Archeolodzy odkryli pozostałości budynku mieszkalnego z getta warszawskiego

Archeolodzy odkryli fundamenty i piwnice slumsów, które były częścią getta warszawskiego podczas II wojny światowej, a także kilka artefaktów z budynku.

Fragmenty parteru, piwnicy i podwórza dużego domu mieszkalnego odkryto w zeszłym tygodniu przy ulicy Mordechaja Anielewicza, nazwanej na cześć jednego z przywódców powstania w getcie warszawskim.

Odsłonięty budynek to nieistniejąca już ulica Gęsia 33. Uważa się, że został zbudowany na przełomie XIX i XX wieku

„Apartament został skutecznie zburzony przez Niemców po upadku powstania w getcie warszawskim, podobnie jak sąsiednie budynki przy dawnej ulicy Kęskiej” – powiedział serwisowi informacyjnemu Michał Grabowski, kierownik prac archeologicznych na tym stanowisku. TVN Warszawa.

Przy ulicy Gęsiej 33 przez pewien czas mieściła się Szkoła Pielęgniarstwa przy Starym Szpitalu Żydowskim w Warszawie, która została przeniesiona pod adres od ulicy Mariańskiej po rozpoczęciu przez hitlerowców planowej deportacji Żydów z getta do obozów zagłady. Lato 1942 roku.

Przed wojną ulica Gęsia była gęsto zaludniona i mieściła wiele budynków mieszkalnych, ale w czasie okupacji hitlerowskiej w listopadzie 1940 roku została w całości włączona do getta warszawskiego. W tym czasie centralne więzienie getta, zwane Gęsiówką, znajdowało się przy ul..

Więzienie zostało przekształcone w obóz koncentracyjny w 1943 roku i wyzwolone w następnym roku podczas Powstania Warszawskiego (wydarzenie odrębne od powstania w getcie), którego wielu uwolnionych więźniów żydowskich wstąpiło w szeregi polskich powstańców.

W styczniu 1945 r. na Gęsiówce komunistyczna bezpieka zaczęła więzić polskich przeciwników nowego stalinowskiego reżimu. Obiekt ostatecznie rozebrano w latach 60.

W przeciwieństwie do dawnego więzienia, większość budynków przy ul. Gęsiej nie przetrwała końca wojny. W 1955 r. ulicę przemianowano na imię Mordechaja Anilewicza, przywódcy ruchu oporu Żydowskiej Organizacji Bojowej.

Grabovski powiedział DVN, że obecnie trwają wykopaliska na obszarze około dwóch tysięcy metrów kwadratowych w ramach przygotowań do nowego budynku na tym terenie. Ponieważ może zawierać garaż podziemny, archeolodzy będą musieli najpierw zbadać teren.

„Znaleźliśmy również przedmioty osobiste związane z użytkowaniem tego mieszkania, takie jak sprzęt kuchenny, zastawa stołowa i pozostałości kilku monet. Najstarsze pochodzą z okresu carskiego, z końca XIX wieku” – powiedział Grabowski.

Grabowski powiedział PAP, że na miejscu znaleziono także lampy, sztućce, popielniczkę oraz butelki po lekach i perfumach.

„Dla warszawiaków i dla tych, którzy interesują się historią Warszawy, myślę, że takie obiekty związane z życiem ówczesnych ludzi są bardzo interesujące. Każdy z tych obiektów to inna historia człowieka” – powiedział PAP.

Według Grabowskiego prace archeologiczne na tym terenie potrwają jeszcze dwa, trzy miesiące, ale dokładny los znalezionych fundamentów jest obecnie niejasny.

Andrzej Mizera, rzecznik Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie, zapytany przez TVN, czy obrońca państwa może zmusić dewelopera do zabezpieczenia i odsłonięcia znalezionych fundamentów, powiedział: wartość. „

Getto warszawskie było największym z nazistowskich gett podczas II wojny światowej i Holokaustu. Niemiecka likwidacja getta skłoniła żydowskie podziemie do wzniecenia powstania, które stało się największym pojedynczym aktem antysemityzmu w czasie wojny.

Źródło głównego obrazu: Muzeum Getta Warszawskiego / Facebook