Aktorka Silk Otto Knapp umiera na raka jajnika, 52 lata

Silke Otto-Knapp, artystka, której niezwykły, wielowarstwowy styl akwareli na płótnie, służący do tworzenia dużych, tajemniczych krajobrazów lub animowanych postaci, przyciągnął międzynarodową uwagę w ciągu ponad dwóch dekad kariery, zmarła w niedzielę rano w swoim domu w Pasadenie.

Dwa lata temu u Otto Knappa zdiagnozowano raka jajnika, który ostatnio stał się agresywny. Jej śmierć została potwierdzona przez Regen Projects, galerię reprezentującą jej prace w Los Angeles. Miała 52 lata.

W Poczekalni (7), pokazany w zeszłym roku w galerii Regen Projects, jest ogromny, trójpanelowy obraz siedmiu osób, które rozciągają się, klęczą, tańczą, rozciągają się i fizycznie wytężają. Podobnie jak w przypadku większości jej prac, obraz rysowany był przez nakładanie cienkich warstw akwareli, z których część była myta gąbką lub wycierana suchym pędzlem.

Przezroczysta powłoka zanurzona w fakturze płótna, pozostawiająca odległe ślady. Niektóre zostały skutecznie zniszczone, a pozostałe zostały zepchnięte na sąsiednie tereny, gdzie zostały zbudowane. Efektem efemerycznym jest obraz migoczących, srebrzystych kształtów w wizualnie gęstych, wizualnie absorbujących przestrzeniach.

Innym godnym uwagi dziełem były poetyckie pejzaże i pejzaże morskie, czasami przywołujące niepewne obrazy norweskiego ekspresjonisty Edvarda Muncha, pełne wyobraźni pejzaże brytyjskiego artysty romantycznego Samuela Palmera czy unoszące się chmury amerykańskiej artystki Georgii O’Keefe. Na dwuletniej wystawie „Made in LA” w UCLA Hammer Museum w Westwood Otto-Knapp namalował masywny sześciopanelowy obraz na klatkę schodową. Pod jasnym księżycem srebrnoszare wyspy i skaliste palce ziemi zdawały się dryfować w ogromnej, czarnej, wodnej przestrzeni.

Portrety Otto Knappa często nawiązują do tańca. Szczególnie pociągały ją elementy performansu, które odzwierciedlały to, co nazywała „codziennymi ruchami”, takie jak proste wyciąganie ręki, pochylanie się lub chodzenie. Znani wykonawcy taneczni to Ballet Ross, polska tancerka Bronislava Nijinska i amerykańska choreografka Yvonne Rayner.

W 2011 roku brała udział w otwartych próbach w Turbine Hall w Tate Modern w Londynie, gdzie brytyjski choreograf Michael Clarke przygotowywał się do publicznego występu z 50 tancerzami-amatorami. Utwór „TH” zawierał medytacyjny utwór muzyki pop autorstwa Davida Bowie, Pulp i Kraftwerk, a także monochromatyczną scenografię. Zwłoki tancerzy, których tam spotkała, trafiły na obrazy Otto Knappa.

Nakładanie warstw akwarel w celu wywołania ruchu lub zmiany również wpłynęło na ich tworzenie unikalnych wzorów. W niektórych wydrukowano trzy różne płyty na różnych etapach produkcji, tak że nie pojawił się ani statyczny ani statyczny obraz.

Urodzona w Osnabrück w Niemczech Otto Knapp wychowała się na farmie mlecznej, co doprowadziło do jej głębokiego zainteresowania światem przyrody. Ukończyła kulturoznawstwo na Hildesheim University oraz magisterium sztuk pięknych w The London School, dawniej Chelsea College of Art and Design. Jej pierwsze indywidualne wystawy w Los Angeles odbyły się w Overduin and Kite Gallery w 2009 i 2013 roku. Dołączyła do wydziału na UCLA jako Associate Professor of Drawing and Painting w 2015 roku.

Prace Otto Knappa były wystawiane na całym świecie, m.in. w galeriach i muzeach w Berlinie, Tokio, Kopenhadze, Londynie, Wiedniu i Rzymie, a także w Los Angeles. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach nowojorskiego Museum of Modern Art, Art Institute of Chicago czy Tate Modern. Obecnie dwupanelowy obraz „Monotone (scena w świetle księżyca według Samuela Palmera)” znajduje się na „Joan Didion. który otwiera się w tym tygodniu w Hammer Museum. Wystawa indywidualna zostanie otwarta jeszcze w tym miesiącu w Galerie Buchholz w Nowym Jorku.

Otto Knapp pozostawił siostrę Iris Madel. Siostra Kirsten Otto Knapp i jej mąż Holger; oraz siostrzenice i siostrzeńcy Yannick, Sophie, Matilda Otto Knapp i Alfie Madel.