłoby, ale zostało nadrobione.

Zawsze pozostawało pytanie, która Dania wyłoni się: powolny facet, który zremisował z Tunezją, czy odważna wersja, która przegrała z Francją tylko dzięki jakości Kyliana Mbappe. Mbappe był jedną z dziewięciu zmian, które Didier Deschamps rozpętał na stadionie Education City, wywołując falę paniki w całym mieście – zwycięstwo Tunezji nie wypadło tutaj dobrze dla żadnej ze stron.

I w momencie, gdy Tunezja zaczęła prowadzić drugą drużynę, Eriksen zaczął mecz swobodnie i przedarł się przez środek, a blokował go tylko Milos Degenek. W następnej chwili Riley McGarry wykonał strzał z dystansu, uśmiechając się po odbiciu piłki od Joachima Muhla.

To nadało ton i następne 20 minut potoczyło się następująco: Aaron Mooy tanio przekręcił piłkę na połowie Australii. Mæhle ścigał Degenka, podczas gdy Leckie ścigał Veina. Ostatecznie zadanie przypadło Mattowi Ryanowi. Raz po raz zamieniał swoje kończyny w coś w rodzaju blokady drzwi, a jego linia bramkowa nie witała nikogo. Skoczył wysoko na swoim najbliższym słupku, aby zaprzeczyć Jensenowi, uderzył stopą, aby zatrzymać toczącą się piłkę, i rzucił się ze swojej linii, aby zatrzymać Martina Braithwaite’a, zanim ten zagrał w nią.

Szybka porada

Katar: poza piłką nożną

Wyświetlacze

To mundial jak żaden inny. Przez ostatnie 12 lat Guardian informował o problemach związanych z Katarem 2022, od korupcji i łamania praw człowieka po traktowanie pracowników migrujących i dyskryminujące przepisy. To, co najlepsze w naszym dziennikarstwie, pochodzi z naszego poświęcenia Katar: poza piłką nożną Dom dla tych, którzy chcą głębiej zagłębić się w problemy poza boiskiem.

Raporty Guardian wykraczają poza to, co dzieje się na boisku. Wspieraj nasze dziennikarstwo śledcze Dziś.

Mitchell Duke znalazł klatkę piersiową McGarry’ego i strzał padł prosto w Kaspera Schmeichela. Głowa Sotara była bliżej nieba niż reszta. Gol Tunezji. Został uznany za spalonego.

Rzucał się także sędzia Mustafa Ghorbal. Aziz Behech otrzymał żółtą kartkę w ciągu trzech minut za holowanie Skova Olsena. Jesper Lindstrøm został ukarany za naciskanie na Degenek. Leckie został brutalnie pociągnięty za plątaninę z Christensenem, co rozwścieczyło zielono-złoty róg. Jakimś cudem Olsen nie został ukarany za prześlizgnięcie się po plecach Duke’a.

Dania była miękka i gładka przy piłce. Powstrzymali swoich przeciwników celnymi podaniami oraz skutecznym i przemyślanym obrazem gospodarki w trudzie Australii. Eriksen był wolny i poruszał się swobodnie, zewnętrzną stroną lewego buta jak turysta w nowej dzielnicy. To wszystko było piękne do oglądania.

Na początku też były bardziej żywe. Strach przed Australią polegał na tym, że reprezentacja Australii grała już w finale z Tunezją. Trudno powiedzieć, czy było to spowodowane zmęczeniem, czy ogromem okazji, ale Lindstrom miał dzień na polu na lewej flance, przebijając Sotara do Maehle, który został udaremniony przez Aarona Mooya.

Najjaśniejszy moment w Australii nastąpił w pierwszej połowie po kontuzji, kiedy Duke posłał Craiga Goodwina, który pędził w kierunku flagi w lewy róg, wykonując niskie dośrodkowanie, którego nie było komu nawrócić.

Połowa może zmienić mecz. Widzieliśmy to w zeszłym tygodniu, kiedy Hervé Renard zbombardował Arabię ​​​​Saudyjską i wrócili, by pokonać Argentynę. Nie wiemy, co stało się w szatni Australii w przerwie, ale wyglądali świeżo. Ziemia została odzyskana, a następnie ponownie scedowana. Rolls został uderzony w klatkę piersiową przez Olsena i zgiął się wpół. Lindstrøm wyszedł na boisko i przygotował się do strzału.

Zarejestrowana Tunezja. Arnold zamienił słowo ze swoim zapasem. Rzut rożny Eriksena przeleciał boleśnie blisko bramki. Australia przechwyciła i McGree podał do Leckiego. Wbiegł na akry przestrzeni na linii środkowej, ominął Maehle’a i ukłonił się w znakomitym wykończeniu, które gwizdnęło nad Schmeichelem i wpełzło w prawy dolny róg.

Dania straciła wtedy kulki – i karę. Eriksen kopnął wysoko z rzutu wolnego i uderzył w sito karne, pokonując Soutara Dolberga w polu karnym. Gdy tylko to zrobił, podniósł flagę spalonego na Dolbergu.

Keanu Backus wszedł z ławki, otrzymał żółtą kartkę i został sfaulowany przez Roberta Skova. Arnold dokonał więcej zmian i sprowadził Jimmy’ego McClarena za Duke’a, a następnie obrońcę Billy’ego Wrighta, który zastąpił McGarry’ego, aby pomóc w obronie późnego ataku Danii na sześć minut przed doliczonym czasem kontuzji, gdy Suttar stworzył momenty gry, które po raz kolejny zostałyby pochwalone.

Kiedy zabrzmiał gwizdek na koniec meczu, Australia jak burza wstała z ławki, trener zakopany w środku zwłokami tak wysoko, że Hjolmand musiał go dopaść, żeby uścisnąć mu dłoń.